Колиби (Кукушко)
Колиби (грчки: Ειρηνικό, Иринико; до 1954 г. Καλύβια Γιαννελλαίων, Каливија Јанелон[2]) — гевгелиско село во Егејска Македонија, денес во општината Пајонија на Кукушкиот округ во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 42 жители (2021). ГеографијаСелото е сместено во областа Бојмија, северно од градот Ругуновец, близу границата со Р Македонија.[3] ИсторијаВо Отоманското ЦарствоВо XIX век оваа колибарска населба ѝ припаѓала на Гевгелиската каза и е именувана различно од разни попишувачи — Колиби, Колибалар, Алчакчи, Долни Колиби итн.[3]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г. Колибите има население од 100 жители Македонци.[4][5] На почетокот на XX век целото население на Колибите потпаднало под врховенството на Бугарската егзархија. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Колибите Алчакчи (Kolibité Altchaktzi) живееле 90 Роми.[6] Боривое Милоевиќ во овој период исто така го бележи како ромска населба со 15 куќи.[3] Во ГрцијаНаселбата се распаднала во Балканските војни, па при нејзиното припојување кон Грција 1913 г. според Букурешкиот договор во неа се доселени 75 Грци од Суфли во Тракија. Во текот на следнот период доселениците го напуштиле селото поради непогодните услови за живот.[3] По 1933 г. на извесно растојание од старата населба е подигната нова колибарска населба од каракачански семејства од родот Ѓанели (или Јанели), и станала позната како Колиби на Ѓанелите (Каливија Јанелон). Овие подоцна ја изградиле како вистинско село од тврд материјал.[3] Во 1940 г. во селото се заведени 122 жители. По 1941 г. овде се доселиле и извесни семејства од селото Даутли кое потоа е напуштено поради положбата на државната граница. Така, во 1951 г. 153 жители, кои во 1961 г. пораснале на 189.[3] Во 1971 г. селото достигнало 201 жител, но потоа бројноста на населението почнала да опаѓа. Во 1981 г. населбата имала 177 жители, кои во 1991 г. станале 155.[3] Падот продолжил и во текот наследните десетлетија, за во 2001 г. да бидат попишани 177, а во 2011 г. само 63 жители. Во 1954 г. селото е преименувано во Иринико, што значи „мирно“. НаселениеЕве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
ПоврзаноНаводи
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia