Матэматы́чнае спадзява́нне , таксама матэматычнае чаканне , сярэдняе значэнне , матспадзяванне выпадковай велічыні — лікавая характарыстыка выпадковай велічыні X . Абазначаецца
M
[
X
]
{\displaystyle M[X]}
або
E
[
X
]
{\displaystyle \mathbb {E} [X]}
. Характарызуе размяшчэнне значэнняў велічыні
X
{\displaystyle X}
і роўнае сярэдняму значэнню яе размеркавання. З закона вялікіх лікаў вынікае, што сярэдняе арыфметычнае значэнне велічыні
X
{\displaystyle X}
пры павелічэнні колькасці выпрабаванняў набліжаецца да
E
[
X
]
{\displaystyle \mathbb {E} [X]}
.
Паняцце матэматычнага спадзявання ўзнікла ў XVIII стагоддзі ў сувязі з тэорыяй азартных гульняў: калі выйгрышы гульца прымаюць значэнні
X
1
,
X
2
,
…
X
n
{\displaystyle X_{1},X_{2},\dots X_{n}}
, з імавернасцямі
p
1
,
p
2
,
…
,
p
n
{\displaystyle p_{1},p_{2},\dots ,p_{n}}
, дзе
p
1
+
p
2
+
⋯
+
p
n
=
1
{\displaystyle p_{1}+p_{2}+\dots +p_{n}=1}
, то ў сярэднім ён можа спадзявацца на выйгрыш
E
[
X
]
=
X
1
p
1
+
X
2
p
2
+
⋯
+
X
n
p
n
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=X_{1}p_{1}+X_{2}p_{2}+\dots +X_{n}p_{n}}
(адсюль назва).
Матэматычнае спадзяванне — тое самае, што і першы пачатковы момант выпадковай велічыні.
Азначэнне
Агульнае азначэнне праз інтэграл Лебега
Няхай зададзена прастора імавернасцей
(
Ω
,
A
,
P
)
{\displaystyle (\Omega ,{\mathcal {A}},P)}
і азначаная на ёй выпадковая велічыня
X
{\displaystyle X}
. То бок, паводле азначэння,
X
:
Ω
→
R
{\displaystyle X\colon \Omega \to \mathbb {R} }
— вымерная функцыя . Калі існуе інтэграл Лебега ад
X
{\displaystyle X}
па прасторы
Ω
{\displaystyle \Omega }
, то ён завецца матэматычным спадзяваннем, або сярэднім значэннем і абазначаецца
M
[
X
]
{\displaystyle M[X]}
або
E
[
X
]
{\displaystyle \mathbb {E} [X]}
:
E
[
X
]
=
∫
Ω
X
(
ω
)
d
P
(
ω
)
.
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=\int \limits _{\Omega }\!X(\omega )\,dP(\omega ).}
Калі гэты інтэграл не існуе ці роўны
±
∞
{\displaystyle \pm \infty }
, кажуць, што ў выпадковай велічыні не існуе матэматычнага спадзявання[ 1] :111 .
Азначэнне праз функцыю размеркавання выпадковай велічыні
Калі
F
X
(
x
)
{\displaystyle F_{X}(x)}
— функцыя размеркавання выпадковай велічыні, то яе матэматычнае спадзяванне вызначаецца інтэгралам Лебега — Стыльт’еса [ 1] :112 :
E
[
X
]
=
∫
−
∞
∞
x
d
F
X
(
x
)
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=\int \limits _{-\infty }^{\infty }\!x\,dF_{X}(x)}
,
x
∈
R
{\displaystyle x\in \mathbb {R} }
.
Азначэнне для абсалютна непарыўнай выпадковай велічыні (праз шчыльнасць размеркавання)
Матэматычнае спадзяванне абсалютна непарыўнай выпадковай велічыні , размеркаванне якой вызначаецца шчыльнасцю
f
X
(
x
)
{\displaystyle f_{X}(x)}
, роўнае[ 1] :112
E
[
X
]
=
∫
−
∞
∞
x
f
X
(
x
)
d
x
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=\int \limits _{-\infty }^{\infty }\!xf_{X}(x)\,dx}
.
Азначэнне для дыскрэтнай выпадковай велічыні
Калі
X
{\displaystyle X}
— дыскрэтная выпадковая велічыня , з размеркаваннем
P
(
X
=
x
i
)
=
p
i
{\displaystyle \mathbb {P} (X=x_{i})=p_{i}}
,
∑
i
p
i
=
1
{\displaystyle \sum \limits _{i}p_{i}=1}
,
тады непасрэдна з азначэння інтэграла Лебега вынікае, што[ 1] :112
E
[
X
]
=
∑
i
x
i
p
i
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=\sum \limits _{i}x_{i}\,p_{i}}
.
Матэматычнае спадзяванне цэлалікавай выпадковай велічыні
Калі
X
{\displaystyle X}
— дадатная цэлалікавая выпадковая велічыня, якая мае размеркаванне імавернасцей
P
(
X
=
j
)
=
p
j
{\displaystyle \mathbb {P} (X=j)=p_{j}}
,
j
=
0
,
1
,
…
{\displaystyle j=0,1,\dotsc }
,
∑
j
=
0
∞
p
j
=
1
{\displaystyle \sum \limits _{j=0}^{\infty }p_{j}=1}
,
то яе матэматычнае спадзяванне можа быць выражана праз утваральную функцыю паслядоўнасці
{
p
i
}
{\displaystyle \{p_{i}\}}
P
(
s
)
=
∑
k
=
0
∞
p
k
s
k
{\displaystyle P(s)=\sum _{k=0}^{\infty }\;p_{k}s^{k}}
Уласцівасці матэматычнага спадзявання
Матэматычнае спадзяванне канстанты ёсць сама канстанта.
E
[
a
]
=
a
{\displaystyle \mathbb {E} [a]=a}
a
∈
R
{\displaystyle a\in \mathbb {R} }
— канстанта;
Матэматычнае спадзяванне лінейнае , то бок
E
[
a
X
+
b
Y
]
=
a
E
[
X
]
+
b
E
[
Y
]
{\displaystyle \mathbb {E} [aX+bY]=a\mathbb {E} [X]+b\mathbb {E} [Y]}
,
дзе
X
,
Y
{\displaystyle X,Y}
— выпадковыя велічыні з канечным матспадзяваннем, а
a
,
b
∈
R
{\displaystyle a,b\in \mathbb {R} }
— любыя канстанты;
У прыватнасці, матспадзяванне сумы (рознасці) выпадковых велічынь роўнае суме (рознасці) матспадзяванняў гэтых выпадковых велічынь.
Матэматычнае спадзяванне захоўвае няроўнасці, гэта значыць калі
0
⩽
X
⩽
Y
{\displaystyle 0\leqslant X\leqslant Y}
амаль напэўна , і
Y
{\displaystyle Y}
— выпадковая велічыня з канечным матспадзяваннем, то матспадзяванне выпадковай велічыні
X
{\displaystyle X}
таксама канечнае, і больш за тое:
0
⩽
E
[
X
]
⩽
E
[
Y
]
{\displaystyle 0\leqslant \mathbb {E} [X]\leqslant \mathbb {E} [Y]}
.
Матспадзяванне не залежыць ад паводзін выпадковай велічыні на падзеі імавернасці нуль, то бок калі
X
=
Y
{\displaystyle X=Y}
амаль напэўна, то
E
[
X
]
=
E
[
Y
]
{\displaystyle \mathbb {E} [X]=\mathbb {E} [Y]}
.
Матспадзяванне здабытку двух незалежных або некарэляваных выпадковых велічынь
X
,
Y
{\displaystyle X,Y}
роўнае здабытку іх матспадзяванняў
E
[
X
Y
]
=
E
[
X
]
⋅
E
[
Y
]
{\displaystyle \mathbb {E} [XY]=\mathbb {E} [X]\cdot \mathbb {E} [Y]}
.
Для ўсякай барэлеўскай [en] і інтэгравальнай па меры
d
F
X
{\displaystyle dF_{X}}
функцыі[ заўв 1]
φ
:
X
(
Ω
)
→
R
{\displaystyle \varphi :X(\Omega )\to \mathbb {R} }
матэматычнае спадзяванне
φ
(
X
)
{\displaystyle \varphi (X)}
існуе і роўнае[ 1] :113
E
[
φ
(
X
)
]
=
∫
R
φ
(
x
)
d
F
X
(
x
)
.
{\displaystyle \mathbb {E} [\varphi (X)]=\int _{\mathbb {R} }\varphi (x)dF_{X}(x).}
Няроўнасці, звязаныя з матспадзяваннем
Няроўнасць Маркава — для неадмоўнай выпадковай велічыні
X
:
Ω
→
R
+
{\displaystyle X\colon \Omega \to \mathbb {R} ^{+}}
, азначанай на прасторы імавернасцей
(
Ω
,
F
,
P
)
{\displaystyle (\Omega ,{\mathcal {F}},\mathbb {P} )}
з канечным матспадзяваннем
E
(
X
)
{\displaystyle \mathbb {E} (X)}
, справядліва няроўнасць:
P
(
X
⩾
a
)
⩽
E
(
X
)
a
{\displaystyle \mathbb {P} \left(X\geqslant a\right)\leqslant {\frac {\mathbb {E} (X)}{a}}}
, дзе
a
>
0
{\displaystyle a>0}
.
Няроўнасць Енсена для матспадзявання выпуклай функцыі ад выпадковай велічыні. Няхай
(
Ω
,
F
,
P
)
{\displaystyle (\Omega ,{\mathcal {F}},\mathbb {P} )}
— прастора імавернасцей,
X
:
Ω
→
R
{\displaystyle X\colon \Omega \to \mathbb {R} }
— азначаная на ёй выпадковая велічыня,
φ
:
R
→
R
{\displaystyle \varphi \colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} }
— выпуклая барэлеўская функцыя , такія што
X
,
φ
(
X
)
∈
L
1
(
Ω
,
F
,
P
)
{\displaystyle X,\varphi (X)\in L^{1}(\Omega ,{\mathcal {F}},\mathbb {P} )}
, тады
φ
(
E
(
X
)
)
⩽
E
(
φ
(
X
)
)
{\displaystyle \varphi (\mathbb {E} (X))\leqslant \mathbb {E} (\varphi (X))}
.
Тэарэмы, звязаныя з матспадзяваннем
Зноскі
Заўвагі
↑ На практыцы гэтыя ўмовы часта выконваюцца.
Літаратура