பெருவிருந்து ஒளிப்படவியல் பெருவிருந்து ஒளிப்படவியல் (Banquet photography) என்பது ஒரு நிகழ்வை நினைவுகூரும் நோக்கத்துடன் ஏற்படுத்தியதாகும். பொதுவாக இவ்வகை ஒளிப்படவியல், ஒரு விடுதி அல்லது உறுப்பினர் விடுதியின் விருந்து அறை போன்ற அமைப்பில், விருந்துடன் மக்கள் குழுக்களை ஒளிப்படம் எடுப்பதாகும். கழகங்கள், சங்கங்கள், தொழிற்சங்கங்கள், வட்டரங்குகள் மற்றும் அறிமுக பந்துகள் அனைத்தும் விருந்து புகைப்படக் கலைஞர்களால் படம்பிடிக்கப்பட்டுகின்றன.[1] ஒரு பெரு விருந்து ஒளிப்படம் பொதுவாக கருப்பு வெள்ளை நிறத்தில் பெரிய வடிவ ஒளிபடைக் கருவியைப் பயன்படுத்தி, அகண்டக் கோண வில்லையில், உயர் கோணத்திலிருந்து எடுக்கப்படுகிறது, இதனால் ஒவ்வொரு நபரும் தங்கள் மேசையில் அமர்ந்திருக்கும் காட்சியை கவனம் செலுத்தப்படுவதை உறுதிசெய்யும்.[2]12×20 பார்வை ஒளிப்படக்கருவி அல்லது அகலப்பரப்பு ஒளிப்படக்கருவி போன்ற பெரிய ஒளிப்படக்கருவிகளைப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. விருந்து ஒளிப்படத்தின் வரையறுக்கும் பண்பு, படத்தின் குவிய ஆழம், விவரம் மற்றும் தெளிவு ஆகியவைகளைப் பார்க்கப்படுகின்றன.[3] வரலாறுபெருவிருந்து ஒளிப்படத்திற்கான விளக்குகளை முதலில் ஒளி வீச்சு பொடியைப் பயன்படுத்தி செய்யப்பட்டன. மக்னீசியம் என்பது ஒளி வீச்சு பொடியை எரிபொருளாகக் கொண்ட உலோகத் தனிமம் ஆகும், மேலும் 1864 ஆம் ஆண்டு ஆல்பிரட் சகோதரரகள் மக்னீசியம் ஒளியுடன் கூடிய முதல் உருவப்படத்தை உருவாக்கினார்.[4]முதல் ஒளி வீச்சு விளக்குகள் 1930 ஆம் ஆண்டு செருமனியில் அவுசர் நிறுவனத்தால் உருவாக்கப்பட்டன.[5] 1939 ஆம் ஆண்டில், வில்லியம் ராண்டால்ப் இயர்சுட் தனது ஆசிரியர்களின் கூட்டத்தை நடத்தினார், அப்போது பெரிய குழு ஒளிப்படம் எடுக்கும் புகைப்படக் கலைஞர் ஒருவர் ஒளி வீச்சு பொடியின் வெடிப்பால் மோசமாக எரிந்தார். பின்னர் ஒரு தசாப்தத்திற்குள் ஒளி வீச்சு விளக்குகளின் ஒளி மூலமாக ஒளி வீச்சு பொடியை மாற்றத் தொடங்கினர். அந்த தருணத்திலிருந்து தனது அனைத்து ஒளிப்படக் கலைஞர்களும் ஒளி வீச்சு விளக்குகளை மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் என்று இயர்சுட் ஆணையிட்டார்.[5] சில குறிப்பிடத்தக்க பெருவிருந்து ஒளிப்படக் கலைஞர்கள், குறிப்பாக எட்வர்ட் ஜே கெல்டி (1888–1967), என்பவர் ஆரம்பகால விருந்து ஒளிப்படக்கருவியின் பயனராக இருந்தார், அவர் முக்கியமாக பாரம்பரிய விருந்து ஒளிப்படக்கருவிளைப் பயன்படுத்தி வட்டரங்கை ஒளிப்படம் எடுத்தார். "அமெரிக்க படைத்துறையின் அதிகாரப்பூர்வமற்ற ஒளிப்படக் கலைஞர்" என்று அழைக்கப்படும் யூசின் ஓமர் கோல்ட்பெக் (1892–1986),[6]வெளியேயும் சுழன்று வேலை செய்யும் சுற்றுவழி ஒளிப்படக்கருவிகளைப் பயன்படுத்தினார், அதேசமயம் அது ஒளி வீச்சு விளக்குகளுடன் கூடிய பாரம்பரிய பெருவிருந்து ஒளிப்படக்கருவியின் உள்ளேயும் நன்றாக வேலை செய்தது.[7]மைல்சு வீவர் (1879–1932) லாஸ் ஏஞ்சலஸ்சில் மிகப்பெரிய பெருவிருந்தை அகலப்பரப்பு ஒளிப்படவியல்லில் படப்பிடிப்புக் கூடங்ளில் ஒன்றை நடத்தினார். அவரது படைப்புகளில் ஆரம்பகால அகாடமி விருது கொண்டாட்டங்கள், மத மறுமலர்ச்சிகள், திரைப்பட விளம்பரப் படிமங்கள் மற்றும் குளியல் அழகுப் போட்டிகள் ஆகியவை அடங்கும். ஜார்ஜ் ஆர். லாரன்சு (1869–1938) உட்புற விருந்து ஒளிப்படத்தை அனுமதிக்கும் ஒரு ஒளி வீச்சு பொடியை உருவாக்கியதற்காகப் பிரபலமானவர். அவரது அமைப்புக்கு ஒரு அறையைச் சுற்றியுள்ள பல இடங்களில், சில நேரங்களில் 350 இடங்களில் ஒளி வீச்சு பொடி தேவைப்பட்டது. ஒற்றை மின் இணைப்பு மூலம் அனைத்துப் பொடிகளையும் வெடிக்கச் செய்து, முந்தைய முறைகளை விட அதிக ஒளியையும் குறைவான புகையையும் உருவாக்கியது. 1923 முதல் 1995 வரை நியூயார்க் நகரில், கென்னத் ப்ரூக்சு (1926–1995) மற்றும் ஜெய்சன் ஜோன்சு (1922–2012) (பிறப்பு ஜான் செலபெக் ஆகியோருடன் இணைந்து, பின்னர் ஸ்டாண்டர்ட் ஸ்டுடியோஸ் என்று அழைக்கப்பட்ட ஸ்டாண்டர்ட் ப்ளாஷ் கம்பெனி ஆயிரக்கணக்கான விருந்து ஒளிப்படங்களை ஒளிப்படம் எடுத்தது.[8] சிகாகோவில், தாமசு யானுல் (1940–2014) பெருநிறுவன மற்றும் சமூக நிகழ்வுகளுக்கு விருந்து புகைப்படங்களை எடுத்தார்.[9] அசல் தொழில்நுட்பத்தை இன்னும் பயன்படுத்தும் நவீன புகைப்படக் கலைஞர்களில் டெர்ரி க்ரூபரும் ஒருவர், அவர் சமகால நிகழ்வுகளுக்கு 100 ஆண்டுகள் பழமையான, 12×20-அங்குல பெருவிருந்து ஒளிப்படக்கருவியை பயன்படுத்துகிறார்.[10] மேற்கோள்கள்
 |
Portal di Ensiklopedia Dunia
