Драгомирци

Драгомирци
Драгомирци; Βαφιοχώρι
	Драгомирци
	Местоположба во областа Драгомирци Местоположба на Драгомирци во Кукушкиот округ и областа Централна Македонија
	Координати: 41°0.35′N 22°39.48′E / 41.00583°N 22.65800°E
Земја	Грција
Област	Централна Македонија
Округ	Кукушки
Општина	Пајонија
Општ. единица	Бојмица
Надм. вис.	60 м
Население (2021)
• Вкупно	484
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Драгомирци или Драгомир (грчки: Βαφιοχώρι, Вафиохори; до 1928 г. Δραγομίρ, Драгомир^[2]) — село во Кукушко, Егејска Македонија, денес во општината Пајонија на Кукушкиот округ, Грција. Населението брои 484 жители (2021). Сè до Балканските војни било населено исклучиво со Македонци.^[3]

Географија

Селото се наоѓа на 22 км западно од Кукуш и 10 км источно од Ругуновец.

Историја

На 2 км северно од селото е откриена населба од бронзеното време, прогласено за заштитен споменик во 1987 г.^[4]

Во Отоманското Царство

Црквата „Св. Ѓорѓи“ во селото е изградена во 1806 г.^[5]

Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Драгомирци (Dragomirtzi) е село во Кукушката каза со 90 домаќинства сочинети од 400 Македонци.^[6]^[7]

На крајот од ХІХ век селото било чифлик на еврејскиот банкар Саул Модијано од Солун. Во 1904 г. го закупиле под наем селото од Модијано за 7 години, но пред да истече рокот, го откупиле засекогаш.^[8]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г. Драгомирци се состоело од 480 жители Македонци.^[6]^[9] На почетокот на XX век целото население било под врховенството на Бугарската егзархија и во селото работела бугарската пропаганда. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Драгомирци (Dragomirtzi) имало 616 Македонци под Егзархијата и во него работело бугарско училиште.^[6]^[10]

Боривое Милоевиќ („Јужна Македонија“) вели дека пред Балканските војни Драгомирци се состоело од 140 македонски куќи.^[11]

Во Грција

По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Населението значително настрадало од грчката војска во овие војни, и највеќето семејства пребегале во Струмичко, каде живеат и денес.^[3] Таа година населението се намалило на 129 жители, но властите довеле 40 македонски гркомански семејства од Струмица^[12] или Струмичко.^[3] Во 1920 г. селото се води со 224 жители.^[3] Гркоманските семејства набргу се вратиле во Струмичко, а 40 лица од преостанатите староседелски семејства биле прогонети во Бугарија. На нивно место власта довела Грци од Источна Румелија (Бугарија). Во 1928 г. селото е заведено како мештанско-дојденско со 596 жители,^[3] од кои 478 лица (117 семејства) биле Грци дојденци, а останатите биле македонски староседелци кои не се иселиле.^[13]

Месности во Драгомирци преименувани со службен указ на 31 јули 1969 г.
Име	Грчки	Ново име	Грчки	Опис
Курија^[14]	Κουρί	Дасаки	Δασάκι^[15]	местност на Ј од Беглерија^[14]
Беглерија^[14]	Μπεϊγλερή	Архондика	Άρχοντικά^[15]	местност на Ј од Ситарија и на З од Беглерија^[14]
Казаново^[14]	Καζανόβον	Какорема	Κακόρεμα^[15]	река на Ј од Казаново^[14]
Казански Ниви^[14]	Καζανόβου	Аплома	Άπλωμα^[15]	местност на ЈИ од Казаново^[14]
Беглерија^[14]	Μπεϊγλερή	Вриси	Βρύση^[15]	извор на ЈИ од Казаново и на СИ од Беглерија^[14]
Аврет Хисар^[14]	Αβρέτ Χισάρ	Гинекокастрон	Γυναικόκαστρον^[15]	крепост на ЈИ над Женско^[14]
Суртараш^[14]	Σουρτάρας	Пиги	Πηγή^[15]	местност на ЈИ од Драгомирци^[14]
Суртараш^[14]	Σουρτάρας	Оргома	Όργωμα^[15]	извор на ЈИ од Драгомирци^[14]
Аша Маале	Άσία Μαχαλέ	Синикия Асијас	Συνοικία Ασίας^[15]
Бара^[14]	Μπάρα	Авлаки	Αύλάκι^[15]	местност на С од Драгомирци^[14]
Селемли^[14]	Σελεμλή	Селинос	Σέληνος^[15]	местност на СЗ од Драгомирци^[14]
Арџан^[14]	Άρτζάν	Плиромена	Πληρωμένα^[15]	езеро на СЗ од Драгомирци^[14]

Население

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	844	997	1.231	1.091	986	868	781	603	484

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Културни и природни знаменитости

Црква „Св. Ѓорѓи“ од 1806 г.,^[5]^[16] прогласена за споменик на културата

Личности

Димитар Бандулов — печатар
Лазар Ников — револуционер на ВМОРО, четник на Аргир Манасиев^[17]
Петар Јотов (1872 – след 1943) — револуционер
Трајко Ѓотов (1870 – ?) — револуционер, војвода на ВМОРО
Христо Бандулов (1867 – ?) — просветен деец
Димитар Атанасов Георгиев – Марчето (1920 – 1944) — борец во партизанското движење во Бугарија^[18]

Борци во МОО

Георги Делев — борец во I чета на IX Велешка дружина, носител на орденот „За храброст“ IV степен
Гоне Вардалиев (1874 – ?) — борец во четата на Иван Ташев со четата на Руша Делчева
Мино Топлев (1874 – ?) — борец во Кукушката чета
Мито Главов (Мицо Глаов, 1888/1890 – ?) — борец во Кукушката чета, I чета на XIV Воденска дружина
Мицо Наков (1866 – ?) — борец во Нестројната чета и IV чета на XIV Воденска дружина
Јанак Гонов (1884 – ?) — борец во Кукушката чета^[19]
Јанаки Георгиев (1886 – ?) — учител, борец во I чета на XIII Кукушка дружина
Јанаки Стојанов — борец во Нестројната чета на III Солунска дружина