Пратасаўшчына (Пухавіцкі раён)
Прата́саўшчына[1] (трансліт.: Pratasaŭščyna, руск.: Протасовщина) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Шацкага сельсавета. Месціцца за 41,5 км на паўднёвы захад ад Мар’інай Горкі, 69,5 км ад Мінска. ГісторыяРанняя гісторыяУ XVIII стагоддзі ўваходзіла ў склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, уласнасць Аскерак, адносілася да маёнтка Шацк. У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У XIX стагоддзі 2 засценкі ў Шацкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні, месца пражывання дробнай шляхты[2], побач месціўся засценак дробнай шляхты Котава Ляда. У 1860-х гадах было агулам 13 двароў[3]. Паўднёвы засценак таксама зваўся Кунавец[4] або Пратасаўшчына-Кунавец[5]. У 1888 годзе сярод землеўладальнікаў у засценку Пратасаўшчына былі: дваранін рыма-каталіцкага веравызнання Восіп Восіпаў Дашкевіч (70 дзесяцін зямлі), праваслаўны дваранін Лявонцій Іванаў Сакалоўскі (145 дзесяцін), дваранін рыма-каталіцкага веравызнання Іван Пятроў Татур (35 дзесяцін), дваранін рыма-каталіцкага веравызнання Франц Пятроў Татур (35 дзесяцін)[6]. Ва ўрочышчы Кунавец землеўладальнікамі былі: мешчанін іўдзейскага веравызнання Лейба Гіршаў Пік (10 дзесяцін), праваслаўны дваранін Серафім Карпаў Сакалоўскі (26¾ дзесяціны)[6]. У засценку Кунавец землеўладальнікамі былі мяшчане рыма-каталіцкага веравызнання Іосіф Францавіч Багдановіч (25,5 дзесяціны) і Міхаіл Якаўлевіч Багдановіч (25,5 дзесяціны)[7]. Найноўшы часЗ канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ). З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1929 годзе створаны калгас «13 Кастрычніка». У перыяд прымусовай калектывізацыі 1930-х гадоў многа жыхароў было рэпрэсавана[8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19]. У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі. У ваколіцах вёскі дзейнічалі савецкія партызанскія брыгады імя М. І. Калініна, 3-я Мінская імя С. М. Будзённага, «Буравеснік». Да 1 красавіка 1960 года вёска ў складзе Слабадскога сельсавета[20], з 1 красавіка 1960 года да 5 траўня 1962 года — у складзе Шацкага сельсавета, пасля — зноў у складзе Слабадскога сельсавета[21]. Да 28 траўня 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Вецярэвіцкага сельсавета[22]. Насельніцтва
Славутасці
Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia