1 студзеня — АСАД заявілі, што забілі 462 байцоў САП у няўдалай атацы на Аль-Малху (Паўночны Дарфур). Акрамя таго, былі знішчаны тры транспартныя сродкі[1].
2 студзеня — УСС заявілі, што пры дапамозе БПЛА ліквідавалі ў Эль-Фашыры брыгаднага генерала САП Ібрагіма Дэліба. Разам з ім забіты 32 байцы Дагала, уключаючы грамадзяніна Маўрытаніі[2].
4 студзеня — два чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу саудаўскай бальніцы ў Эль-Фашыры сіламі Дагала[3]. Яшчэ чатыры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу Амдурмана паўстанцамі[4].
5 студзеня — дзесяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрадавых ВПС у Хартуме[5]. УСС і АСАД заявілі, што адбілі атаку праціўніка на Эль-Фашыр з усходу і паўднёвага ўсходу горада. Байцы АСАД таксама перахапілі канвой са зброяй, паланіўшы невядомую колькасць грамадзян Лівіі[6].
7 студзеня — Злучаныя Штаты афіцыйна заявілі, што САП здзейснілі генацыд, і ўвялі санкцыі супраць генерала Дагала[7]. УСС адбілі адміністрацыйны цэнтр Амбада, а таксама Аль-Шагла і заходнюю частку раёна Аль-Фітаіхаб у Амдурмане. Вайскоўцы заявілі аб вызваленні трох палонных афіцэраў у Аль-Фітаіхабе падчас спецаперацыі, у выніку якой загінула больш за 20 прыхільнікаў Дагала[8]. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку авіяўдару ВПС Судана па лагеры ўнутрана перамешчаных асоб Фата-Борна ў Кутуме (Паўночны Дарфур)[9].
8 студзеня — УСС аблілі горад Хадж Абдалах у штаце Гезіра, за 58 кіламетраў ад Вад-Медані, і вёску Махала, за 13 кіламетраў ад Вад-Медані[10].
9 студзеня — УСС адбілі горад Эш-Шабарка ў штаце Гезіра, за 13 кіламетраў на ўсход ад Вад-Медані[11].
10 студзеня — УСС адібілі горад Ад-эль-Кура ў штаце Гезіра, за 40 кіламетраў на ўсход ад Вад-Медані, у той час як саюзныя ўраду сілы «Шчыт Судана» адбілі Вад-эль-Аб’яд, за 20 кіламетраў ад моста Хантуб[12].
11 студзеня — армія Бурхана ўзяла Вад-Медані, сталіцу штата Гезіра[13]. Шаснаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу войскамі САП лагера ўнутрана перамешчаных асоб Замзам[14].
12 студзеня — УСС адбілі жылы комплекс Аль-Равад у Хартуме[15].
13 студзеня — прынамсі 120 чалавек загінулі ў выніку абстрэлу паўстанцаў на захадзе Амдурмана[16]. Электрастанцыя на плаціне Мераве была пашкоджана беспілотнікамі войск Дагала, што прывяло да пажару на аб’екце і адключэння электраэнергіі ў Шэндзі, Порт-Судане, Атбары і Амдурмане[17]. Армія Бурхана адбіла Хаджар-аль-Джавада на дарозе паміж Далангам і Кадуглі ў Паўднёвым Кардафане ў атрадаў аль-Хілу[18]. Трынаццаць чалавек былі забітыя УСС і саюзнымі ім апалчэнцамі падчас нападу на нефармальнае паселішча Камба Тайба ў штаце Гезіра[19].
14 студзеня — АСАД заявілі пра забойства сотняў байцоў САП, знішчэнне 262 транспартных сродкаў і захоп 21 байца і 67 транспартных сродкаў падчас сутыкненняў у Аль-Малха і Халафе ў Паўночным Дарфуры[20]. Прынамсі 18 чалавек загінулі ў выніку нападаў сіл «Шчыт Судана» на лагер Шукаба і лагер 16 у штаце Гезіра[21].
