Уладзіслаў Аляксеевіч Астапенка

Уладзіслаў Аляксеевіч Астапенка
Уладзіслаў Аляксеевіч Астапенка
4-ы міністр аховы здароўя Рэспублікі Беларусь[d]
	19 кастрычніка 2001 — 29 красавіка 2002
Папярэднік	Ігар Барысавіч Зелянкевіч
Пераемнік	Людміла Андрэеўна Пастаялка
Нараджэнне	20 жніўня 1949; Краснадар, Краснадарскі край, РСФСР, СССР;
Смерць	1 красавіка 2018 (68 гадоў)
Адукацыя	Мінскі медыцынскі інстытут (1972);
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар[d]; член-карэспандэнт НАН Беларусі;
Дзейнасць	эндакрыналогія
Месца працы	Навукова-даследчы клінічны інстытут радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі[d]; БелНДІ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі; 2-я гарадская клінічная бальніца[d]; 9-я гарадская клінічная бальніца[d]; Мінскі медыцынскі інстытут; Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтр пульманалогіі і туберкулёзу; Навукова-даследчы клінічны інстытут радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь[d]; Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь;
Узнагароды	Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі (1982)

Уладзіслаў Аляксеевіч Астапенка (20 жніўня 1949, Краснадар, РСФСР — 1 красавіка 2018) — беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр аховы здароўя Беларусі з 2001 па 2002 гады. Доктар медыцынскіх навук, прафесар, член-карэспандэнт НАНБ.

Біяграфія

Нарадзіўся 28 жніўня 1949 года ў Краснадары.

У 1972 годзе скончыў Мінскі медыцынскі інстытут.

У 1972—1976 гадах працаваў лекарам, малодшым навуковым супрацоўнікам НДІ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі.

У 1976—1978 гадах — урач-хірург 2-й Мінскай гарадской клінічнай бальніцы.

У 1978—1980 гадах загадваў лабараторыяй 9-й Мінскай гарадской клінічнай бальніцы.

У 1980—1984 гадах — загадчык лабараторыі МДМІ.

У 1984—1990 гадах — старшы навуковы супрацоўнік, кіраўнік аддзялення ў БелНДІ туберкулёзу.

У 1990—1996 гадах — дырэктар Магілёўскага філіяла НДІ радыяцыйнай медыцыны.

У 1996—1999 гадах — дырэктар НДІ экалагічнай і прафесійнай паталогіі.

У 1999—2001 гадах — дырэктар НДІ радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі.

19 кастрычніка 2001 года прызначаны Міністрам аховы здароўя Рэспублікі Беларусь^[4], 29 красавіка 2002 года за сур’ёзныя хібы ў працы вызвалены ад пасады^[5].

Памёр 1 красавіка 2018 года.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя напрамкі дзейнасці — праблемы радыяцыйнай медыцыны і эндакрыналогіі.

Аўтар больш за 230 навуковых прац, адной манаграфіі.

Узнагароды

прэмія Ленінскага камсамола Беларусі ў галіне навукі і тэхнікі (1982)

Зноскі

Літаратура

Организаторы здравоохранения Республики Беларусь. — Минск, 2002.
Комиссары и министры здравоохранения Беларуси: историко-биографические сведения / И. В. Пантюк // Медицинские новости. — 2009. — № 7. — С. 4—10. — Сведения доступны также по Интернету: http://www.mednovosti.by/journal.aspx?article=4346.