Масцішча (Гомель)

Колішні пасёлак Масцішча Краіна Беларусь Вобласць Гомельская Раён Гомельскі Сельсавет Сеўрукоўскі Каардынаты 52°22′10″ пн. ш. 31°00′47″ у. д.HGЯO Масцішча на карце Беларусі ±

Масцішча — колішні пасёлак у Сеўрукоўскім сельсавеце Гомельскага раёна Гомельскай вобласці^[1]. У межах Гомеля — з 1963 г.^[1] Адміністрацыйна мясцовасць прыналежыць да Навабеліцкага раёна, а абшар адпавядае вуліцы Зайцава^[1][2][3]. Пераважае індывідуальная забудова сядзібнага тыпу. Працякае ручай^[3], вядомы сярод жыхароў як Масцішча^[4].

З расказаў старажылаў вынікае, што ў ранейшыя часы абшар пасёлка Масцішча быў пакрыты ямінамі, выбоінамі, дрэнажнымі канавамі з перакінутымі праз іх драўлянымі масткамі, ад чаго, нібыта, і паходзіла назва пасёлка^[2].

Згодна з матэрыяламі Надзвычайнай дзяржаўнай камісіі, у якіх пасёлак фігуруе як вёска Хутар-Масцішча («д. Хутор-Мостище»), нацысцкія акупанты сагналі з Масцішча на прымусовыя работы ў Германію 25 чалавек (19 мужчын і 6 жанчын). Пры гэтым найстарэйшым з усіх сагнаных асоб быў Кірыл Якаўлевіч Чыкуноў 1887 года нараджэння, а наймалодшай — Раіса Лявонаўна Рагаўцова, якая нарадзілася ў 1928 годзе^[5].

Станам на 1945 г. вёска Хутар-Масцішча ўваходзіла ў склад калгаса «Чырвоны гвардзеец»^[6].

Забудова доўгі час заховаўла архаічны выгляд. У пасляваенны перыяд тут заставалася нямала хацін з саламянымі стрэхамі. У пасёлку было шмат дрэваў і пладовых насаджэнняў^[2].

25 чэрвеня 1963 г. пасёлак увайшоў у межы Гомеля^[2][7]. На момант уваходжання складаўся з 206 двароў, дзе пражывалі 824 чалавекі^[1].

• Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 18 жніўня 1944 г. жыхарка вёскі Хутар-Масцішча Еўдакія Сяргееўна Слесарэнка як маці, што нарадзіла і выхавала восем дзяцей, была ўзнагароджана ордэнам «Матчына слава» II ступені^[6].