Долно Неволјани

Долно Неволјани Βαλτόνερα
Долно Неволјани
Местоположба во областа Долно Неволјани Местоположба на Долно Неволјани во општината Суровичево и областа Западна Македонија
Координати: 40°38.11′N 21°35.10′E / 40.63517°N 21.58500°E / 40.63517; 21.58500
Земја	Грција
Област	Западна Македонија
Округ	Лерински
Општина	Суровичево
Општ. единица	Ајтос
Надм. вис.	&10000000000000600000000600 м
Население (2011)[1]
• Вкупно	232
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Долно Неволјани (грчки: Βαλτόνερα, Валтонера или Βαλτόνερο, Валтонеро; до 1928 г. Κάτω Νεβόλιανη, Като Неволяни^[2]) — село во Леринско, Егејска Македонија, денес во општината Суровичево на Леринскиот округ во областа Западна Македонија, Грција. Населението брои 232 жители (2011).

Селото е сместено во северниот дел на котлината Сариѓол, 46 км јужно од Лерин и 6 км југоисточно од Ајтос. Лежи близу источниот брег на езерото Зазерци.

Селото првично било населено исклучиво со Македонци, кои подоцна биле делумно истиснати од муслиманско население, па селото станало мешано во бројна полза на муслиманите.^[3] Наречено е Долно Неволјани, за да се разликува од другото Неволјани во Леринскои — наречено Горно Неволјани.

Во 1889 г. хрватскиот етнограф Стефан Верковиќ напишал за селото:

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Неволјани имало 150 жители Турци и 150 жители Роми, изоставувајќи го македонското малцинство.^[5] Меѓутоа, според српскиот географ Боривое Милоевиќ во годините пред Балканските војни Долно Неволјани се состоело подеднакво од 10 македонски и 10 турски куќи.^[3]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Долно Неволјани се води како мешано македонско-турско село во Леринската каза на Битолскиот санџак со 76 куќи.^[6]

По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата година во него се попишани 204 жители, кои во 1920 г. опаднале на 171 жител.^[3] Во 1920-тите муслиманското население е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на негово место грчката власт донела грчки колонисти од Кавказ и Власи од Епир. Во 1928 г. селото е заведено како наполно дојенско со 168 жители од 54 семејства, испуштајќи ги преостанатите Македонци.^[7] Истата 1928 г. е преименувано во Валтонера, што значи „блатна вода“.^[8]

Според истражување од 1993 година селото мешано со дојденско, словенојазично (т.е. македонско) и влашко население. Забележано е дека понтскиот грчки меѓу дојденците е зачуван на средно ниво.^[9]

• Црква „Св. Константин и Елена“, чија камбана е донесена од колонистите од Кавказ
• друштво „Проодос“ (Напредок)
• „Тиела“ (Бура) — фудбалски клуб

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Селото одгледува жито, тутун, компири и преработка на сточарски производи.^[3]

• Сариѓол