Орман (Петричко)
Орман (бугарски: Кавракирово[1]) — село во Петричко, Пиринска Македонија, денес во општината Петрич на Благоевградската област, југозападна Бугарија. Географија и местоположбаСелото се наоѓа на 11 километри северозападно од градот Петрич, во јужните краеви на планината Огражден во Петричката котлина. Климата е преодна средоземна со максимален зимски и летен минимум врнежи од дожд. Просечните годишни врнежи од дожд се околу 700 милиметри. Реката Струмица тече низ селото и ја опкружува на југ. Соседни села се Првомај и Михново.Атарот на селото зафаќа простор од 7.769 км2. Селото се наоѓа на надморска висина од 97 метри. ИсторијаОсманлиско ЦарствоСелото се споменува во османлиски дефтери од 1570 година, 1664-1665 година. Според првиот дефтер, во селото живееле 56 христијански и 2 муслимански семејства[2]. Според народната традиција, селото првично се наоѓало на 3 километри североисточно од денешната местоположба - во месноста Богоево, но во 18 век било запалено од Турците од селото Ѓорѓево и раселено. Подоцна се појавило на денешното место како чифлик под името Орман. Во текот на 19 век, селото е чисто македонско, и припаѓа на Петричката каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Орман чифлик се состоело од 35 куќи од кои 132 Македонци[3][4] Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 45 домаќинства, од кои 15 цигански и 30 македонски[3][6]. Според истиот извор, во селото живееле 220 Македонци, додека ромското население не е наведено. Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 272 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија[7]. По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, едно лице од селото бил доброволец во Македонско-одринските доброволни чети[8]. БугаријаПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија. Селото било ослободено од отоманската власт во октомври 1912 година. Во 1913 година, за време на Балканските војни, селото било окупирано и запалено од грчката армија[9]. По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија. По војната, бегалци од Кукушко, Дојранско и подоцна од Струмичко се населиле во селото.
Личности
Наводи
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia