Мегаклита (месечина)

Мегаклита
	Мегаклита во декември 2001 г.
Откривање
Откритие на	Скот Шепард; Дејвид Џуит; Јанга Фернандес; Ежен Мање
Откритие во	Опсерваторија „Мауна Кеја“
Откриено	25 ноември 2000
Ознаки
Наречена по	Мегаклита
Други називи	S/2000 J 8
Орбитални особености
	Епоха 27 април 2019 (јд 2458600,5)
Лак на набљудување	16,26 г (5.938 дена)
Голема полуоска	0,1586666 ае (23.736.190 км)
Занесување	0,4102170
Орбитален период	–747,09 д
Средна аномалија	269,64681°
Средно движење	0° 28м 54.732с дневно
Наклон	143,20224° (кон еклиптика)та
Должина на искачувачкиот јазол	356,52408°
Аргумент на перихелот	8,71854°
Месечина на	Јупитер
Физички особености
Албедо	0,04 (претпоставено)
Прив. величина	21,7
Апс. величина (H)	15,0

Мегаклита (старогрчки: Μεγακλειτή) или Јупитер XIX — месечина на Јупитер. Откриена е во 2000 г. од екипа астрономи од Хавајскиот универзитет под водство на Скот Шепард и ја добила првичната ознака S/2000 J 8.^[5]^[1]^[6]

Месечината има пречник од 6 км и кружи околу Јупитер на просечно растојание од 24.687.000 км за 747,09 дена. Има наклон од 150° кон еклиптиката (148° кон Јупитеровиот екватор), повратна насока и занос од 0,308.

Името го добила во октомври 2002 г. кога е наречена по Мегаклита, љубовница на Зевс (Јупитер) и мајка на Теба и Локро во старогрчката митологија.^[7]^[8]

Ѝ припаѓа на Пасифаината група на неправилни повратни месечини кои кружат околу Јупитер на растојанија од 22,8 до 24,7 Гм со наклони од 144,5° до 158,3°. Меѓутоа, додека Пасифаја е сива (B−V=0,74, V−R=0,38, V−I=0,74) по боја, Мегаклита е светлоцрвена (B−V=0,94, V−R=0,41, V−I=1,05) слично на Калироја.^[9]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 MPEC 2001-A29: S/2000 J 7, S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10, S/2000 J 11 15 јануари 2001 г. (откривање и ефемерида)
↑ ^2,0 ^2,1 „M.P.C. 115890“ (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 август 2019.
↑ Sheppard, Scott. „Scott S. Sheppard - Jupiter Moons“. Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. Посетено на 26 ноември 2020.
↑ „Planetary Satellite Physical Parameters“. Jet Propulsion Laboratory. 19 февруари 2015. Посетено на 26 November 2020.
↑ IAUC 7555: Satellites of Jupiter Архивирано на 16 септември 2002. 5 јануари 2001 г. (откривање)
↑ MPEC 2001-T59: S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10 2001 октомври 15 г. (поправена ефемерида)
↑ IAUC 7998: Satellites of Jupiter 22 октомври 2002 г. (именување на месечината „Мегаклита“)
↑ IAUC 8023: Satellites of Jupiter 29 ноември 2002 г. (исправка на името)
↑ Grav, Tommy; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; Aksnes, K. (2003). „Photometric survey of the irregular satellites“. Icarus. 166 (1): 33–45. arXiv:astro-ph/0301016. Bibcode:2003Icar..166...33G. doi:10.1016/j.icarus.2003.07.005. S2CID 7793999.

[MPEC-2001-A29-1] 1,0 ^1,1 MPEC 2001-A29: S/2000 J 7, S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10, S/2000 J 11 15 јануари 2001 г. (откривање и ефемерида)

[MPC115890-2] 2,0 ^2,1 „M.P.C. 115890“ (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 август 2019.

[SheppardMoons-3] Sheppard, Scott. „Scott S. Sheppard - Jupiter Moons“. Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. Посетено на 26 ноември 2020.

[jpl-phys-4] „Planetary Satellite Physical Parameters“. Jet Propulsion Laboratory. 19 февруари 2015. Посетено на 26 November 2020.

[5] IAUC 7555: Satellites of Jupiter Архивирано на 16 септември 2002. 5 јануари 2001 г. (откривање)

[6] MPEC 2001-T59: S/2000 J 8, S/2000 J 9, S/2000 J 10 2001 октомври 15 г. (поправена ефемерида)

[7] IAUC 7998: Satellites of Jupiter 22 октомври 2002 г. (именување на месечината „Мегаклита“)

[8] IAUC 8023: Satellites of Jupiter 29 ноември 2002 г. (исправка на името)

[Grav2003-9] Grav, Tommy; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; Aksnes, K. (2003). „Photometric survey of the irregular satellites“. Icarus. 166 (1): 33–45. arXiv:astro-ph/0301016. Bibcode:2003Icar..166...33G. doi:10.1016/j.icarus.2003.07.005. S2CID 7793999.

[1]

[2]

[4]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Мегаклита (месечина)

Наводи

Portal di Ensiklopedia Dunia