மெய்நிகர் ஒளிப்படவியல்

மெய்நிகர் ஒளிப்படவியல் (Virtual photography)என்பது, புதிய ஊடகக் கலையின் ஒரு வடிவமாகும், இதில் நிகழ்பட ஆட்டங்கள் அல்லது பிற மெய்நிகர் உலகங்களின் திரைச்சுடுவுகளை எடுத்து படிமங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன. உலகெங்கிலும் உள்ள இயற்பியல் கலைக்கூடங்களில், மெய்நிகர் ஒளிப்படம் எடுத்தல் இடம்பெற்றுள்ளது. இந்த கலை வடிவத்தின் செல்லுபடியாகும் தன்மை மற்றும் சட்டபூர்வமான தன்மை சில நேரங்களில் கேள்விக்குறியாகிறது, ஏனெனில் மெய்நிகர் ஒளிப்படக் கலைஞர்கள், விளையாட்டின் வடிவமைப்பாளர்கள் மற்றும் கலைஞர்களால் உருவாக்கப்பட்ட கலைப்படைப்புகளை ஒளிப்படம் எடுக்கிறார்கள்.^[1] பெரும்பாலும், மெய்நிகர் ஒளிப்படக் கலைஞர்கள் "நிஜ வாழ்க்கை" ஒளிப்படக் கலைஞர்களைப் போலவே அதே உந்துதல்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள், இதில் பார்வைக்கு சுவாரசியமான படங்களைப் பிடிக்கவும், நினைவுகளைப் பாதுகாக்கவும், தொழில்நுட்ப நிபுணத்துவத்தை நிரூபிக்கவும் விருப்பம் உள்ளதாக நினைக்கிறார்கள்.^[2]

மெய்நிகர் ஒளிப்படக் கலையின் ஆரம்பகால படைப்புகளில் ஒன்று ஈவா மற்றும் பிராங்கோ மேட்சின் பதின்மூன்று மிக அழகான அவதாரங்கள் ஆகும். இது 2006 ஆம் ஆண்டு 'செகண்ட் லைப்' என்ற மெய்நிகர் உலகில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டது. இந்த கண்காட்சியில் செகண்ட் லைப் அவதாரங்களின் ஒளிப்படங்கள் ஒரு மெய்நிகர் கலைக்கூடத்தில் அமைக்கப்பட்டன.^[3] இருப்பினும், 1999 இல் வெளியிடப்பட்ட மெட்டல் கியர் சாலிட்: இன்டெக்ரல் விளையாட்டிலிருந்து தனித்தனியாக ஒரு ஒளிப்பட பயன்முறையைக் கொண்டிருந்தது, அங்கு ஒருவர் சில கதாபாத்திரங்களின் படிமங்களை எடுக்க முடியும், இருப்பினும் படிமங்களை ஏற்றுமதி செய்ய முடியுமா என்பது தெரியவில்லை.^[4] 2004 இல் வெளியிடப்பட்ட கிரான் டூரிசுமோ 4, வீரர்கள் படிமங்களை ஏற்றுமதி செய்ய அனுமதிக்கும் ஒளிப்பட பயன்முறையை உள்ளடக்கிய முதல் அறியப்பட்ட நிகழ்பட ஆட்டங்களாகும்.^[5][6]

• மெய்நிகர் மெய்ம்மை
• தோற்ற மெய்ம்மை