Сакалоўка (Вілейскі раён)

Сакалоўка
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Вілейскі
Сельсавет	Хаценчыцкі
Каардынаты	54°22′13″ пн. ш. 27°27′40″ у. д.HGЯO
Ранейшыя назвы	Czerwiaki
Насельніцтва	▼78 чал. (2009);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1771
Паштовыя індэксы	222456
Аўтамабільны код	5

Сакало́ўка^[1] (трансліт.: Sakaloŭka, руск.: Соколовка) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Хаценчыцкага сельсавета.

Геаграфія

Знаходзіцца за 50 км на паўднёвы ўсход ад г. Вілейка, за 32 км ад чыг. ст. Уша на лініі Мінск — Маладзечна, за 91 км ад Мінска.

Гісторыя

У 1738 г. сяло ў Калачыцкім старостве Ашмянскага павета Віленскага ваяводства ВКЛ, 6 двароў; у 1765 г. 8 двароў.

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у Расійскай імперыі. У 1800 г. вёска ў Вілейскім павеце Мінскай губерні, сумесная ўласнасць Б. Шумскай (11 двароў, 59 жыхароў) і С. Клакоцкага, старасты Калачоўскага (7 двароў, 45 жыхароў), 7 двароў чыншавай шляхты; млын. У 1865 г. засценак у Вілейскім павеце. У 1873 г. вёска ў Крамянецкай сельскай грамадзе Хаценчыцкай вол. Вілейскага павета, казённая (20 рэвізскіх сялян) і ўласніцкая (32 рэвізскіх душы). У 1908 г. ў дзяржаўнай вёсцы 17 двароў, 105 жыхароў, 120 дзесяцін надзелаў; у прыватнай — 22 двары, 152 жыхары, 117 дзесяцін надзелаў.

З 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, вёска ў гміне Хаценчыцы Вілейскага павета Віленскага ваяводства^[2].

З лістапада 1939 года ў БССР, з 15.1.1940 г. ў Ільянскім раёне Вілейскай вобласці. У Вялікую Айчынную вайну з 25.6.1941 г. да 3.7.1944 г. акупіравана нацыстамі. З фронту не вярнуліся 14 жыхароў. З 20.9.1944 г. ў Ільянскім, з 20.7.1957 г. ў Вілейскім раёнах Маладзечанскай вобласці, з 20.1.1960 г. ў Мінскай вобласці.

Насельніцтва

1921 год — 281 жыхар, 44 двары^[3].
1931 год — 328 жыхароў, 52 двары^[4].
2003 год — 20 жыхароў, 13 гаспадарак.

Інфраструктура

У 2009 г. дзейнічалі магазін, Дом сацыяльных паслуг.

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 57