Таўрыйскі палац

Палац
Таўрыйскі
руск.: Таврический дворец
Від на палац з воданапорнай вежы
59°56′52″ пн. ш. 30°22′33″ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Горад	Санкт-Пецярбург
Архітэктурны стыль	Сярэдні класіцызм
Будаўнік	І. Староў
Архітэктар	Іван Ягоравіч Староў
Заснавальнік	Кацярына II
Дата заснавання	1782—1783 гады
Будаўніцтва	1783—1789 гады
Статус	Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7810689000№ 7810689000
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Таўрыйскі палац^[1] у Санкт-Пецярбургу, таксама Таўры́часкі пала́ц^[2] (руск.: Таврический дворец) — выбітны твор рускага класіцызму канца XVIII стагоддзя.

Быў пабудаваны для князя Р. А. Пацёмкіна-Таўрычаскага^[3] ў перыяд з 1783 па 1789 год па праекце архітэктара І. Я. Старова. Палац размешчаны на Шпалернай вуліцы, у квартале паміж Пацёмкінскай і Таўрыйскай вуліцамі. Ззаду яго знаходзіцца Таўрыйскі сад.

У цяперашні час палац з’яўляецца штаб-кватэрай Міжпарламенцкай Асамблеі дзяржаў — удзельніц Садружнасці Незалежных Дзяржаў.

У глыбіні параднага двара, адасобленага ад вуліцы невысокай агароджай (1792—1793, архітэктар Ф. І. Волкаў), размешчаны цэнтральны двухпавярховы корпус з шасцікалонным порцікам, увянчаны плоскім купалам на невысокім барабане; гладкія плоскасці сцен прарэзаны высокімі вокнамі і завершаны антаблементам строгага малюнка з фрызам з трыгліфаў. Галоўны корпус аб’яднаны аднапавярховымі галерэямі з бакавымі двухпавярховымі карпусамі, якія абмяжоўваюць шырокі парадны двор.

Першапачаткова Таўрыйскі палац быў адкрыты да Нявы, ад якой ішоў канал, завяршаецца гаванню-каўшом. Гэтая архітэктурная перспектыва, якая ўваходзіла ў панараму неўскіх берагоў, існавала да пабудовы ў 1858—1863 гадах насупраць палаца воданапорнай вежы і іншых збудаванняў Цэнтральнай гарадской вадаправоднай станцыі (архітэктары І. А. Мерц, Э. Г. Шуберскі).

У архітэктурны комплекс Таўрыйскага палаца ўваходзіць таксама так званы дом садовага майстра, пабудаваны ў 1793—1794 гадах (архітэктар Ф. І. Волкаў) для В. Гульда. Галоўны фасад двухпавярховага цэнтральнага корпуса адзначаны дарычным порцікам, садовы фасад — паўратондай з круглым у плане балконам; два невялікія флігелі ўвянчаныя купальнымі вежамі.

У 1783—1800 гадах ззаду палаца садовым майстрам В. Гульдам быў разбіты Таўрыйскі сад.

• Венера Таўрыйская

• Таўры́часкі пала́ц // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 460. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Таври́ческий дворе́ц // Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник (руск.) / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др.. — М.: Большая Российская Энциклопедия, 1992. — С. 602—603. — 687 с. — 80 000 экз. — ISBN 5-85270-037-1.

• Таўрыйскі палац на сайце «Архітэктура Расіі»
• Таўрыйскі палац на сайце «Палацы Санкт-Пецярбурга»