Малагалёнкавая косць

Малагалёнкавая косць
Малагалёнкавая косць
	лац.: os fibulum
	; Малагалёнкавая косць
Каталогі
	MeSH; MeSH; Gray?; FMA; TA98;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Малагалё́нкавая ко́сць^[1], або малагалё́начная ко́сць^[1] (лац.: fibula) — вялікая трубчастая косць, якая разам з вялікагалёнкавай косцю ўтварае шкілет галёнкі^[2]. Малагалёнкавая косць гэта тонкая і доўгая косць з патоўшчанымі канцамі^[3].

Верхні праксімальны эпіфіз малагалёнкавай косці прадстаўлены галоўкай (лац.: caput fibulae), якая праз плоскую сустаўную паверхню (лац.: facies articularis capitis fibulae) сучляняецца з латаральнай мышчалкай вялікагалёнкавай косці. Цела малагалёнкавай косці трохграннай формы і як бы трохі скручана па сваёй падоўжнай восі. Ніжні (дыстальны) эпіфіз малагалёнкавай косці, патаўшчаючыся, утварае латаральную шчыкалатку (лац.: malleolus lateralis), на якой маюцца гладкая сустаўная паверхня (лац.: facies articularis malleoli) і ямка латаральнай шчыкалаткі (лац.: fossa malleoli lateralis)^[3].

Крыніцы

↑ ^а ^б Анатомия : словарь / С. П. Ярошевич [и др.].. — Минск: БГМУ, 2016. — С. 39. — 248 с. — ISBN 978-985-567-629-5.
↑ Большеберцовая кость // Анатомия человека : учебное пособие / Е. С. Околокулак, Ф. Г. Гаджиева; под ред. Е. С. Околокулака. — Минск: Вышэйшая школа, 2020. — С. 55-56. — 383 с. — ISBN 978-985-06-3166-4.
↑ ^а ^б Малоберцовая кость // Анатомия человека : учебное пособие / Е. С. Околокулак, Ф. Г. Гаджиева; под ред. Е. С. Околокулака. — Минск: Вышэйшая школа, 2020. — С. 56-57. — 383 с. — ISBN 978-985-06-3166-4.