நுண்கலை ஒளிப்படவியல் நுண்கலை ஒளிப்படவியல் அல்லது கவின் கலை ஒளிப்படம் எடுத்தல் (Fine-art photography) என்பது ஒரு ஒளிப்படக் கலைஞரின் பார்வைக்கு ஏற்ப உருவாக்கப்பட்ட ஒளிப்படவியல் ஆகும், இது ஒளிப்படக் கலைஞரை படைப்பு வெளிப்பாட்டிற்கான ஒரு ஊடகமாகப் பயன்படுத்துகிறது. நுண்கலை ஒளிப்படக் கலையின் குறிக்கோள் ஒரு யோசனை, செய்தி அல்லது உணர்ச்சியை வெளிப்படுத்துவதாகும். இது ஒளிப்பட இதழியல் போன்ற பிரதிநிதித்துவ ஒளிப்படக் கலைக்கு முரணானது, இது குறிப்பிட்ட கருப்பொருட்கள் மற்றும் நிகழ்வுகளின் ஆவணப்படக் காட்சிக் கணக்கை வழங்குகிறது, இது ஒளிப்படக் கலைஞரின் அகநிலை நோக்கத்தை விட புறநிலை யதார்த்தத்தை உண்மையில் பிரதிபலிக்கிறது; மற்றும் வணிக ஒளிப்படம் எடுத்தல், தயாரிப்புகள் அல்லது சேவைகளை விளம்பரப்படுத்துவதில் இதன் முதன்மை கவனம் செலுத்தப்படுகிறது.[1] வரலாறு1940கள் வரையிலான கண்டுபிடிப்புகள்"'நுண்கலை' அல்லது கலவை ஒளிப்படவியல் என்று, ஆரம்பகால விளக்கவுரையாளர் ஜான் எட்வின் மாயல் என ஒரு ஒளிப்பட வரலாற்றாசிரியர்" கூறினார், அவர் 1851 இல் கடவுள் பிரார்த்தனையை விளக்கும் டகேர் ஒளிப்பட முறையை காட்சிப்படுத்தினார்.[2] ஜூலியா மார்கரெட் கேமரூன், லூயிஸ் கரோல் மற்றும் ஆஸ்கார் குஸ்டாவ் ரெஜ்லாண்டர் மற்றும் பலர் போன்ற விக்டோரியன் கால பயிற்சியாளர்களிடம் நுண்கலை ஒளிப்படக் கலையை உருவாக்கிய வெற்றிகரமான முயற்சிகளைக் காணலாம். யு.எஸ். எஃப். ஹாலண்ட் டே, ஆல்ஃபிரட் ஸ்டீக்லிட்ஸ் மற்றும் எட்வர்ட் ஸ்டீச்சென் ஆகியோர் ஒளிப்படக் கலையை ஒரு நுண்கலையாக மாற்றுவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தனர், மேலும் ஸ்டீக்லிட்ஸ் அதை அருங்காட்சியக சேகரிப்புகளை அறிமுகப்படுத்தியதில் குறிப்பிடத்தக்கவர்.[3] 1960 ஆம் ஆண்டு வரை இங்கிலாந்தில், ஒளிப்படவியலை உண்மையில் ஒரு நுண்கலையாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. ஒளிப்பட நுண்கலை சங்கத்தை உருவாக்கிய அந்த நேரத்தில் எஸ்.டி. ஜௌஹர் கூறினார்: "தற்போது, ஒளிப்படவியல் பொதுவாக ஒரு கைவினைப்பொருளைத் தவிர வேறு எதனாகவும் அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. அமெரிக்காவில் ஒளிப்படவியல் சில அதிகாரப்பூர்வ இடங்களில் நுண்கலையாக வெளிப்படையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. இது காட்சியகங்கள் மற்றும் கண்காட்சிகளில் ஒரு கலையாகக் காட்டப்படுகிறது.[4] மேலும் காண்கமேற்கோள்கள்
 |
Portal di Ensiklopedia Dunia
