Цэнтральны дом афіцэраў (Мінск)

Дом культуры
Цэнтральны дом афіцэраў
Акружны Дом афiцераў
53°54′08,24″ пн. ш. 27°33′51,56″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск; вул. Чырвонаармейская, 3
Архітэктурны стыль	Постканструктывізм[1]
Архітэктар	Іосіф Рыгоравіч Лангбард
Дата заснавання	1939
Будаўніцтва	1934—1939 гады
Статус	Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 712Г000268шыфр 712Г000268
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Цэнтральны Дом афіцэраў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь ў Мінску (першапачаткова Дом Чырвонай Арміі) — помнік савецкага постканструктывізму^[1] міжваеннага перыяду аўтарства Іосіфа Лангбарда.

Будаўніцтва Дому Чырвонай Арміі было распачата ў 1934 годзе на месцы колішняга архіерэйскага падвор'я ў Мінску на колішняй вуліцы Скобелеўскай (цяпер Чырвонаармейскай). Новы гмах узводзіўся з выкарыстаннем падмуркаў і сценаў былога падвор'я, таму збудаванне мае цікавае вырашэнне: галоўны фасад упрыгожаны магутнымі паўкруглымі пілястрамі на флангах мае два магутныя рызаліты. Унутры будынка размешчана вялікая колькасць досыць прасторных памяшканняў: тэатральная зала, кіназала, басейн (першы ў Мінску) і іншыя.

У студзені 1946 года ў Доме афіцэраў праходізілі пасяджэнні судовага працэсу над нямецкімі ваеннымі злачынцамі.

• Архітэктура Беларусі : энцыкл. давед. – Мн., 1993. – С. 49.
• Беларуская энцыклапедыя. Т. 6. – Мн., 1998.
• Республика Беларусь. Т. 3 : энциклопедия. – Мн., 2005.

Аб’ект Дзяржаўнага спіса гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, шыфр 712Г000268

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Цэнтральны дом афіцэраў (Мінск)
• Фота на сайце Мінск стары і новы Архівавана 15 лютага 2009.
• Цэнтральны дом афіцэраў (Мінск) на сайце «Архіварта»