Іван Анісімавіч Інсараў

Іван Анісімавіч Інсараў
Іван Анісімавіч Інсараў
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 5-га склікання
	1959 — 1963
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 6-га склікання
	1963 — 1967
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 7-га склікання
	1967 — 1971
Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 4-га склікання
	1955 — 1959
дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 3-га склікання
	1951 — 1955
2-і міністр аховы здароўя БССР
	1948 — 1966
Папярэднік	Міхаіл Іванавіч Кавалёнак
Пераемнік	Мікалай Яўсеевіч Саўчанка
Нараджэнне	8 лютага 1903; Селішча, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	16 лютага 1983 (80 гадоў); Мінск, Беларуская ССР, СССР;
Дзеці	Наталля Іванаўна Інсарава[d]
Партыя	КПСС;
Адукацыя	медыцынскі факультэт БДУ (1927);
Навуковая ступень	кандыдат медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар (1964);
Месца працы	Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтр неўралогіі і нейрахірургіі; БШПР;
Узнагароды	;

Іван Анісімавіч Інса́раў^[3] (8 лютага 1903 — 16 лютага 1983) — савецкі гаспадарчы, дзяржаўны і палітычны дзеяч, беларускі медык і арганізатар аховы здароўя. Заслужаны ўрач Беларускай ССР (1964). Кандыдат медыцынскіх навук, прафесар (1964)^[4].

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1903 годзе ў вёсцы Селішча Слуцкага павета Мінскай губерні. Скончыў медыцынскі факультэт БДУ ў 1927 годзе^[4].

З 1929 года — на гаспадарчай, грамадскай і палітычнай працы. У 1929—1946 гадах — загадчык сельскім урачэбным участкам ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці, урач паліклінікі № 1 горада Барысава, неўрапатолаг 1-й Савецкай бальніцы Барысава, ардынатар, загадчык стацыянарам Беларускага навукова-даследчага інстытута фізіятэрапіі, артапедыі і неўралогіі, загадчык аддзела аховы здароўя Мінскага аблвыканкама (1941)^[4].

У гады Вялікай Айчыннай вайны — памочнік начальніка і начальнік эвакашпіталя, у 1943—1945 гадах працаваў начальнікам санітарнага аддзела Беларускага штаба партызанскага руху^[5]. Пасля вайны намеснік старшыні Мінскага аблвыканкама (1944—1945), дырэктар Беларускага навукова-даследчага інстытута неўралогіі, нейрахірургіі і фізіятэрапіі (1945), міністр аховы здароўя БССР (1948—66)^[4].

Сям’я

Дачка — Наталля Іванаўна Інсарава (ВД) (бел. (нар. 1936) — беларуская вучоная ў галіне рэалогіі палімераў, узаемадзеяння лазернага выпраменьвання з рэчывам, малекулярнай спектраскапіі, педагагікі ВНУ. Дацэнт кафедры медыцынскай і біялагічнай фізікі Беларускага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы прысвечаны шырокаму колу праблем арганізацыі аховы здароўя і здароўя насельніцтва, партызанскай медыцыне^[4]. Аўтар 80 навуковых прац^[5].

Грамадская дзейнасць

Галоўны рэдактар часопіса «Здравоохранение Белоруссии» (1967—1979)^[4].

Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларускай ССР 3-га, 4-га, 5-га, 6-га, 7-га скліканняў. Член ЦК КПБ (1952—1956, 1960—1971)^[6]. Дэлегат XXII з’езда КПСС^[4].

Зноскі

↑ http://nasledie-sluck.by/ru/people/2106/
↑ ^а ^б http://unicat.nlb.by/opac/pls/dict.prn_ref?tu=r&tq=v0&name_view=va_aall&a001=BY-SEK-366132&strq=l_siz=20
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё 26 января 110 лет со дня рождения Ивана Анисимовича Инсарова Архівавана 28 жніўня 2021. (руск.)
↑ ^а ^б И. В. Пантюк. Комиссары и министры здравоохранения Беларуси: историко-биографические сведения
↑ Інсараў Іван Анісімавіч Наследие слуцкого края

Літаратура

Организаторы здравоохранения Республики Беларусь / Белорус. ассоц. социалгигиенистов и организаторов здравоохранения; ред. М. З. Ивашкевич, И. В. Манулик. — Минск: Тип. «Победа», 2002. — С. 13—14. (руск.)
Иван Анисимович Инсаров (к 100-летию со дня рождения) // Здравоохранение. — 2003. — № 2. — С. 59—60. (руск.)
Інсараў Іван Анісімавіч. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 262. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.]. Т. 3. — Минск, 2006.
Здравоохранение Беларуси : знаменательные и юбилейные даты, 2008 год. — Минск, 2008. (руск.)