Баі за Джэбель-Мою

Баі за Джэбель-Мою
Баі за Джэбель-Мою
	Асноўны канфлікт: Канфлікт у Судане (2023)
Дата	з 25 чэрвеня па 5 кастрычніка 2024
Месца	г. Джэбель-Моя (ар.) (бел. і наваколлі, правінцыя Сенар (ар.) (бел., Судан
Вынік	перамога УСС
Праціўнікі
Узброеныя сілы Судана,; Народнае супраціўленне Судана,; Служба ваеннай разведкі	Сілы аператыўнай падтрымкі
Камандуючыя
Шамс ад-Дзін Хабашы,; Ахмед Авад Башыр †	Абдэль Рахман Альбішы,; Абу Акла Кікалl
Сілы бакоў
17-я пяхотная дывізія,; 18-я пяхотная дывізія,; Анты-тэрырыстычныя сілы Службы агульнай разведкі,; Батальён Аль-Бара ібн Малік	невядома

Баі за Джэбель-Мою — эпізод канфлікту паміж прыхільнікамі суданскіх генералаў Абдэля аль-Бурхана і Махамеда Дагала, звязаны з барацьбой за горад Джэбель-Моя (ар.) (бел. ў правінцыі Сенар (ар.) (бел..

Значэнне

Раён Джэбель-Моя важны з-за размяшчэння паміж трыма асноўнымі армейскімі базамі: 17-й пяхотнай дывізіяй і 265-й брыгадай ВПС у Сенары на ўсходзе, 18-й пяхотнай дывізіяй у Косці на захадзе і 1-й пяхотнай дывізіяй, якая раней знаходзілася ў Вад-Мадені. Горад стаў адзіным злучэннем маршрутаў забеспячэння ўрадавых войск паміж штатамі Гезіра і Белы Ніл, паколькі маршрут Амдурман — Косці быў перарэзаны паўстанцамі^[7].

Ход баёў

Прыхільнікі Бурхана сцвярджалі, што на 3 мая 2024 года яны цалкам кантралявалі Джэбель-Мою, але мяцежнікі гэта адмаўляла. Пазней высветлілася, што, хоць САП і прысутнічалі ў гэтым раёне, яны ў значнай ступені мясцовасць знаходзілася пад кантролем урада^[3]. Затым раніцай часці паўстанцаў атакавалі пазіцыі праціўніка. У ходзе сутыкненняў пацярпела мясцовае насельніцтва^[8]^[9].

25 чэрвеня баі аднавіліся. Узброеныя сілы Судана першапачаткова сцвярджалі, што яны адбілі атаку і таксама змаглі вярнуць кантроль над цукровым заводам^[10]. Тым не менш, САП сцвярджалі, што ўзялі пад кантроль Джэбель-Мою пасля 7-гадзіннай бітвы і прасунуліся да горада Сінга^[11]. Як паведаміла міжнародная арганізацыя па міграцыі ААН, 1455 чалавек пакінулі свае дамы^[12]. 18-я пяхотная дывізія суданскай арміі была вымушана адступіць на захад да Джабаль-Дуда^[13]. Гэта дазволіла прыхільнікам Дагала здзейсніць напады на горад Сенар і ўзяць пад кантроль сталіцу штата Сінгу^[14].

Пасля ўзяцця пад кантроль горада САП мясцовыя жыхары паведамілі, што мяцежнікі забілі больш за 20 чалавек і разрабавалі дамы мірнага насельніцтва^[15]. 26 чэрвеня УСС заявілі, што адбілі атаку праціўніка^[16]. Падчас баёў 27 чэрвеня лідар сектара Сенар батальёна Аль-Бара ібн Малік Ахмед Авад Башыр быў забіты^[6].

15 ліпеня ўрадавая авіяцыя нанесла ўдары па пазіцыях САП. Тым часам прыхільнікі Дагала абстралялі зенітнымі ракетамі аэрапорт Кенана^[17]. 2 ліпеня Міністэрства замежных спраў Судана заявіла, што паўстанцы ўчынілі бойню, забіўшы больш за 40 чалавек у вёсках вакол Джэбель-Моі^[18].

3 кастрычніка баі аднавіліся: УСС адбілі вёскі Фангога і Джэбель-эль-Авар на паўднёвым усходзе і Джабаль-Сагадзі на паўночным захадзе і прымусілі САП адступіць да Джэбель-Моі^[13]^[7]. На працягу наступных чатырох дзён урадавыя часці здзейснілі як мінімум 4 атакі на пазіцыі праціўніка^[2]. 18-я пяхотная дывізія УСС рухалася на захад ад Джабаль-Дада, а 17-я пяхотная дывізія пры падтрымцы антытэрарыстычных сіл Службы агульнай разведкі^[19] наступала на ўсход ад Сенара. Як планавалася войскамі Бурхана, гэтыя сілы павінны былі сустрэцца ў Джэбель-Моі^[13].

5 кастрычніка УСС заявілі, што цалкам адваявалі Джэбель-Мою і раёны Эль-Бліджаб і Фанкука Эль-Джабаль, адрэзаўшы лініі забеспячэння мяцежнікаў у гарадах Сінга, Дындэр і астатняй частцы штата Сенар^[3]. Антытэрарыстычныя сілы дапамаглі ўрадавым войскам ачысціць мясцовасць ад праціўніка, забіўшы 50 байцоў САП і знішчыўшы 15 машын^[2]. Улады таксама канфіскавалі вялікую колькасць боепрыпасаў і зброі, якія былі пастаўлены САП ААЭ (але самі ўлады краіны адмаўлялі дапамогу мяцежнікам)^[20].

Як пазней заявіў Дагала, у гэтым раёне на баку ўрада дзейнічалі егіпецкія ВПС. Замежная авіяцыя з 3 да 10 гадзін раніцы бамбіла пазіцыі паўстанцаў. Афіцыйны Каір адмаўляў удзел сваіх войск у баях^[21]^[22]^[23].

Наступствы

Пасля адбіцця горада ў Джэбель-Мою на верталёце прыбыў Бурхан для агляду часцей^[24].

Страта горада адрэзала лініі забеспячэння САП да астатняй часткі штата Сенар і прывяла да далейшых паражэнняў войск Дагала ў Дындэры, Сінзе і астатняй частцы вобласці^[25].