Vinhavièlha

Vinhavièlha; Vignevieille
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo castèl de Durfort dins la comuna de Vinhavièlha.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 00′ 24″ N, 2° 31′ 30″ E
Superfícia	16,72 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 694 m; 250 m; 190 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Corbièras, Termenés;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 11	Aude ;
Arrondiment; 113	Narbona (Carcassona abans 2017);
Canton; 1107	Las Corbièras (Motomet abans 2015);
Intercom; 200035863	CC de la Region Lesinhanenca, Corbièras e Menerbés;
Cònsol	Olivier Vernède ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	106 ab. Evolucion de la populacion; 107 ab.
Densitat	5,92 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	11330
Còde INSEE	11409

Vilatge d'Occitània

Vinhavièlha^[1] (Bignobiélho en grafia de Savartés^[2]; Vignevieille en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Toponimia

Las atestacions ancianas son : Villa Vinee Vetule en 1215; Vinea Vetus en 1260; Rector de Vinea Veteri en 1351; Vinhaviela al sègle XIV; Vigne Vielha en 1538; Vynha, … Vyna Vyelha en 1538; Vignevieille en 1781; Bignobiélho en 1912 (prononciacion segon l'abat Savartés)^[3]^[2].
Vinhavièlha ven [del resultat] del latin vinea, « vinhal » e [del resultat] de l'adjectiu latin vetulus, [vetula], « vièlha » ^[4].

Durfòrt

Durfòrt es un ancian castèl feodal [arroïnat] près de la RD 212, una anciana comunautat e una anciana rectoriá de la diocèsi de Narbona, ambe'l vocable de Sant Estève; aperteniá a la senescalciá de Limós. Durfòrt es al nòrd-èst de Vinhavièlha.
Las atestacions ancianas son : Castrum quod vocatur Durfort en 1093, Ecclesia Sancti Stephani en 1115, Castellum quod vocatur Durfort en 1163, De Duroforte en 1215, Locus de Duroforti en 1395, Loc de Durfort en 1538, Durfort, rectorie, Saint Estienne en 1706 ^[5].
Durfòrt es compausat de dos adjectius, dur (latin durum) e fòrt (latin fortem). L'intencion es de designar una fortalesa plan fortificada, de mal prene ^[6]^,^[7] (las referéncias pòrtan sus d'autres Durfòrts). Lo nom pòt venir, non pas de la descripcion del castèl, mes d'una anciana familha nòbla sortida de Durfòrt (Montanha Negra). Durfòrt es, per azard o non, la traduccion del gallic Cala-dunon, Caleto-dunon, « fòrt dur ---> en pèiras », toponimes frequents.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
març de 2020	(2026	Olivier Vernède
mai de 2017	2020	Joëlle Munsch
2014	2017 ?	Roger Racagel
març de 2008	2014	Jean-François Guillot
març de 2001	2008	Jacques Lobier
junh de 1995	2001	Jean-Pierre Ouradou
?	?	Pierre Castang
març de 1965	?	Sarda
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Motomet; es ara del canton de Las Corbièras (burèu centralizator : Fabresan).

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 99, totala: 102

240

300

299

372

306

341

346

312

301

310

282

272

248

221

292

246

242

212

210

204

183

152

158

110

127

120

92

112

95

78

75

72

92

95

99
102

2009

2010

104
107

102
105

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 106 abitants e la densitat èra de 6,34 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Aude

Ligams extèrnes

Vinhavièlha sul site de l'Insee

Nòtas e referéncias

↑ https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11d.html
↑ ^2,0 et ^2,1 L'abat Savartés. Dictionnaire topographique du département de l'Aude, p. 467.
↑ «Dictionnaire topographique de la France».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 712-713, a Vieil-Baugé
↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 120-121, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f212.item.texteImage
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 256
↑ Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 159-160