Лыбідская (станцыя метро)

«Лыбідска»
укр.: Либідська
«Лыбідска»; укр.: Либідська
	Абалонска-Тэрэмкоўская лінія
	Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	30 снежня 1984 года
Праектная назва	Плошча Дзяржынскага, Завод імя Дзяржынскага
Ранейшыя назвы	Дзяржынская
Раён	Галасіеўскі
Тып платформаў	астраўная
Даўжыня платформаў, м	102
Узведзена	Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц	Вялікай Васількоўскай, Антонавіча, Івана Кудры, Лыбідскай плошчы
Час адкрыцця	05:48
Код станцыі	221
Суседнія станцыі	Станцыя метро Палац Украіна, Кіеў і Дэміеўская
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Абалонска-Тэрэмкоўская лінія

умоўныя абазначэнні

Тараса Шаўчэнкі ^+М

Кантрактова Плошча ^+аўт

Паштова плошча^{+ф +рв}

Майдан Нэзалэжнасці ^+М

Службовая галіна да Хрэшчатыка

Службовая галіна да Клоўскай

Плошча Украінскіх Герояў ^+М

Дэмііўска ^+аўв

Іпадром ^+аўт

Тэрэмкы

Аўтавакзал «Тэрэмкы»

Вулыця Крэйсера «Аўрора»

Адэска

ЦЧ «Тэрэмкы»

«Лыбідская» (укр.: «Ли́бідська», вымаўленне^ⓘ) — 27-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна. Размешчана на Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі, паміж станцыямі «Палац Украіна» і «Дэміеўская». Адкрыта 30 снежня 1984 года пад назвай «Дзяржынская». Цяперашняя назва — з 2 лютага 1993 года^[1]. Да 15 снежня 2010 была канцавой. Пасажырапаток — 28,5 тыс. чал./суткі.

З 2011 года станцыя мае статус «толькі што выяўлены аб’ект культурнай спадчыны», помнік архітэктуры і горадабудаўніцтва, манументальна-дэкаратыўнага мастацтва.

Канструкцыя

Станцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і дзве залы з пасадачнымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі. Асвятленне — светлавая лінія, свяцільні складанай формы з латуневых труб па цэнтры збору. Сярэдняя зала пры дапамозе эскалатарнага тунэлю з трохстужачным аднамаршавым эскалатарам злучана з падземным вестыбюлем, які выходзіць у падземны пераход пад Лыбідскай плошчай. Наземны вестыбюль адсутнічае.

Абсталяванне

Досыць неардынарная па сваёй канструкцыі станцыя з вузкімі пілонамі, аднак параўнальна невялікая глыбіня дазволіла раскрыць гэтыя пілоны яшчэ і ў сярэдзіне. У інтэр’еры пілоны зніклі, засталіся кольцы з белага мармуру, якія чаргуюцца са зборам. Усё гэта звязана светлавой лініяй з латуневых труб у цэнтры залы. Шляхавыя сцены абліцаваныя ружовым мармурам.

Архітэктура станцыі мае шмат агульнага з архітэктурай іншых станцый, аднак дзякуючы неардынарным рашэнням, умеламу выкарыстанню аздобных матэрыялаў і сродкаў манументальна-дэкаратыўнага мастацтва, па-свойму індывідуальная.

У падземным пераходзе ля ўваходу на станцыю да пачатку 1990-х гадоў знаходзілася кампазіцыя з барэльефам Ф. Э. Дзяржынскага працы скульптара М. К. Вронскага^[2] (не захавалася).

Фотаздымкі

Цэнтральная зала, выгляд у бок эскалатараў
Цэнтральная зала
Свяцільні
Кампазіцыя ў тарцы цэнтральнай залы
Кампазіцыя ў тарцы цэнтральнай залы
Форма «падвойных» пілонаў
Пасадачная платформа
Дзверцы на шляхавай сцяне
Назва станцыі на шляхавай сцяне
Выхад у горад

Расклад адпраўлення цягнікоў

Адпраўка першага цягніка ў напрамку:

ст. «Церамкі» — 05:54
ст. «Герояў Дняпра» — 05:57

Адпраўка апошняга цягніка ў напрамку:

ст. «Церамкі» — 00:27
ст. «Герояў Дняпра» — 00:18

Расклад адпраўлення цягнікоў увечары (пасля 22:00) ў напрамку:

ст. «Церамкі» — 22:17, 22:27, 22:37, 22:47, 22:57, 23:07, 23:17, 23:27, 23:37, 23:47, 23:57, 0:07, 0:17, 0:27
ст. «Герояў Дняпра» — 22:38, 22:48, 22:58, 23:08, 23:18, 23:28, 23:38, 23:48, 0:08, 0:18

У культуры

Станцыя згадваецца ў песні Кузьмы Скрабіна і групы «Декольте» «Дiвчина з кафешки»:

«I ніби далека, і ніби близька
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“
I ніби солодка, і ніби гірка
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“
I ніби висока, і ніби низька
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“
I ніби глибока, і ніби мілка
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“» (укр.)