Мсціслаў Ізяславіч

Мсціслаў Ізяславіч
Князь наўгародскі 1055 — 1067
Папярэднік	Ізяслаў Яраславіч
Пераемнік	Глеб Святаславіч
Князь полацкі 1069
Папярэднік	Усяслаў Брачыславіч
Пераемнік	Святаполк Ізяславіч
Нараджэнне	XI стагоддзе
Смерць	1069
Род	Рурыкавічы
Бацька	Ізяслаў Яраславіч
Дзеці	Rostyslav Mstyslavych[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мсціслаў Ізяславіч (пачатак XI ст. — 1069^[1]) — князь наўгародскі (1054—1067), полацкі (1069).

Сын Ізяслава Яраславіча.

У 1054 годзе, пасля смерці вялікага князя Яраслава, наўгародскі князь Ізяслаў Яраславіч заняў сталец у Кіеве, а Ноўгарад пакінуў Мсціславу.

У 1066 годзе полацкі князь Усяслаў Брачыславіч аблажыў Пскоў, не ўзяў яго, але разбіў на рацэ Чарэсе наўгародскае войска Мсціслава, якое ішло на дапамогу, і пасля захапіў Ноўгарад, напалову спаліў горад, вывеў палон і зняў з наўгародскага Сафійскага сабора званы, забраў царкоўнае начынне. Мсціслаў уцёк у Кіеў да бацькі.

Ізяслаў Яраславіч, па вяртанні з Польшчы ў 1069 годзе, паслаў сына наперад сябе ў Кіеў, дзе Мсціслаў учыніў расправу над завадатарамі паўстання, вінаватых у выгнанні бацькі забіў або асляпіў.

У 1069 годзе, пасля перамогі над Усяславам Брачыславічам, атрымаў ад бацькі сталец у Полацку, дзе неўзабаве памёр^[2].

Вядомы сын Расціслаў (памёр 1.10.1093), князь берасцейскі.

• Войтович Леонтій. Ізяславичі. Турово-Пінські князі. Четвертинські. Сокольські // Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження. — Львів: Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича, 2000. — 649 с. — ISBN 966-02-1683-1.
• Славянская энциклопедия. Киевская Русь — Московия: в 2 т. / Автор-составитель В. В. Богуславский — М.: ОЛМА-ПРЕСС, 2001. — Т. 1. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 5-224-02249-5.
• Рыжов К. Все монархи мира. Россия — М.: Вече, 1998. — 640 с. — 16 000 экз. — ISBN 5-7838-0268-9.