Јокаста (месечина)

Јокаста
Откривање
Откривач	Скот Шепард
Откриено	23 ноември 2000
Ознаки
Други именувања	Јупитер XXIV
Орбитални особености
Периапсида	16.696.393 км (0,111 608 ае)
Апоапсида	25.847.607 км (0,172 780 ае)
Главна орбита полупречник	21.272.000 км (0,142 194 ае)
Занесеност	0,2874
Месечина на	Јупитер
Физички особености
Среден полупречник	2,6 км
Површина	84,95 км2
Зафатнина	74 км3
Маса	1,9483×1014 кг
Средна густина	2,6 г/см3
Површинска гравитација	0,002 м/с2
Втора космичка брзина	11 км/ч

Јокаста (старогрчки: Ιοκάστη) или Јупитер XXIV — неправилна месечина на Јупитер. Откриена е во 2000 г. од група астрономи при Универзитетот на Хаваи под водство на Скот Шепард и дадена ѝ е привремената ознака S/2000 J 3.^[2]^[3]

Месечината кружи околу Јупитер на просечна оддалеченост од 20.723 милиони километри и прави круг за 609,427 дена, при наклон of 147° кон еклиптиката (146° кон Јупитеровиот екватор) со занесување од 0,2874.

Сегашното име го добила во октомври 2002 г. кога е наречена по кралицата Јокаста,^[4] мајка и жена на Едип во старогрчката митологија.

Јокаста ѝ припаѓа на Ананкината група, за која се смета дека е остаток од разнесен околусончев астероид.^[5]^[6]

Месечината има пречник од 5 километри^[7] и на лик е сива (бојните показатели B−V=0,63, R−V=0,36), слично на астероид од типот C.^[8]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 „Iocaste: By the Numbers“. NASA. Архивирано од изворникот на 2016-04-12. Посетено на 2015-03-29.
↑ Daniel W. E. Green (January 5, 2001). „Satellites of Jupiter“. International Astronomical Union Central Bureau for Astronomical Telegrams.
↑ Brian G. Marsden (January 5, 2001). „S/2000 J 2, S/2000 J 3, S/2000 J 4, S/2000 J 5, S/2000 J 6“. International Astronomical Union Minor Planet Center.
↑ Daniel W. E. Green (October 22, 2002). „Comet P/2002 T5 (Linear)“. International Astronomical Union Central Bureau for Astronomical Telegrams.
↑ Sheppard, S. S.; Jewitt, D. C.; "An Abundant Population of Small Irregular Satellites Around Jupiter" Архивирано на 13 август 2006 г., Nature, Vol. 423 (May 2003), pp. 261–263
↑ Nesvorný, D.; Alvarellos, J. L. A.; Dones, L.; and Levison, H. F.
↑ Sheppard, S. S.; Jewitt, D. C.; Porco, C. C.; "Jupiter's Outer Satellites and Trojans" Архивирано на 14 јуни 2007 г., in Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere, edited by Fran Bagenal, Timothy E. Dowling, and William B. McKinnon, Cambridge Planetary Science, Vol. 1, Cambridge, UK: Cambridge University Press, ISBN 0-521-81808-7, 2004, pp. 263–280
↑ Grav, T.; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; and Aksnes, K.; "Photometric survey of the irregular satellites", Icarus, Vol. 166 (2003), pp. 33–45