Во извештајот на Сребрен Поп Петров, главен инспектор-организатор на бугарската црковно-училишна дејност во Албанија, во 1930 г. Лешничани е посочено како како село со 120 куќи на Македонци-муслимани.[2][6]
До 2015 г. селото било во состав на Општина Острени.
↑Видоески, Божидар (1998). Дијалектите на македонскиот јазик, том I(PDF). Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 339. Архивирано од изворникот(PDF) на 2021-06-20. Во повеќето од спомнативе села живее население - со македонски и со албански мачин јазик. Албанското население доминира во северните голобрдски села (Себишта, Пасинки, Врмница, Големо и Мало Острени). Селата: Лешничани, Требиште, Српетово, Торбач, Љуболези, Владимирица и Тучепи се населени со Македонски муслимани (Торбеши), а во Себишта, Требиште, Г. и М. Острени живее мешано население - православни и Торбеши.