Абалонь (станцыя метро)

«Абалонь»
укр.: Оболонь
«Абалонь»; укр.: Оболонь
	Абалонска-Тэрэмкоўская лінія
	Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	19 снежня 1980 года
Праектная назва	Абалонь І, Александра Карнейчука
Раён	Абалонскі
Тып платформаў	астраўная
Даўжыня платформаў, м	100
Шырыня платформаў, м	10
Узведзена	Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц	Вул. Герояў палка «Азоў», ; Абалонскай плошчы, ; Абалонскага праспекта
Час адкрыцця	05:28
Код станцыі	212
Суседнія станцыі	Станцыя метро Мінская і Пачайна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Абалонска-Тэрэмкоўская лінія

умоўныя абазначэнні

Тараса Шаўчэнкі ^+М

Кантрактова Плошча ^+аўт

Паштова плошча^{+ф +рв}

Майдан Нэзалэжнасці ^+М

Службовая галіна да Хрэшчатыка

Службовая галіна да Клоўскай

Плошча Украінскіх Герояў ^+М

Дэмііўска ^+аўв

Іпадром ^+аўт

Тэрэмкы

Аўтавакзал «Тэрэмкы»

Вулыця Крэйсера «Аўрора»

Адэска

ЦЧ «Тэрэмкы»

«Абало́нь» (укр.: Оболо́нь, вымаўленне^ⓘ) — 21-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна. Размешчана на Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі, паміж станцыямі «Пачайна» і «Мінская». Адкрыта 19 снежня 1980 года. Пасажырапаток — 38,9 тыс. чал./суткі (2009 год).

Назва

Цяперашняя назва ад жылога масіву, у якім размешчана станцыя, — з 1993 года. Раней станцыя мела назву «Праспект Карнейчука».

Канструкцыя

Станцыя дробнага залажэння. Мае падземную залу з астраўной пасадачнай платформай. Скляпенні залы абапіраюцца на два рады калон. Мае два выхады ў падземныя пераходы з павільёнамі з лёгкіх канструкцый на скрыжаванні Абалонскага праспекта і вуліцы Герояў палка «Азоў». Выхад падземнага пераходу, размешчанага на паўднёвым баку станцыі, злучаны з уваходам у гандлёвы комплекс.

Абсталяванне

У пошуках аб’ёмна-прасторавага рашэння станцыі архітэктары імкнуліся стварыць гармонію паміж метро і навакольным асяроддзем: у пошуках сродкаў арганізацыі прасторы яны як бы працягнулі наземную магістраль сучаснага горада ў падземную. Шэрагі шасцігранных калон залы ствараюць агульнае ўражанне шырокага светлага праспекта.

Над калонамі знаходзяцца апорныя бэлькі, на якіх размешчана закарнізнае і адкрытае асвятленне і дэкаратыўныя арнаментальныя пластыкавыя краты. Шляхавыя сцены станцыі аформленыя фрызамі на тэмы тэатра, літаратуры і мастацтва (паколькі станцыя была першапачаткова названа ў гонар пісьменніка і драматурга Аляксандра Карнейчука). Дапаўняюць мастацкае афармленне шэрагі шасцігранных калон з шэра-блакітнага і ружовага мармуру. Падлога абліцавана паліраванымі светла-шэрымі і чорнымі плітамі.