கண்டடையும் ஒளிப்படவியல்

கண்டடையும் ஒளிப்படவியல் (Found photography) என்பது, கலை அல்லாத ஒளிப்படங்கள், பெயர் குறிப்பிடப்படாதவை, பொதுவாக ஒரு கலைஞரால் அழகியல் அர்த்தத்தை அடைகின்றன.

ஒளிப்படக் கலையில் ஒரு பிரபலமான கலை வடிவமாக வளர்ந்து வருவதன் விளைவு, ஒளிப்படக் கலைஞர்கள் மற்றும் பொருட்கள் இன்னும் அறியப்படாத ஒரு பெரிய அளவிலான படங்களின் குவிப்பு ஆகும். இவற்றில் பல கவர்ச்சிகரமான ஒளிப்படங்கள் - சில கிட்டத்தட்ட தலைசிறந்த படைப்புகள் - நூலகங்கள் மற்றும் காப்பகங்கள், வீடுகள் மற்றும் நிறுவனங்களில் தற்செயலாக மீண்டும் கண்டுபிடிக்கப்படாவிட்டால், அவை என்றென்றும் எளிதில் தொலைந்து போயிருக்கும். இந்த மர்மமான படங்கள், நகைச்சுவையான, அபத்தமான அல்லது கற்பனைக் காட்சிகளில் பிடிக்கப்பட்ட பல்வேறு வகையான மக்கள், விலங்குகள் மற்றும் பொருட்களை சித்தரிக்கின்றன. பார்வையாளர்களாக, ஒவ்வொரு படத்திற்கும் பின்னால் உள்ள கதையை மீண்டும் உருவாக்க முயற்சிக்கும்போது நமது கற்பனைகள் உடனடியாக ஈடுபடுகின்றன, மேலும் ஒட்டுமொத்தமாக சேகரிப்பு ஊடகமாக ஒளிப்படக் கலையின் ஒரு விசித்திரமான, மாற்று வரலாற்றையும் ஆச்சரியப்படுத்தும் அதன் முடிவற்ற சக்தியையும் உருவாக்குகிறது. ^[1]

கண்டடையும் ஒளிப்படக் கலையில், கலை அல்லாத ஒளிப்படங்கள் பொதுவாக அவற்றை மறுபரிசீலனை செய்வதன் மூலம் கலையாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.^[2] மார்செல் டுச்சாம்பின் போத்தல் பற்சட்டம் (1914) பரவலாகக் கருதப்படும் முதலில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பொருட்கள் கலை நடைமுறையின் ஒரு பகுதியாக இருந்தபோதிலும்,^[2] கலைஞர்களால் ஒத்ததாகப் பயன்படுத்தப்படும் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒளிப்படங்கள் மிக சமீபத்திய நிகழ்வாகும். 1970 களில் தொடர்ச்சியான புத்தகங்களுடன் தொடங்கி, நிழற்பட நொடிப்பெடுப்புகள் (சாதாரண குடும்ப ஒளிப்படங்கள்) முதல் "கண்டுபிடிக்கப்பட்டு கலையாக மறுபரிசீலனை செய்யப்பட்ட" முதல் "வழக்கமான மொழி ஒளிப்படங்கள்" ஆகும்.^[3][4]

"கண்டடையும் ஒளிப்படவியல்" என்ற சொல், கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒளிப்படங்களை ஒரு பொருளாக இணைத்து, அவற்றை ஏதோ ஒரு வகையில் ஒன்றிணைத்து அல்லது மாற்றும் கலையையும் இன்னும் விரிவாகக் குறிக்கலாம். உதாரணமாக, ஸ்டீபன் புல், "எ கம்பானியன் டு போட்டோகிராபி" என்ற புத்தகத்தின் அறிமுகத்தில், கலைஞர் ஜோகிம் ஷ்மிட் " 'கண்டடையும் ஒளிப்படம் எடுத்தலின்' முக்கிய பயிற்சியாளர்" என்று விவரிக்கிறார்.^[5]