15 студзеня — дзевяць чалавек загінулі ў выніку нападаў бакоў канфлікту на членаў абшчыны Канабі, якія ў асноўным з’яўляюцца выхадцамі з Дарфура, у Абу-Гуце, штат Гезіра[22]. Па меншай меры 120 чалавек загінулі ў выніку нападу паўстанцаў на грамадзянскі канвой, які суправаджаўся Рухам за вызваленне Судана і Аб’яднаннем сіл вызвалення Судана, недалёка ад Кабкабіі (Паўночны Дарфур)[23]. Пятнаццаць чалавек загінулі ў выніку нападу САП на вёску Аль-Хізан у Абу-Гуце[24].
16 студзеня — высокапастаўленыя прадстаўнікі ЗША паведамілі, што ўлады нядаўна як мінімум двойчы ўжылі хімічную зброю супраць праціўніка[25]. ЗША таксама ўвялі санкцыі супраць генерала Абдэля Фатаха Аль-Бурхана[26].
18 студзеня — шэсць дронаў нанеслі ўдар па электрастанцыі Аль-Шавак у штаце Гедарэф, выклікаўшы адключэння электраэнергіі па ўсім штаце і ў штаце Касала. Іншыя дроны нанеслі ўдар па вадаправоднай станцыі штата Гедарэф, а яшчэ адзін разбіўся каля аўтобуснай станцыі ўздоўж шашы Гедарэф — Касала — Порт-Судан[27]. Прыхільнікі Бурхана дасягнулі скрыжавання Аль-Шукры ў Шамбат, Хартум-Бахры[28]. Прынамсі тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу САП у Амдурмане[29]. Прыхільнікі Дагала заявілі, што захапілі Аль-Халафа, Дрышакі і Мао ў Паўночным Дарфуры[30].
20 студзеня — прынамсі 11 чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП лагера ўнутрана перамешчаных асоб Абу-Шук у Эль-Фашыры[31]. Прыхільнікі Бурхана і саюзнікі заявілі, што адбілі два ўварвання САП у Паўночны Дарфур паблізу патройнай мяжы з Чадам і Лівіяй, забіўшы ў агульнай складанасці больш за 950 байцоў і знішчыўшы 61 транспартны сродак[32].
21 студзеня — падраздзяленні ўрадавай арміі, абложаныя ў гарнізоне корпуса сувязі ў Хартум-Бахры, пачалі сваё першае буйное наступленне з верасня 2024 года, прымусіўшы праціўніка адступіць на ўсход у бок раёна Кафуры. УСС таксама адбілі парк Абуд у Хартум-Бахры, школу Джувайрыя і школы Афрыканскага савета ў раёне Аль-Сафія[33]. САП прад’явілі 48-гадзінны ўльтыматум ураду з патрабаваннем вывесці войскі з Эль-Фашыра[34].
22 студзеня — войскі Бурхана пачалі наступленне на нафтаперапрацоўчы завод Эль-Джэйлі[35].
23 студзеня — загарэўся нафтаперапрацоўчы завод Эль-Джэйлі ў Хартуме. Бакі абвінавацілі адзін аднаго ў падпале[36]. Два чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу САП лагера для перамешчаных асоб Абу-Шук[37].
24 студзеня — армія Бурхана заявіла, што прарвала аблогу базы Корпуса сувязі ў Хартуме. У САП абверглі гэтыя заявы[38]. Улады таксама заявілі, што прарвалі аблогу генеральнага штаба ў Хартуме і адбілі нафтаперапрацоўчы завод Эль-Джэйлі[39]. УСС і саюзныя апалчэнцы адбілі атаку праціўніка на Эль-Фашыр. Байцы АСАД заявілі, што забілі больш за 400 баевікоў Дагала і знішчылі больш за 25 транспартных сродкаў[40].
27 студзеня — УСС заявілі, што прасунуліся ў частцы Усходняга Хартума каля каледжа Аль-Рабат у раёне Буры, правёўшы наступленне праз вялікія часткі раёнаў Аль-Азба, Кафуры, Ад-Бабакер і Рамалах у раёне Хартуна-Норт і працягнулі прасоўванне да моста Эль-Мек-Німр[41]. Больш за 100 чалавек загінулі ў выніку нападу паўстанцаў на вёску Бруш у Паўночным Дарфуры[42].
28 студзеня — паўстанцы заявілі, што захапілі Медыцынскае ўпраўленне УСС, размешчанае на былой базе дэсантнікаў у Шамбаце, а таксама вежы Блю і Башыр у Хартум-Бахры[43]. САП абвясцілі аб гібелі ў баі аднаго са сваіх старэйшых камандзіраў, Рахмталы аль-Махдзі, таксама вядомага як «Джалха», разам з яго братам. Паведамляецца, што яны абодва былі забітыя ў выніку авіяўдару на ўсход ад Хартума[44].
29 студзеня — урадавыя войскі прасунуліся да моста Эль-Мек-Німр, выцесніўшы праціўніка амаль з усёй тэрыторыі Хартума, за выключэннем Хілет-Хамада[45]. У Эль-Фашыры загінулі 7 чалавек. УСС заявілі, што адбілі атаку арміі Дагала на горад[46].
30 студзеня — улады адбілі горад Ум-Руваба ў Паўночным Кардафане[47].
Люты
1 лютага — па меншай меры 54 чалавекі загінулі, а 158 атрымалі раненні ў выніку атакі САП на рынак Сабрэйн у Амдурмане[48]. Яшчэ двое загінулі ў выніку авіяўдару ВПС Судана ў Хартуме[49], а па меншай меры сем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП у Эль-Абейдзе[50]. УСС заявілі, што адбілі гарады Тамбул, Руфаа і Аль-Хасахіса ў штаце Гезіра[51].
2 лютага — у АСАД заявілі, што адбілі атаку прыхільнікаў Дагала на Эль-Фашыр, забіўшы 140 байцоў і наймітаў, знішчыўшы 43 транспартныя сродкі і захапіўшы яшчэ 12[52]. УСС адбілі Вад-Равах і аль-Набаці ў штаце Гезіра[53]. Аднавіліся баі і авіяўдары ў Дарфуры, загінула і пацярпела па меншай меры 248 чалавек[54].
3 лютага — Абдала Хусейн, адзін з кіраўнікоў САП, быў забіты ў выніку авіяўдару ў Эль-Камеліне ў штаце Гезіра[55]. Улады заявілі, што прарвалі аблогу свайго гарнізона інжынернага корпуса ў раёне Аль-Айлафун і адбілі раёны Аль-Асайлат, Ум-Дау-Бан і Аль-Айлафун у раёне Усходняга Ніла[56]. Са слоў міністра аховы здароўя штата Паўднёвы Кардафан, баевікі Народна-вызвольнага руху Судана—Поўнач (фракцыя аль-Хілу) забілі 44 жыхароў Кадуглі падчас абстрэлу галоўнага рынку, жылых кварталаў і часовых сховішчаў у школах[57]. Дваццаць пяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрадавых ВПС па Ньяле[58].
4 лютага — па меншай меры шэсць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу бальніцы Аль-Нао ў Амдурмане сіламі паўстанцаў[59]. Прыхільнікі Бурхана заявілі, што адбілі Эль-Камелін[60] і аблажылі горад Наіма ў штаце Белы Ніл[61]. Інжынеры з упраўлення водных рэсурсаў штата Хартум былі абстраляныя снайперамі паўстанцаў[62].
5 лютага — улады заявілі, што адбілі раён Эр-Румайла ў Хартуме, а таксама цэнтральны манетны двор[63].
6 лютага — войскі Бурхана заявілі, што адбілі раёны Эль-Тэкейна, Эль-Масід і Эль-Ноба на поўдзень ад Гіяда, прамысловы комплекс Сарыя каля Абу-Хамамы ў Хартуме і Вадзі-эль-Ахдар у раёне Шарг-Эль-Ніл у Хартум-Бахры[64].
7 лютага — УСС заявілі, што адбілі завод па вытворчасці дарожных знакаў і нумарных знакаў разам з усёй прамысловай зонай Хартума. Яны таксама заявілі, што адбілі Аль-Масудзі ў штаце Хартум[65] і Абу Куту на паўночным захадзе штата Гезіра[66]. Улады заявілі, што збілі сем беспілотнікаў праціўніка над Дэбай, Паўночны штат[67]. Тры чалавекі загінулі ў выніку нападу САП на лагер унутрана перамешчаных асоб Замзам[68].
8 лютага — УСС заявілі, што адбілі раён Кафуры ў Хартум-Бахры[69]. Байцы АСАД пачалі ўварванне ў Чад з Дарфура, што прывяло да сутыкненняў з арміяй Чада ў раёне патройнай мяжы з Суданам і Лівіяй. Шэсць суданцаў былі забітыя, 13 атрымалі раненні. Тры транспартныя сродкі таксама былі знішчаны, а два суданскія камандзіры былі захопленыя ў Амджарасе[70].
12 лютага — па меншай меры 31 чалавек загінуў у выніку двух дзён атак паўстанцаў на лагер ўнутрана перамешчаных асоб Замзам[71].
13 лютага — прынамсі 30 чалавек былі забітыя ў выніку нападаў мяцежнікаў на Аль-Джамалаб і Наіму ў штаце Белы Ніл. Пятнаццаць іншых патанулі ў рацэ Белы Ніл, калі яны садзіліся ў лодку, каб выратавацца ад нападаў[72].
15 лютага — падраздзяленне прыхільнікаў Дагала колькасцю 100 чалавек, дыслакаванае ў Аль-Музмуме, штат Сенар, здалося ўладам у Сінзе[73]. Прыхільнікі Бурхана заявілі, што адбілі Ісламскі комплекс Эль-Нур і цеплаэлектрастанцыю Бахры ў Хартуме[74].
16 лютага — дзесяць чалавек загінулі ў выніку нападаў прыхільнікаў Дагала на станцыі Меліт у Эль-Фашыры. УСС заявілі, што знішчылі базу праціўніка на ўсходзе горада[75].
17 лютага — урадавыя войскі ўзялі пад кантроль раён Кафуры, апошні аплот паўстанцаў у Паўночным Хартуме, і горад Эр-Рахад у Паўночным Кардафане[76]. Яны таксама адбілі Міністэрства рэсурсаў жывёл, падатковую вежу, малазійскую вежу і штаб-кватэру Дэпартамента аховы здароўя недалёка ад цэнтра Хартума[77].
18 лютага — УСС адваявалі мост Кобер, які злучае Хартум з Хартум-Бахры, а таксама большую частку раёнаў Эль-Саджана і Эль-Хіла-Эль-Джадзіда на паўднёвым усходзе Хартума[78]. САП абвясціла аб планах сфармаваць паралельны ўрад у выгнанні, урад міру і адзінства, у Найробі, Кенія[79]. Больш за 200 чалавек загінулі ў выніку трох дзён нападаў мяцежнікаў у раёне Эль-Гетэйна ў штаце Белы Ніл[80].
19 лютага — шэсць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Амдурмане[81]. Прыхільнікі Бурхана заявілі, што адбілі мост Эль-Хурыя ў цэнтральнай частцы Хартума, а таксама Сідру ў Паўночным Кардафане[82]. Арганізацыя Аб’яднаных Нацый пацвердзіла наяўнасць голаду ў лагерах для ўнутрана перамешчаных асоб Замзам, Абу-Шук і Аль-Салам у Паўночным Дарфуры, а таксама ў двух месцах у заходніх нубійскіх гарах[83].
20 лютага — дзесяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ў Эль-Хазан-Джадзід, Усходні Дарфур[82].
22 лютага — УСС і групоўка «Шчыт Судана» заявілі, што прымусілі праціўніка адступіць з раёна Соба ва Усходнім Хартуме і адваявалі раёны Аль-Лулуа і Аль-Самра на паўднёвы ўсход ад моста Соба, які злучае паўднёвыя і ўсходнія раёны сталіцы з сельскімі раёнамі Усходняга Ніла, дадаўшы, што 17 байцоў САП былі забітыя, а дзевяць транспартных сродкаў былі знішчаны або захопленыя[84].
23 лютага — САП і саюзныя групы падпісалі Хартыю аб стварэнні паралельнага ўрада, Урада міру і адзінства, пасля сустрэчы ў Найробі[85]. Сілы «Саяд» арміі ўрада знялі двухгадовую аблогу Аль-Абейда[86]. УСС таксама адбілі Эль-Гетэйну[87].
24 лютага — УСС заявілі, што занялі ўсходнюю частку моста Соба[88], часткова прарвалі аблогу Даланга і захапілі рэгіёны Аль-Каркаль, Колі і Кіка на поўнач ад Кадуглі, а таксама Хаджар аль-Джавада і Каркарыю на поўдні[89]. САП заявілі, што збілі знішчальнік Іл над Ньялай, у выніку чаго загінуў яго экіпаж[90].
25 лютага — транспартны самалёт Ан-26 ВПС Судана ўрэзаўся ў жылы раён Карары, Амдурман, у выніку чаго загінулі прынамсі 46 чалавек, уключаючы генерал-маёра Бахра Ахмеда, старэйшага камандзіра ў Хартуме[91][92]. УСС адбілі Эль-Хіваі[93].
26 лютага — харчовая дапамога была спыненая з-за працяглых нападаў на лагер Замзам[94].
28 лютага — паўстанцы нанеслі ўдар з дапамогай беспілотнікаў па электрастанцыі Мераве, што прывяло да адключэння электраэнергіі ў горадзе.[95]. У АСАД заявілі, што перахапілі партыю паставак САП у Паўночным Дарфуры і нейтралізавалі калумбійскіх наймітаў[96].
Сакавік
2 сакавіка — УСС адваявалі ўчастак 13 і часткі раёнаў Эль-Наср і Эль-Худа ў Хартуме[97].
3 сакавіка — прыхільнікі Бурхана дасягнулі ўсходняга краю моста Аль-Маншыя ва Усходнім Ніле, Хартум, і адбілі штаб-кватэру цэнтральных рэзервовых сіл Усходняга Ніла[98]. Сем чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрада па Ум-Курайдзіму, на поўнач ад Эль-Абейда[99].
4 сакавіка — больш за 80 чалавек загінулі або атрымалі раненні ў выніку абстрэлу лагера для перамешчаных асоб Абу-Шук войскамі Дагала[100].
5 сакавіка — войскі Бурхана адбілі Эль-Далі і Эль-Мазлум, апошнія апірышчы RSF у штаце Сенар, а таксама Аль-Джабалайн у штаце Белы Ніл[101].
9 сакавіка — сем чалавек загінулі ў выніку атакі байцоў САП на Аль-Хіваі (Заходні Кардафан)[102], а яшчэ двое загінулі ў выніку ўдараў беспілотнікаў паўстанцаў у Аль-Маліха (Паўночны Дарфур)[103].
10 сакавіка — УСС заявілі, што знішчылі 47 транспартных сродкаў і 100 беспілотнікаў праціўніка ў Эль-Фашыры на працягу 10 дзён. Урадавыя войскі таксама заявілі, што мясцовыя сілы забілі 15 байцоў. Ад паўстанцаў адбіты ўвесь раён Аль-Салам і будынкі Лафет Таўра на поўдні горада[104].
12 сакавіка — дзесяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Эль-Фашыры[105].
13 сакавіка — у выніку абстрэлу Аль-Абейда войскамі Дагала загінула адна жанчына[106].
14 сакавіка — войскі Бурхана заявілі, што збілі эскадрыллю беспілотнікаў, якія нацэліліся на Атбару[106]. Восем мірных жыхароў былі забітыя падчас рэйдаў САП на Усходні Хартум[107].
16 сакавіка — УСС заявілі, што ўзялі пад кантроль Хартум 3 і частку Хартум 2 і адрэзалі апошні шлях паставак САП у прэзідэнцкі палац[108]. Чатыры чалавекі загінулі і 30 чалавек атрымалі раненні, у тым ліку 18 дзяцей, у выніку абстрэлу з боку САП у Карары, Амдурман[109]. УСС заявілі, што іх бранятанкавы корпус злучыўся з сіламі ў штабе Генеральнага камандавання ў Хартуме пасля зачысткі Народнага навучальнага шпіталя ад мяцежнікаў[110].
17 сакавіка — Арганізацыя Аб’яднаных Нацый заявіла, што сілы Дагала затрымалі больш за 60 міратворцаў, выкралі восем грамадзянскіх супрацоўнікаў і канфіскавалі восем транспартных сродкаў і 280 000 літраў паліва ЮНІСФА[111].
19 сакавіка — улады заявілі, што пры бамбардзіроўках Эль-Фашыра загінула 16 мяцежнікаў[112].
20 сакавіка — САП заявілі, што ўзялі Аль-Маліку, аднак АСАД гэта адмаўлялі, дадаўшы, што восем старэйшых афіцэраў праціўніка, уключаючы палявога камандзіра палкоўніка Аюба Ахімера, былі забітыя[113].
21 сакавіка — улады заявілі, што суданская армія адбіла Рэспубліканскі палац у Хартуме[114]. У той жа дзень у выніку ўдару беспілотніка мяцежнікаў па палацы загінулі шэсць журналістаў, у тым ліку два ваенныя рэпарцёры і чатыры члены здымачнай групы суданскага тэлебачання[115].
22 сакавіка — улады адбілі гатэль «Карынція», штаб-кватэру цэнтральнага банка Судана і Службы агульнай разведкі ў Хартуме[116]. Сорак восем чалавек загінулі ў выніку этнічных чыстак з боку САП у Аль-Маліку[117].
23 сакавіка — тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Амдурмане[118]. Васемнаццаць чалавек загінулі ў выніку трохдзённай разні, учыненай мяцежнікамі, на вёскі ў штаце Гезіра на паўночны захад ад Вад-Медані[119].
24 сакавіка — войскі Дагала распачалі серыю нападаў ва Усходнім Хартуме, у выніку якіх загінулі прынамсі пяць чалавек і дзясяткі атрымалі раненні[120]. У той жа час армія Дагала адступіла з раёнаў Салама, Азхары, Ад-Хусейн, Маё, Герэйф-Уэст, Буры, Сахафат і Калакла[121]. Дарфурская ініцыятыва за справядлівасць і мір заявіла, што сотні мірных жыхароў загінулі ў выніку авіяўдару войск Дагала па рынку турах недалёка ад Эль-Фашыра[122].
26 сакавіка — УСС адбілі міжнародны аэрапорт і мост Маншыя праз Блакітны Ніл у Хартуме. Яны таксама адбілі лагер Тыба аль-Хасанаб[123]. Аль-Бурхан наведаў прэзідэнцкі палац і абвясціў аб вызваленні сталіцы[124].
27 сакавіка — УСС ачысцілі апошнія ачагі супраціву праціўніка на поўдзень ад Хартума. Яны таксама заявілі, што нейтралізавалі 23 байца САП і захапілі артылерыйскую гармату[125]. Зграя дронаў атакавала горад Ад-Дамазін у штаце Блакітны Ніл, паведамлялася аб некалькіх выбухах і дыме. УСС заявілі, што збілі пяць дронаў над базай бранятанкавага корпуса, штабам 4-й пяхотнай дывізіі і гарадскім аэрапортам[126].
29 сакавіка — урадавыя войскі адваявалі рынак Сук Лівія на захад ад Амдурмана[127].
30 сакавіка — УСС і саюзнікі адбілі напад атрадаў Дагала на Эль-Фашыр і атакавалі калону забеспячэння, знішчыўшы 16 транспартных сродкаў і забіўшы дзясяткі байцоў САП. Дзевяць мірных жыхароў загінулі і яшчэ 17 атрымалі раненні ў выніку абстрэлу з боку мяцежнікаў[128].
31 сакавіка — сем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу лагера Абу-Шук сіламі САП[129]. Паўстанцы заявілі, што ўзялі Хор-эль-Далайб у Паўднёвым Кардафане пасля сутыкненняў, у выніку якіх загінула 12 мірных жыхароў. Яны таксама заявілі, што забілі 70 байцоў Ісламскага руху і знішчылі або захапілі 13 транспартных сродкаў[130].
Красавік
2 красавіка — два чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу лагера Абу-Шук сіламі САП[131]. Прынамсі 96 чалавек загінулі ў выніку чатырохдзённых нападаў на ўрадавыя войскі ў раёне Аль-Джумуа на поўдзень ад Амдурмана[132].
3 красавіка — САП заявілі, што збілі варожы самалёт Ан над Эль-Фашырам, у выніку чаго загінулі восем членаў экіпажа[130].
4 красавіка — больш за 100 мірных жыхароў загінулі ў сутыкненнях у Аль-Мальхе. Горад захапілі паўстанцы. Адзначаліся рабаванні, забойствы і катаванні[133].
5 красавіка — электрастанцыя Мерове падвергнулася нападу беспілотніка арміі Дагала, што прывяло да адключэння электраэнергіі ў Амдурмане і Паўночным штаце[134].
6 красавіка — прынамсі 15 мірных жыхароў загінулі ў сутыкненнях у Амбадзе[135]. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку атакі беспілотнікаў САП на Аль-Дабах (Паўночны штат)[136].
7 красавіка — тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу лагера для перамешчаных асоб Абу-Шук сіламі Дагала[137]. Яшчэ некалькі чалавек загінулі ў выніку сумеснага нападу САП і атрадаў аль-Хілу ў Рашадзе, Паўднёвы Кардафан[138].
8 красавіка — УСС адбілі ў САП лагеры Аль-Кусур і Аль-Конан, а таксама раёны Фаташа, Аль-Хілал Аль-Джадзіда і Іскан Аль-Сафва ў Амдурмане[139].
9 красавіка — у выніку ўдараў беспілотнікаў і артылерыі мяцежнікаў у Эль-Абейдзе і Аль-Дабе загінулі 13 чалавек[140].
10 красавіка — прынамсі 15 мірных жыхароў загінулі ў выніку абстрэлу лагера Абу-Шук сіламі мяцежнікаў. Прыхільнікі Дагала заявілі, што ўзялі Ум-Кедаду[141].
11 красавіка — па меншай меры 32 мірных жыхара загінулі ў выніку абстрэлаў беспілотнікаў САП у Эль-Фашыры[142].
12 красавіка — у выніку атакі САП на лагер бежанцаў Замзам загінулі і атрымалі раненні сотні чалавек, большасць з якіх-жанчыны і дзеці[143].
13 красавіка — САП заявілі, што захапілі лагер бежанцаў Замзам[144].
14 красавіка — беспілотнікі паўстанцаў пачалі атаку на Атбару, уразіўшы паліўны склад і электрастанцыю, што прывяло да адключэння электраэнергіі[145].
15 красавіка — Дагала афіцыйна абвясціў аб стварэнні ўрада міру і адзінства[146]. У адказ на атакі паўстанцаў у Эль-Фашыры быў абвешчаны вячэрні каменданцкі час[147].
16 красавіка — прынамсі 57 чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Эль-Фашыры[148].
19 красавіка — армію генерала Дагала абвінавацілі ў забойствах мірных жыхароў вёскі Бруш (Паўночны Дарфур)[149].
20 красавіка — прынамсі 30 чалавек загінулі падчас нападаў САП у Эль-Фашыры[150].
22 красавіка — прынамсі 55 чалавек загінулі за два дні абстрэлаў паўстанцамі Эль-Фашыра[151].
24 красавіка — прынамсі 74 чалавекі загінулі ў выніку атакі САП на вёску Аль-Сафа ў Заходнім Кардафане[153].
25 красавіка — прынамсі 11 чалавек загінулі ў выніку ўдару мяцежнага беспілотнікау Атбары[154]. Артылерыя паўстанцаў з раёна Салхі ў Амдурмане нанесла ўдар па Генеральным штабе УСС у Хартуме[155].
27 красавіка — САП абвінавацілі ў забойстве 31 чалавека ў стылі пакарання ў раёне Салха, Амдурман[156]. Баевікі, звязаныя з войсками Дагала, выкралі 40 гуманітарных работнікаў і каля 50 грамадзянскіх асоб з лагера Замзам[157].
29 красавіка — 45 чалавек загінулі пры абстрэле войскамі Дагала Эль-Фашыра[158].
30 красавіка — у Хартум прыбыла першая з пачатку вайны гуманітарная дапамога ААН[159].
Май
1 мая — часці САП захапілі Эн-Нахуд у Заходнім Кардафане, забіўшы 19 чалавек[160].
2 мая — УСС адбілі вёскі Аль-Суфі, Аль-Алка і Аль-Шакік на Заходнім беразе Белага Ніла ў штаце Белы Ніл. Дроны САП здзейснілі атаку на штаб-кватэру 18-й пяхотнай дывізіі[161].
3 мая — войскі Бурхана заявілі, што САП выпусцілі некалькі дронаў-камікадзэ ў напрамку Касала і Порт-Судана[162][163]. Урадавыя ВПС нанеслі ўдары па аэрапорце Ньялы[164].
6 мая — войскі Дагала атакавалі з беспілотнікаў Порт-Судан[165]. Шэсць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу лагера Абу-Шук САП[166]. Урад Судана разарваў дыпламатычныя адносіны з ААЭ з-за меркаванай падтрымкі паўстанцаў[167].
7 мая — чацвёрты дзень запар САП наносяць удары з выкарыстаннем беспілотнікаў па Порт-Судане[168].
8 мая — восем чалавек загінулі ў выніку нападаў САП на Амдурман[169].
9 мая — чатырнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу лагера Абу-Шук паўстанцамі[170].
10 мая — прынамсі 20 зняволеных загінулі ў выніку меркаванага ўдару дрона САП па турме Аль-Абейда[171].
11 мая — урадавыя часці заявілі, што адбілі горад Аль-Хуваі ў Заходнім Кардафане[172]. Сем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку войск Дагала Эль-Фашыра[173].
13 мая — УСС заявілі , што адбіл горад Аль-Хамадзі ў Паўднёвым Кардафане, а таксама кварталы Аль-Джамія і Аль-Шакла на поўдні Амдурмана[174][175].
14 мая — дроны мяцежнікаў атакавалі тры электрастанцыі ў Амдурмане, што прывяло да адключэння электраэнергіі па ўсім Хартуму[176].
15 мая — чатыры чалавекі загінулі ў выніку меркаванага ўдару беспілотніка САП па шпіталі УСС у Аль-Абейдзе[177].
16 мая — дзесяць чалавек былі забітыя ў выніку абстрэлу атрадамі аль-Хілу Кадуглі. Урадавыя войскі захапілі Аль-Тарыду і Аль-Даку ў Кадзіры, Паўднёвы Кардафан, выбіўшы войскі аль-Хілу[178].
18 мая — чатырнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу рынку ў лагеры Абу-Шук САП[179]. Адзін чалавек загінуў у выніку нападу мяцежнікаў на вёску Аль-Самра ў штаце Белы Ніл[180]. Дзевяць чалавек, у тым ліку сем вайскоўцаў, загінулі ў выніку ўдару беспілотніка САП па базе сіл «Шчыт Судана» на раўніне Аль-Бутана ў штаце Гезіра[181].
19 мая — УСС адбілі Вадзі-эль-Атрун у Аль-Мальзе на стратэгічнай дарозе, якая злучае Паўночны штат і Паўночны Дарфур[182], а таксама захапілі Аль-Сальху ў Амдурмане, Аль-Альку ў Белым Ніле і раён Ум-Лібана ў Заходнім Кардафане[183].
20 мая — улады заявілі, што ачысцілі штат Хартум ад праціўніка[184].
21 мая — УСС заявілі, што ачысцілі штат Белы Ніл ад войск Дагала[185].
22 мая — ЗША абвясцілі аб новых санкцыях супраць Судана ў сувязі з ужываннем УСС хімічнай зброі[186]. Улады заявілі, што выявілі масавыя пахаванні ў Аль-Сальхі, Амдурман, у якіх знаходзяцца астанкі 465 чалавек, забітых САП[187].
23 мая — УСС і іх саюзнікі абвясцілі аб узяцці Дыбебада ў Паўднёвым Кардафане[188].
27 мая — дроны САП атакавалі базу і паліўны склад праціўніка ў Косці[189]. Тры чалавекі загінулі ў выніку ўдару беспілотніка паўстанцаў па прыпынку грамадскага транспарту ў Эр-Рахадзе[190].
28 мая — восем чалавек загінулі ў выніку ўдару беспілотніка САП у Эль-Хуваі, яшчэ двое загінулі ў выніку асобнай атакі ў Дыбебадзе[191].
29 мая — САП заявілі, што адбілі Дыбебад і Эль-Хуваі[192].
30 мая — прынамсі 28 чалавек загінулі ў выніку нападаў войск Дагала на Аль-Абейд, Дыбебад і Аль-Хуваі[193][194]. Склад Сусветнай харчовай праграмы ў Эль-Фашыры быў пашкоджаны ў выніку абстрэлу САП[195].
31 мая — прынамсі 13 чалавек загінулі ў выніку нападаў войск Дагала на Заходні і Паўднёвы Кардафан[196]. Дроны УСС нанеслі ўдары па Ньяле[197].
