Войраўка

Войраўка
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Навапольскі
Каардынаты	53°37′47″ пн. ш. 27°33′36″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▲33 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Паштовыя індэксы	222839
Аўтамабільны код	5
СААТА	6244840016
	Войраўка на Вікісховішчы

Во́йраўка^[1] (трансліт.: Vojraŭka) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Навапольскага сельсавета. Месціцца за 45 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 23 км ад Мінска, 22 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск — Асіповічы, на рацэ Пяскоўка^[2] (прыток Пцічы).

Назва

Аналаг з тым жа коранем у літоўскай тапаніміі — Вайрышкей^[d] (літ.: Vairiškiai)^{[крыніца?]}. У сучаснай літоўскай антрапаніміі вядомыя прозвішчы Vaira, Vairis, Vairys^[3].

Адносна недалёка ад Войраўкі таксама яшчэ на даваенных картах (1933, 1846 г.) фіксаваліся адыменныя тапонімы (на сёння не існуюць) Буйвідаўка (пазней Буйдаўшчына^[4], на Пн ад Чарналесак), Скіндараўка (на ПдЗ ад Куркавічаў), Клоўсава (на ПдЗ ад Юнцаўшчыны, захаваліся могілкі), ад імён Buivydas, Skindaras, Klausys^{[крыніца?]}.

Гісторыя

У канцы XVIII ст. вёска ў Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1800 годзе былі млын, карчма, уласнасць Дамініка Гераніма Радзівіла, належала да дамена Самуэлева^[2]. Пасля 1861 года ў Дудзіцкай воласці Ігуменскага павета.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай воласць абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

Паводле перапісу 1960 года мела статус пасёлка.

Насельніцтва

1800 год — 3 двары, 36 жыхароў
1897 год — 13 двароў, 58 жыхароў
1917 год — 15 двароў, 81 жыхар
1960 год — 69 жыхароў
1999 год — 8 жыхароў
2002 год — 7 двароў, 9 жыхароў
2010 год — 13 жыхароў
2012 год — 11 гаспадарак, 15 жыхароў
2019 год — 33 жыхары^[5]

Спіс вуліц

Зарэчная вуліца
Зялёная вуліца
Лугавая вуліца
Мінская вуліца
Набярэжная вуліца
Пагранічная вуліца
Палявая вуліца
Садовая вуліца
Сонечная вуліца
Цэнтральная вуліца
Цяністая вуліца
Шабунёўская вуліца^[6]

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б Jelski A. 1893, с. 759.
↑ Lietuvių pavardžių žodynas. L-Ž. Vilnius, 1989. C. 1135—1136.
↑ Ярмоловичъ В. 1909, с. 21.
↑ Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.
↑ Спіс вуліц і іншых элементаў ўнутранага адраса (нявызн.). Нацыянальнае кадастравае агенцтва Рэспублікі Беларусь.(недаступная спасылка)

Літаратура

Войраўка // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 126. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Населеныя пункты, якія не існуюць // Памяць: Гіст-дакум. хроніка Мінскага р-на / Гал. рэд. Беларус. Энцыкл.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.. — Мінск: БелЭн, 1998. — 640 с.
Памяць: Пухавіцкі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / [укладальнік А. А. Прановіч; рэдкалегія: А. М. Карлюкевіч і інш.]. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-01-0251-9.
Jelski A. Wojrówka // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIII: Warmbrun — Worowo. — 1893. — С. 759. — 960 с.
Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.