Las atestacions ancianas son Silva quam vocant Spinasaria en 852; Spinacia cum villis suis en 1119; Castrum de Spinacerta en 1183; Spinaceria en 1189; Spinasseria en 1351; Aspinasseria en 1377; Laspinaseyra al sègle XIV; Al loc de la Espinasiera en 1536; Laspinassyera…, la Espinassiera en 1536; L’Espinassière en 1581; Lespinassière en 1781; Lespinasièiro (prononciacion dins la grafia de l'abat Antòni Savartés)[2]. Aquela prononciacion supausa regularament la grafia L'Espinacièira. L'Espinacièira ven del latin spina, « espina, boisson espinós », ambe'l sufixe -aria[3], per parlar d'un lòc bartassièr.
Le Castanhet
L'abat Savartés cita Le Castagnet-Bas, Le Castagnet-Haut, la mapa d'Estat-Major i ajusta Castagnet du milieu, la mapa IGN actuala se contenta de le Castagnet, per d'ostals un pauc escampilhats.
Las fòrmas ancianas son : Masage del Castanet..., al Castanet Bas..., al Castanet Naut en 1652, Castagnet bas, du milieu, haut en 1772[4]. Le Castanhet s'explica per siá per castanh (del latin castaneum), ambe'l resultat del sufixe collectiu -etum, utilizat mai que mai per de noms d'arbres e de plantas, siá dirèctament pel resultat de *castanetum, a l'origina dels vilatges sonats Castanet, puèi ambe influéncia de castanh, castanha, se la fòrma de 1652 es foneticament exacta (passatge aparent de CastaNet, al sègle XVII, a CastaNHet, al sègle XVIII).
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg)
.svg){kind=small}
