Селото Тополница се наоѓа на 11 километри источно од Петрич, во Петричко-санданската котилина, на десниот брег од реката Струма и во североиаточните делови на планината Беласица. Селото се наоѓа на надморска висина од 84 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 9.342 км2. Климата е преодна средоземна со максимален зимски и летен минимум врнежи од дожд. Просечните годишни врнежи од дожд се околу 500 милиметри.
Историја
Откриена е доцна неолитска населба на околу 2 километри јужно од селото во месноста Кременица во близина на бугарско-грчката граница[2][3].
Османлиско Царство
Селото се споменува во османлиски дефтер од 1570 година со името Тополница. Во истата година, во селото живееле 21 христијански семејства[4].
Тополница, на десниот брег на Струма спроти Кулата. Овде се наоѓа пределот помеѓу Петричко и Демирхисарско. Сместено е на источниот крај на Беласица на северозапад од Валовишта 6 часа. Одгледувањето добиток е во прв план. Од ова место доаѓаат познатиот тополнички волк. 30 турски куќи, 25 бугарски[5][7]
“
.
Георги Стрезов селото го споменал и по вторпат, и за него запишал:
„
Тополница, во подножјето на Беласица; се н аоѓа на И од Петрич, два часа пат; до Струма нема 1⁄2 час; растојанието до Струмица е исто. Нивните ниви се долж овие две реки. Има 25 куќи, бугарски[5][8]
Според митрополитот Емилијан Мелнички, на 7 февруари 1908 година, чета на ВМОРО составена од 7 луѓе, предводена од Кочо Хаџиманов, водела битка во Тополница со османлиските трупи, губејќи неколку војници и документи[11].
↑Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 186 – 187.
↑„Ιστορικό Ημερολόγιο Σερρών“(PDF). Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών. Архивирано од изворникот(PDF) на 2016-01-25. Посетено на 5 декември 2014. Επετέθη κατά του παραστρυμονίου χωριού Τοπόλνιτσα, της περιφερείας Πετρίτσης, ο λησταντάρτης Κώτσος μετά έξ οπαδών αυτού, αλλ' εγκαίρως λαβών γνώσιν του γεγονότος ο αυτοκρατορικός στρατός, τον μέν Κώτσον και τους οπαδούς αυτού φεύγοντας εφόνευσε, πολλά δε επ' αυτών επιλήψιμα έγγραφα κατάσχε.
↑„Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 883