Las fòrmas ancianas son : Sanctus Felix de Landes en 1175, Forcia Sancti Felicis de Lanes, que modo vocatur Valflor en 1206, De Valleflore en 1283, Sanctus Felix de Valleflori en 1288, Vallis Floris en 1319, Villa de Valle Flore en 1327, Saint Félix de Beaufleur entre 1244 e lo sègle XVII, Valflor sense data, Belflou en 1781, etc[1],[2].
Velflor representa lo latin vallis florum, « la val de las flors »[3]. Lo passatge de Val a Vel es esporadic en lengadocian e en gascon, coma per exemple a Velbaser o a Velromana, Velpronda, [bɛt'klaɾɔ] (de vallem claram) e [bɛt'kaβɔ] (de vallem cavam) [4]. Non i a donc cap ligam ambe bèl. Citem tanben en francés la vallée (sic) de la Bellongue.
La Barta
La Barta es un masatge e un castèl modèrne[, situat al sud-èst de Velflor], una anciana parròquia de la diocèsi de Mirapeis, unida a Velflor en 1791. Las fòrmas ancianas son : Decimarium Sancte Marie de Labarte en 1244, La Barte en 1738, La Barthe en 1781 [5].
Le nom es sense mistèri sus la vegetacion que trobèron les primièrs abitants.
Calhavèl le Grand e Calhavèl le Pichon o Calhavelon
Calhavèl le Grand es una anciana comunautat. Son dos masatges situats sus una peninsula del lac de la Ganguisa.
Las fòrmas ancianas son : Calabertum en 1271, Cailhavellum en 1234, Villula de Calhavello en 1327, Cailhavel en 1441, Cailhabel le Grand en 1781, Caillabel en 1807. Per Calhavèl le Pichon o Calhavelon : Cailhabel le Petit en 1781, Caillabelou en 1807 [6]. Calhavèl, la comuna, es le diminutiu de Calhau, comuna vesina. Aicí, i a pas de Calhau, mes le nom sembla ben un diminutiu o un transferiment a partir del lòc Calhavèl, o lo nom de persona Calhavèl. un càmbiament de nom es possible, se la fòrma de 1271 correspond a una realitat.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg)
.svg){kind=small}
