Крымская аперацыя (1918)
Крымская аперацыя 1918 года — аперацыя Крымскай групы войскаў арміі Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР) пад камандаваннем П. Ф. Балбачана ў красавіку 1918 года — паход у Крым з мэтай звяржэння Савецкай улады, устанаўлення кантролю над паўвостравам і захопу Чарнаморскага флоту. Аперацыя праводзілася перад ужо ўзгодненым па Брэсцкаму міру ўваходжаннем нямецкіх войскаў у паўночныя часткі Таўрычаскай губерні. Нягледзячы на частковы поспех аперацыі (разгром Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі Таўрыды), яе асноўныя мэты не былі дасягнуты з-за канфлікту з камандаваннем германскіх акупацыйных войскаў, уведзеных на тэрыторыю Украіны па дамове з Украінскай цэнтральнай радай: частка караблёў Чарнаморскага флоту знаходзілася пад украінскімі сцягамі толькі суткі, пасля чаго флот быў часткова захоплены немцамі, часткова затоплены, часткова заведзены камандамі ў Новарасійск, дзе пазней таксама быў затоплены. Узняццем украінскіх сцягоў на караблях расійскага Чарнаморскага флоту яго камандаванне спрабавала выратаваць флот ад перадачы немцам, хоць з самага пачатку было ясна, што гэта не дапаможа: і Цэнтральная рада, і гетман Скарападскі, які яе разагнаў, цалкам залежалі ад германскіх акупацыйных войскаў. У далейшым, да лістапада 1918 года, калі было падпісана пагадненне паміж гетманам Скарападскім і галоўнакамандуючым Узброенымі сіламі Поўдня Расіі генералам Дзянікіным, Украінская дзяржава ажыццяўляла сухапутную блакаду Крыма, уключаючы забарону на паштовае паведамленне[1]. Зноскі
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia