8 студзеня — адбыліся сутыкненні ў гарах Нубы з удзелам УСС, САП і НВРС-П. Урадавая авіяцыя атакавала лагер байцоў Дагала пад Далангам[4].
9 студзеня — войскі Дагала пачалі наступленне ў Амдурмане з мэтай аб’яднаць свае групоўкі ў раёнах Карары і Махандзісін[5].
10 студзеня — прыхільнікі Дагала і аль-Хілу адбілі атаку праціўніка на Даланг, знішчыўшы 5 транспартных сродкаў і захапіўшы яшчэ 21[6]. У Ньяле пры бамбардзіроўцы з боку ўрада загінулі 2 чалавекі[7].
11 студзеня — прынамсі 23 чалавекі загінулі ў выніку авіяўдараў УСС у раёне Соба ў Хартуме, яшчэ дзесяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу на поўдні сталіцы[8]. У Ньяле авіяцыя прыхільнікаў Бурхана пашкодзіла мячэць і музей[9].
13 студзеня — Узброеныя сілы Судана атакавалі гарады Эль-Бувейда (штат Гезіра) і Эль-Фаў (штат Гедарэф)[10].
14 студзеня — авіяцыя прыхільнікаў Бурхана нанесла ўдары па гарнізоне САП у штаце Белы Ніл. УСС аднавілі кантроль над раёнамі Аль-Умда і Аль-Абасія ў Амдурмане[11]. У выніку бамбардзіроўкі Эль-Генейны загінулі сем чалавек[12]. Пасля ўварвання туды сіл Дагала УСС нанеслі авіяўдары па старажытных меройскіх гарадах Нага і Мусаварат-эс-Суфра, якія ўключаны ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА[13].
17 студзеня — дванаццаць чалавек загінулі пры ўрадавай бамбардзіроўцы горада Эль-Зуруг (Паўночны Дарфур)[14]. У Амдурмане прыхільнікі Бурхана забілі лекара (мужчыну абвінавацілі ў тым, што ён быў афіцэрам разведкі САП)[15]. Паведамлялася аб баях на ўсход ад Аль-Мангала, апошняга буйнога горада Гезіры, які не знаходзіўся пад кантролем атрадаў Дагала[16].
21 студзеня — адзінаццаць чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў УСС па вёсцы Абу-Хабуб на захад ад Муглада[17]. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку ракетнага абстрэлу каля валанцёрскай кухні ў раёне Шамбат горада Хартум-Бахры[18].
22 студзеня — пяць чалавек былі забітыя ў сутыкненнях у Данкі-эль-Адэ, на захад ад Бабанусы[17]. Яшчэ восем чалавек загінулі ў выніку ўрадавых авіяўдараў па вёсках на захад ад Муглада[19]. САП аблажылі вёску Вад-Кебейш на поўнач ад Эль-Гетэйны[20]. Еўрапейскі савет увёў санкцыі супраць шасці фірмаў «за падтрымку дзейнасці, якая падрывае стабільнасць і палітычны пераход у Судане». Сярод іх апынуліся дзве фірмы, якія займаюцца вытворчасцю зброі і транспартных сродкаў для арміі Бурхана[21].
24 студзеня — адзін чалавек загінуў у ходзе сутыкненняў у лагеры для ўнутрана перамешчаных асоб Абу-Шук[22]. САП пачалі наступленне з мэтай захопу Бабанусы. Прынамсі 23 чалавекі загінулі, яшчэ 30 атрымалі раненні[23].
25 студзеня — суданская авіяцыя нанесла авіяўдары па Эд-Даэне[24].
26 студзеня — Sudan War Monitor паведаміла, што войскі Дагала захапілі большую частку Бабанусы, і паказала, што паўстанцы праніклі ў штаб 22-й пяхотнай дывізіі УСС[25].
27 студзеня — раніцай УСС пачалі наступленне пад Хартумам, падчас якога захапілі гарнізон праціўніка ў раёне Кадру ў Хартум-Бахры і мост Аль-Джавафа, які злучае Кадру і нафтаперапрацоўчы завод Эль-Джэйлі[26].
28 студзеня — байцы Дагала заявілі, што збілі беспілотнік іранскай вытворчасці Qods Mohajer-6 над Амдурманам. У сваю чаргу, як паведамілі УСС, яны знішчылі базу САП у раёне Эль-Кадары ў Хартум-Бахры[27].
29 студзеня — намеснік камандуючага УСС Ясір аль-Ата заявіў, што яны сфармавалі саюз з войскамі Аль-Хілу, што апошні адмаўляў[28]. На ўсход ад Гедэрава адбыліся сутычкі паміж атрадамі Мінаві і Тамбура[29].
30 студзеня — Бурхан загадаў УСС пачаць поўнамаштабнае наступленне[30].
31 студзеня — ЗША ўвялі санкцыі супраць трох фірмаў, звязаных з САП[31][32]. У Банабусе для эвакуацыі мірных жыхароў абвешчана часовае спыненне агню[33].
Люты
9 лютага — байцы НВРС—П аль-Хілу выбілі САП з Хабілы[34].
16 лютага — урадавыя падраздзяленні з поўначы Амдурмана злучыліся з абложанай штаб-кватэрай інжынернага корпуса УСС у раёне Аль-Таўра[35].
17 лютага — у Амдурман прыбылі атрады групоўкі «Рух за справядлівасць і роўнасць»[36].
20 лютага — як мінімум 10 чалавек загінулі пры абстрэлах УСС горада Эд-Даэйна[37].
21 лютага — ад дзеянняў БПЛА ў Хартум-Бахры загінулі пяць чалавек[38].
22 лютага — чатырнаццаць чалавек загінулі ў выніку нападу на гандлёвы канвой недалёка ад Тартахана, Усходні Дарфур[39]. Сем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу ў раёне Аль-Нахда ў Хартуме[40].
25 лютага — УСС заявілі, што атачылі паўстанцаў у штаб-кватэры суданскага тэлебачання ў Амдурмане[41].
26 лютага — армія Бурхана аднавіла кантроль над раёнам Аброф у Амдурмане[42].
Сакавік
4 сакавіка — па меншай меры два мірных жыхара былі забітыя і яшчэ чацвёра атрымалі раненні ў выніку авіяўдараў УСС па Мугладу[43].
5 сакавіка — прыхільнікі Дагала заявілі, што захапілі горад Эль-Медына Араб (штат Гезіра)[44].
7 сакавіка — пяць чалавек былі забітыя падчас рэйду мяцежнікаў на вёску Эль-Дудыя ў Заходнім Кардафане[45].
12 сакавіка — УСС заявілі, што вярнулі кантроль над штаб-кватэрай Суданскай нацыянальнай радыёвяшчальнай карпарацыі ў Амдурмане[46].
14 сакавіка — Узброеныя сілы Судана заявілі, што адбілі мост Вад аль-Башыр у Амдурмане[47]. Улады краіны таксама паведамілі аб затрыманні 14 паўднёвасуданцаў, абвінавачаных ва ўдзеле ў баявых дзеяннях на баку САП[48]. У Эль-Хадры пры авіяўдары па школе загінулі 14 чалавек, у тым ліку 11 дзяцей і 2 настаўнікі[49].
15 сакавіка — 8 чалавек загінулі пры нападзе мяцежнікаў на вёску Ум-Джарыс (штат Гезіра)[50].
16 сакавіка — улады паведамілі, што армія адбіла атаку праціўніка на штаб-кватэру корпуса сувязі ў Хартум-Бахры[51].
20 сакавіка — у выніку баёў пашкоджаны храм суфійскага лідара шэйха Хасана аль-Фаціха Карыбулы ў раёне Вад Нубаві ў Амдурмане[52].
22 сакавіка — тры чалавекі загінулі ў выніку авіяўдару ВПС Судана па Шуаа, Заходні Кардафан[53]. Пяць чалавек былі забітыя падчас рэйдаў САП на Эль-Хасахеса і Руфа ў штаце Гезіра[54].
24 сакавіка — апалчэнцы Мінаві афіцыйна абвясцілі, што будуць змагацца з САП[55].
25 сакавіка — дзевяць чалавек загінулі пры ўрадавых бамбардзіроўках Эль-Фашыра[56].
27 сакавіка — войскі Бурхана нанеслі авіяўдар па канвоі праціўніка недалёка ад Меліта (Паўночны Дарфур)[57]. Паўстанцы заявілі, што аднавілі кантроль над мостам Вад аль-Башыр у Амдурмане[58].
28 сакавіка — восем чалавек былі забітыя падчас рэйду атрадаў Дагала на вёску Аль-Такла Джабара ў штаце Гезіра[59].
Красавік
1 красавіка — у Паўднёвы Дарфур прыбыла першая партыя гуманітарнай дапамогі ад Сусветнай харчовай праграмы[60].
2 красавіка — дванаццаць чалавек былі забітыя і яшчэ 30 атрымалі раненні ў выніку атакі беспілотніка ў Атбары, арганізаванага апалчэннем Аль-Бараа, якое з’яўляецца саюзнікам Бурхана[61].
3 красавіка — улады нанеслі авіяўдары па кантраляваным САП камандаванні 16-й пяхотнай дывізіі і некалькіх кварталах у Ньяле[62].
4 красавіка — УСС заявілі, што без супраціву адбілі ў САП вёскі Вад-Факіша і Хафіра ў штаце Гезіра[63]. Мяцежнікі атакавалі шэсць вёсак, населеных народам загава ў Паўночным Дарфуры, забіўшы па меншай меры 15 чалавек[64].
5 красавіка — УСС пачалі буйное наступленне ў Гезіры[63].
7 красавіка — прахільнікі Бурхана заявілі, што адбілі горад Аль-Калаа Аль-Байда, у 30 км на ўсход ад Вад-Медані[65].
8 красавіка — больш за 100 чалавек былі забітыя ў выніку нападаў САП на вёскі, кантраляваныя атрадамі аль-Хілу ў Паўднёвым Кардафане[66].
9 красавіка — урадавы штаб службы бяспекі і разведкі ў штаце Гедарэф быў атакаваны двума дронамі, у выніку чаго тры чалавекі атрымалі раненні. Трэці дрон быў збіты[67].
11 красавіка — трынаццаць чалавек былі забітыя ў хартумскім раёне Хаб ан-Наім у выніку меркаванага абстрэлу САП[68]. Паведамляецца, што ў Куеке (Паўднёвы Кардафан) дзевяць мірных жыхароў былі забітыя спецслужбамі Бурхана. Іх абвінавацілі ў супрацоўніцтве з паўстанцамі[69].
13 красавіка — у Эль-Фашыры ўспыхнулі баі паміж варагуючымі фракцыямі ВРС, у выніку чаго некалькі чалавек загінулі[70]. Атрады САП атакавалі 16 вёсак на захад ад Эль-Фашыра[71], забіўшы па меншай меры 10 чалавек[72].
14 красавіка — САП узялі пад кантроль Мілет у Паўночным Дарфуры, недалёка ад лівійскай мяжы[73].
16 красавіка — у ходзе сутыкненняў каля Эль-Фашыра сем чалавек былі забітыя і яшчэ 45 атрымалі раненні[74].
18 красавіка — у выніку артылерыйскага абстрэлу Аль-Абейда (Паўночны Кардафан) загінуў адзін чалавек. Два чалавекі былі забітыя пры нападзе байцоў Бурхана на аб’екты праціўніка ў Вад-Медані[75].
22 красавіка — апалчэнне Муса Хілаля заявіла пра сваю падтрымку ўрада[76].
23 красавіка — войскі Бурхана прадухілілі атаку на камандны цэнтр 3-й стралковай дывізіі ў Шэндзі (Блакітны Ніл), збіўшы тры беспілотнікі[77].
25 красавіка — суданскія вайскоўцы збілі тры дроны праціўніка каля Ум-Бакула[78].
27 красавіка — байцы Дагала заявілі, што збілі тры варожых БПЛА каля аэрапорта Мерове[79].
30 красавіка — вайскоўцы Чада атакавалі мяцежнікаў у прыгранічным горадзе Ад-Дукхун[80].
Май
1 мая — Аб’яднаныя сілы абароны Дарфура абвінавацілі УСС у забойстве двух сваіх байцоў у Эль-Фашыры[81].
2 мая — у Паўднёвым Дарфуры забіты два кіроўцы Чырвонага Крыжа[82].
7 мая — урадавыя войскі заявілі, што адбілі ў мяцежнікаў ваенную базу Джэбель-эль-Айн і найблізкую вёску Абу-эль-Гар пад Аль-Абейдам, а таксама штаб-кватэру цэнтральных рэзервовых сіл паліцыі ў самім горадзе[83].
10 мая — трынаццаць чалавек загінулі ў выніку нападу мяцежнікаў на вёску Эль-Харга-Нурэлдзін у штаце Гезіра[84].
12 мая — прынамсі 27 чалавек былі забітыя ў выніку двухдзённых сутыкненняў у Эль-Фашыры[85]. Пятнаццаць чалавек загінулі пры нападзе САП на рынак Абу-Хараз у Аль-Абейдзе[84]. Войскі Бурхана абстралялі комплекс Палаца Рэспублікі ў Хартуме, выклікаўшы пажар у старым будынку[86].
15 мая — ЗША ўвялі санкцыі ў дачыненні да кіраўніка аперацый САП Асмана Махамеда Хаміда Махамеда і камандуючага паўстанцамі ў Цэнтральным Дарфуры Алі Ягуба Джыбрыла[87].
18 мая — адзінаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу мяцежнікамі Амдурмана[88].
19 мая — дзевяць чалавек атрымалі раненні ў выніку абстрэлу САП жаночай бальніцы ў Эль-Фашыры[89].
21 мая — прынамсі 18 чалавек былі забітыя ў выніку двухдзённых сутычак у Такіне, штат Гезіра[90]. Авіяцыя Бурхана нанесла ўдары па нафтаперапрацоўчым заводзе Эль-Джэйлі[91].
22 мая — прынамсі 16 чалавек, у тым ліку 12 дзяцей, загінулі ў выніку авіяўдараў УСС па Кабкабіі, Паўночны Дарфур[92].
24 мая — прынамсі 22 чалавекі загінулі ў сутыкненнях у Эль-Фашыры[93].
27 мая — мяцежнікі ўсталявалі кантроль над вадасховішчам на захад ад Эль-Фашыра[94].
31 мая — войскі ўладаў захапілі пазіцыі праціўніка на ўсходнім баку моста Хальфія, які злучае Амдурман і Хартум-Бахры, дадаўшы, што яны страцілі сем салдат забітымі і 28 параненымі. САП заявілі, што збілі верталёт ВПС Судана над Хартум-Бахры[95].
Чэрвень
1 чэрвеня — адзінаццаць чалавек загінулі ў ходзе баёў у Эль-Фашыры. САП паведамлялі, што ўзялі раён Аль-Вахда[96].
2 чэрвеня — дванаццаць чалавек загінулі пры абстрэлах паўстанцамі Эль-Фашыра[97].
4 чэрвеня — па меншай меры 85 мірных жыхароў былі забітыя і больш за 110 атрымалі раненні ў ходзе сутыкненняў у Эль-Фашыры. Байцы САП ненадоўга ўвайшлі ў раёны Аль-Вахда і Аль-Салам на захад ад горада, але былі адкінутыя праціўнікам[98].
5 чэрвеня — ад дзянняў паўстанцаў загінула ад 150 да 200 жыхароў вёскі Вад ан-Нура[99]. Байцы Дагала таксама ўвайшлі і разрабавалі раён Аль-Ашра[100].
6 чэрвеня — па меншай меры 40 чалавек загінулі і 50 атрымалі раненні ў выніку абстрэлу з боку прыхільнікаў Дагала Амдурмана[101].
7 чэрвеня — прыхільнікі Бурхана заявілі, што збілі чатыры беспілотнікі паўстанцаў над штатам Белы Ніл і яшчэ два над авіябазай Вадзі-Саідна[102].
8 чэрвеня — войскі САП атакавалі паўднёвую бальніцу Эль-Фашыра, адзіную дзеючую ўстанову ў горадзе[103][104].
9 чэрвеня — Узброеныя сілы Судана заявілі, што прарвалі аблогу Бабануса[105].
11 чэрвеня — восем валанцёраў былі забітыя ў выніку абстрэлу САП дабрачыннай кухні ў раёне Тамбосі горада Эль-Фашыр[106].
13 чэрвеня — Савет Бяспекі ААН прагаласаваў (14 «за», 1 устрымаўся) за прапанаваны Вялікабрытаніяй праект рэзалюцыі, які заклікае пакласці канец аблозе Эль-Фашыра войскамі САП[107].
14 чэрвеня — урадавая армія заявіла, што адбіла напад праціўніка на Эль-Фашыр, у выніку чаго былі забітыя сотні чалавек, у тым ліку камандзір паўстанцаў Алі Якуб Джыбрыль[108].
18 чэрвеня — чатырнаццаць чалавек былі забітыя і яшчэ 25 атрымалі раненні ў выніку абстрэлу САП лагера для ўнутрана перамешчаных асоб Абу-Шук у Эль-Фашыры. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку авіяўдараў ВПС Судана па Кутуме[109].
19 чэрвеня — тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу паўстанцамі бальніцы ў амдурманскім Карары[110].
20 чэрвеня — пасля некалькіх гадзін баёў армія Дагала захапіла сталіцу Заходняга Кардафана Аль-Фулах, вымусіўшы УСС адступіць да Бабанусы[111]. Улады штата Гедарэф абвясцілі аб арышце шасці эфіопскіх жанчын па падазрэнні ў працы снайперамі ў САП[112].
21 чэрвеня — адзін чалавек загінуў у выніку абстрэлу паўстанцамі клінікі акушэрства і гінекалогіі Эль-Фашыра[113].
22 чэрвеня — САП абвінаваціла ўлады ў падпале цеплавой станцыі Бахры ў Хартуме-Бахры[114]. У Баланджы (Лівія) успыхнулі сутыкненні паміж падраздзяленнямі ВРС Мінаві і сіламі, лаяльнымі генералу Махамеду Бахіту Аджабу аль-Дору, перабежчыку з Савета рэвалюцыйнага абуджэння, які выступіў за САП[115].
23 чэрвеня — Еўрапейскі Саюз увёў санкцыі ў дачыненні да шасці арганізацый за вытворчасць і закупку зброі для УСС і САП[116].
24 чэрвеня — урадавыя войскі заявілі, што вярнулі кантроль над цукровым заводам і раёнам Джэбель-Мая ў штаце Сенар[117].
25 чэрвеня — пяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП лагера для ўнутрана перамешчаных асоб Абу-Шук[118].
28 чэрвеня — Судан адклікаў свайго пасля ў Чадзе Асмана Мухамеда Юніса, абвінаваціўшы суседнію краіну ў падтрымцы Дагала[119].
29 чэрвеня — войскі Дагала прасунуліся ў штаце Сенар, захапіўшы раён Джэбель-Мая і горад Сінгу[120][121].
30 чэрвеня — ВПС Судана нанеслі авіяўдары па горадзе Сінгу[122]. УСС абвінавацілі праціўніка ў выбуху моста Халфая, які злучае Хартум-Бахры і Амдурман[123].
Ліпень
1 ліпеня — дзевяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу мячэці Аль-Тыджані ў Эль-Фашыры сіламі Дагала[124].
2 ліпеня — у ходзе маштабнага наступлення паўстанцы захапілі вялікія ўчасткі тэрыторыі і паселішчы Мазмум, Вадан-Найл, Сукі і Дзіндэр, прасунуўшыся да мяжы Паўднёвага Судана[125]. Армія Бурхана адбіла раён Дохі і яго наваколлі ў Амдурмане[126].
3 ліпеня — пятнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу жывёлагадоўчага рынку Эль-Фашыра сіламі мяцежнікаў[127].
4 ліпеня — прыхільнікі Бурхана адбілі Дындэр[128].
5 ліпеня — САП захапілі Аль-Мейрам (Заходні Кардафан)[129][130], дзе размяшчаўся гарнізон 92-й брыгады УСС. Пасля байцы падраздзялення беглі ў Паўднёвы Судан[131].
6 ліпеня — войскі мяцежнікаў аднавілі кантроль над Дындэрам і атакавалі мост Доба[132].
9 ліпеня — мяцежнікаў абвінавацілі ў разбурэнні каледжа ветэрынарнай медыцыны універсітэта Сенара ў Дэндэры[133].
11 ліпеня — два чалавекі атрымалі раненні ў выніку атакі беспілотнікаў на штаб-кватэру ўрада штата Гедарэф[134]. Батальён Аль-Бара ібн Малік, ісламісцкая групоўка, звязаная з УСС, паведаміла, што Худейфа Адам, камандуючы яе паўднёвым сектарам, быў забіты ў баі ў Майруно, на поўдзень ад горада Сенар, разам з Гусаем Бушрой, яе камандзірам у штаце Сенар[135].
12 ліпеня — войскі Бурхана збілі чатыры беспілотнікі праціўніка ў штаце Белы Ніл[136].
13 ліпеня — дваццаць тры чалавекі загінулі ў выніку нападу войск Дагала на канвой гандляроў, якія рухаліся з Фанкукі ва Ум-Сумайму ў Паўночным Кардафане[137].
15 ліпеня — урадавая армія пачала наступленне на пазіцыі праціўніка ў раёне Джабаль-Сакдзі і Джабаль-Моя[138].
20 ліпеня — паўстанцы абвясцілі пра смерць брыгаднага генерала Абдэля Рахмана аль-Бішы, кіраўніка аперацый САП у штатах Сенар і Блакітны Ніл. Суданскія СМІ паведамілі, што ён загінуў у выніку авіяўдару[139].
23 ліпеня — часці САП захапілі гарнізон 66-й пяхотнай брыгады ў раёне Абу-Арыф, размешчаным недалёка ад мяжы з Паўднёвым Суданам, і Аль-Джабалайн у штаце Сенар. Яны таксама атакавалі вёску Аль-Халба ў штаце Белы Ніл[140].
24 ліпеня — паўстанцы заявілі, што ўзялі горад Эль-Сукі ў штаце Сенар[141].
26 ліпеня — у ходзе прасоўвання да горада Сенар байцы Дагала захапілі вёскі Аль-Трырат Аль-Куфа, Ібрагім Джанко, Ку Ан-Нахль, Трыра Мадані, Аль-Халідж і Каладыма[142].
27 ліпеня — прынамсі 25 чалавек загінулі ў выніку абстрэлаў артылерыі і дронаў САП у Эль-Фашыры. Прадстаўнік Міністэрства аховы здароўя заявіў, што падчас нападаў выкарыстоўвалася хімічная зброя[143].
29 ліпеня — два беспілотнікі САП атакавалі ўрадавыя будынкі ў Эд-Даміры і базу УСС у Рабаку[144].
30 ліпеня — на генерала Бурхана здзейснены няўдалы замах у Джубайце[145]. Урадавыя сілы атакавалі пазіцыі войск Аль-Хілу ў Даланзе і захапілі раёны Каркаба, дзе знаходзіцца нафтаперапамповачная станцыя, і Джабаль-Кун, абодва з якіх размешчаны за 5 км на поўдзень ад горада[146].
31 ліпеня — Упраўленне грамадзянскай авіяцыі Судана ўпершыню з пачатку вайны адкрыла паветраную прастору над штатамі Чырвонае мора, Касала і Гедарэф[147].
Жнівень
1 жніўня — два чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу Цэнтральнага рынку Хартума[148]. Прыхільнікі Бурхана адбілі ў праціўніка раён Хамад-аль-Ніл і наваколлі кальцавой развязкі Аль-Мансура ў Амдурмане[149].
3 жніўня — дваццаць тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу паўстанцамі Эль-Фашыра. Сем чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ВПС Судана па лагеры перамешчаных асоб Эль-Салам Абуха на паўночным усходзе горада. Аб’яднаныя сілы абароны Дарфура заявілі, што адбілі найбуйнейшую наземную атаку САП на горад[150].
4 жніўня — урадавая авіяцыя атакавала лагер для ўнутрана перамешчаных асоб Замзам у Эль-Фашыры[151].
6 жніўня — самалёты ВПС Судана атакавалі горад Хартумбак у суседнім Паўднёвым Судане, два чалавекі загінулі[152].
10 жніўня — часці УСС адбілі атакі праціўніка каля Вад-Факіса на мяжы штатаў Гедарэф і Гезіра і ў Эль-Фашэры[153][154]. Губернатар Паўночнага Дарфура абвінаваціў САП у забойстве 28 мірных жыхароў Эль-Фашыра[155].
11 жніўня — САП абвінавацілі ў забойстве 11 чалавек падчас нападу на горад Джалкні, штат Сенар[156].
13 жніўня — грамадзянскія ўлады, звязаныя з Народна-вызваленчым рухам Судана—Поўнач, абвясцілі пра голад у некаторых частках Паўднёвага Кардафана, уключаючы Нубійскія горы і штат Блакітны Ніл, ад якога пацярпела каля трох мільёнаў чалавек[157][158].
14 жніўня — па ініцыятвые ЗША ў Жэневе (Швейцарыя) прайшла міжнародная сустрэча па садзейнічанні мірным перамовам паміж бакамі, аднак ні адна з ваюючых фракцый у ёй не прыняла ўдзелу[159].
15 жніўня — САП абвінавацілі ў забойстве 85 чалавек у выніку нападу на вёску Галгані, штат Сенар[160].
16 жніўня — дваццаць чалавек загінулі ў выніку нападу мяцежнікаў на вёску Эль-Маджма-Гоз-Эль-Нага, штат Гезіра. Шэсць чалавек загінулі таксама ў выніку іншага нападу САП у Бейдзе, штат Сенар[161].
17 жніўня — дзесяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў ВПС Судана ў раёне Аль-Фазараб горада Харум-Бахры[162].
18 жніўня — САП заявілі, што захапілі больш за 100 эфіопаў, якія змагаліся на баку ўрада ў штаце Гедарэф. Адбыліся сутыкненні УСС з баевікамі аль-Хілу ў Кадоры (Паўднёвы Кардафан). Урадавыя войскі захапілі лагер праціўніка[163].
19 жніўня — авіяцыя Бурхана нанесла ўдары па Меліце і Эль-Тавейшы ў Паўночным Дарфуры[163].
20 жніўня — прынамсі 15 чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў УСС у Эд-Даэйне. Сярод аб’ектаў, якія падвергліся нападу, былі навучальная бальніца горада і цэнтр перамяшчэння[164]. Улады заявілі, што дамагліся поспехаў у раёне парку Эль-Доха на паўднёвым захадзе Хартума[163].
21 жніўня — ААН абвясціла аб уездзе з боку Чада дванаццаці грузавікоў з гуманітарнай дапамогай для ахвяр голаду ў горадзе Керэйнік (Дарфур)[165].
22 жніўня — урад Судана абвінаваціў 12 замежных грамадзян у найміцтве на баку САП[166]. Асобы, звязаныя з Народна-вызваленчым рухам Судана-поўнач аль-Хілу, паведамілі аб 109 выпадках смерці ад недаядання ў штатах Паўднёвы Кардафан і Блакітны Ніл[167].
26 жніўня — дваццаць пяць чалавек загінулі і 40 атрымалі раненні ў выніку абстрэлу сіламі САП лагера для ўнутрана перамешчаных асоб Абу-Шук[168]. Сем баевікоў былі забітыя ў ходзе сутыкненняў паміж варагуючымі фракцыямі паўстанцаў у Меліце[169]
30 жніўня — сем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу паўстанцамі Амдурмана[170]. Войскі Бурхана заявілі, што адбілі Бунзуку ў штаце Сенар. УСС заявілі, што адбілі Галгані і Аль-Лукундзі, а таксама Вад-Фікішу ў штаце Гедарэф[171].
31 жніўня — чатыры чалавекі загінулі ў выніку авіяўдараў ВПС Судана Залінгеі[172].
Верасень
2 верасня — дзесяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў УСС па Меліце[173]. Улады адбілі атаку праціўніка на гарнізоны Хатаба і Кадара ў Хартум-Бахры[174]. САП абвінавацілі ў пакаранні смерцю без суда і следства сямі мірных жыхароў у раёне Салама-Норт у Хартум-Бахры[175].
8 верасня — прынамсі 31 чалавек загінулі ў выніку нападу мяцежнікаў на Сенар[176]. Армія Судана заявіла, што прадухілілі найбуйнейшую атаку беспілотнікаў праціўніка на Эль-Фашыр, збіўшы 30 дронаў[177].
11 верасня — у Эль-Фашыры тры чалавекі загінулі пасля траплення зенітнай ракеты ўрадавай арміі. Войскі Бурхана заявілі, што збілі дрон-камікадзэ САП над Шэндзі[178]. Савет Бяспекі ААН аднагалосна прагаласаваў за падаўжэнне эмбарга на пастаўкі зброі і іншых санкцый, звязаных з вайной у Судане, да 2025 года[179].
12 верасня — улады паведамілі, што адбілі напад паўстанцаў на Эль-Фашыр, забіўшы 80 баевікоў і знішчыўшы 20 транспартных сродкаў. Сярод загінулых быў бачны камандзір САП Абдул Рахман Карн Шата[180].
13 верасня — прыхільнікі Бурхана заявілі, што адбілі Паўднёвую бальніцу Эль-Фашыра[181].
14 верасня — шэсць салдат УСС загінулі ў выніку памылковага авіяўдару сваіх ВПС па гарнізону 6-й пяхотнай дывізіі ў Эль-Фашыры[182].
18 верасня — Нацыянальная партыя Ума заявіла, што 45 чалавек загінулі ў выніку ўдару беспілотніка па аўтобусе, які ішоў па кантраляванай мяцежнікамі тэрыторыі ў Таіба-эль-Хаснаб, недалёка ад мяжы штатаў Хартум і Белы Ніл[183].
19 верасня — урадавыя войскі заявілі, што адбілі ў праціўніка вёску Эш-Шэйкаб, размешчаную за 12 кіламетраў на захад ад Вад-Мадані[184]. САП абвінавацілі ў забойстве 40 чалавек падчас рэйду на вёску Коз-аль-Нака і ў забойстве яшчэ чатырох чалавек падчас асобнага рэйду на Ум-Джалуд (абодва ў штаце Гезіра)[185].
20 верасня — у Эль-Фашыры загінулі тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП[186].
21 верасня — чатырнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП у Эль-Фашыры[187], яшчэ чатыры — у Амдурмане[188].
23 верасня — пятнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу рынку Сабрына ў Амдурмане байцамі Дагала[189].
24 верасня — УСС нанеслі авіяўдары па аэрапорце Ньялы[190].
25 верасня — войскі Бурхана пачалі буйное наступленне ў раёне сталіцы[191], адбіўшы ўніверсітэт Хартума[192].
26 верасня — прынамсі 18 чалавек загінулі ў выніку меркаванага абстрэлу жывёльнага рынку з боку САП у Эль-Фашыры[193].
27 верасня — прынамсі 62 чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Эль-Фашыры[194]. УСС заявілі, што адбілі ў мяцежнікаў прыгарад Кадру ў Хартуме Бахры[195]. Паведамлялася, што САП адступілі з Генейны і рухаліся ў бок Кулбуса[196].
28 верасня — суданская армія дасягнула паўднёвай ускраіны Халфаі ў Хартум-Бахры і заявіла, што адбіла штаб-кватэру тэлекамунікацыйнай кампаніі Zain у Аль-Мукрыне, Хартум[197].
29 верасня — ААЭ абвінавацілі УСС у бамбардзіроўцы рэзідэнцыі свайго пасла ў Хартуме ў выніку авіяўдару[198]. Прадстаўнікі Бурхана абвінавацілі ў інцыдэнце войскі Дагала[199]. Шэсць чалавек загінулі ў выніку авіяўдару УСС па раёнах Аль-Азхары і Аль-Інгаз у Хартуме[200]. САП перапынілі мірныя перамовы з праціўнікам у адказ на наступленне ўладаў у Хартуме[201].
30 верасня — мяцежнікі абвінавацілі абвінавацілі батальён Аль-Бара ібн Малік у забойстве 70 маладых добраахвотнікаў з сталовай для бяздомных у Халфаі, Хартум-Бахры, за меркаванае супрацоўніцтва з САП[202][203]. Аб’яднаныя сілы абароны Дарфура захапілі Джэбель-Авум[204].
Кастрычнік
1 кастрычніка — паводле САП, імі забіты 450 байцоў АСАД каля н. п. Мелха, Паўночны Дарфур. Самі апалчэнцы абверглі гэтыя заявы[205]. Войскі аль-Нура і Сілы вызвалення Судана на чале з Эль-Тахірам Хаджарам стварылі нейтральны ваенны альянс, накіраваны на абарону мірных жыхароў у Дарфуры[206].
2 кастрычніка — Аб’яднаныя сілы абароны Дарфуры захапілі базу мяцежнікаў Бір-Маза[207][208].
3 кастрычніка — улады заявілі, што адбілі ў праціўніка раён Аль-Махата ў Джабаль-Маё[209]. Войскі Бурхана таксама знішчылі тры БПЛА мяцежнікаў над вёскамі Фангога і Джэбель-аль-Ааві на ўсход ад Атбары[210].
4 кастрычніка — прынамсі 59 чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў ВПС Судана па галоўным рынку Аль-Кума ў Паўночным Дарфуры[211].
5 кастрычніка — прынамсі 30 чалавек загінулі і больш за 100 атрымалі раненні ў выніку авіяўдараў УСС па Хамра-эш-Шэйху і Абу-Зуаме ў Паўночным Кардафане[212]. Прыхільнікі Бурхана заявілі, што адбілі гару Джэбель-Мая, фактычна ізаляваўшы пазіцыі праціўніка у Сінзе, Дындэры і іншых частках штата Сенар[213].
7 кастрычніка — паведамляецца, што САП пачалі вывад войскаў з акругі Усходні Ніл штата Хартум. Таксама быў аддадзены загад аб эвакуацыі мірных жыхароў з раёнаў Хілат Хамад, Хілат Хагалі і Аль-Данакла[214]. Больш за 100 чалавек загінулі або атрымалі раненні ў выніку ўрадавых авіяўдараў па футравым рынку ў Хасахейсе, штат Гезіра[215].
8 кастрычніка — суданскія ўлады заявілі, што адбілі горад Джарыва ў штаце Блакітны Ніл[216]. Прынамсі 20 чалавек загінулі ў выніку атакі САП на вёску Аль-Дамукія, недалёка ад Аль-Абейда[217]. Аб’яднаныя сілы абароны Дарфура абвінавацілі войскі Дагала ў пакаранні смерцю двух байцоў, захопленых у палон у Паўночным Дарфуры[218].
9 кастрычніка — Дагала абвінаваціў Егіпет ва ўдзеле ў аперацыях УСС і нанясенні авіяўдараў па пазіцыях САП у Гара-Мая, што Каір адмаўляў. Ён таксама сцвярджаў , што ў канфлікце ўдзельнічалі тыграйскія, эрытрэйскія, азербайджанскія і ўкраінскія найміты[219][220].
11 кастрычніка — шэсць чалавек загінулі ў выніку нападу атрадаў Дагала на вёску Ум-Маліха ў штаце Гезіра; 16 чалавек атрымалі раненні ў выніку абстрэлу САП Амдурмана[221].
12 кастрычніка — прынамсі 23 чалавекі загінулі і 40 атрымалі раненні ў выніку ўрадавых авіяўдараў у паўднёвым поясе Хартума[222]. У Хартум-Бахры армія Бурхана адваявала кварталы Аль-Даруша і Аль-Самра, а таксама сады Абуд і дзяржаўную школу Бахры[223].
13 кастрычніка — прыхільнікі Бурхана адбілі паліцэйскі ўчастак і мячэць Эль-Ламаб на паўднёвым захадзе Хартума[224].
18 кастрычніка — войскі прыхільнікаў Бурхана пачалі буйное наступленне ў штаце Гедарэф у рамках спробы прасунуцца ў напрамку Вед-Медані[225].
19 кастрычніка — Узброеныя сілы Судана дасягнулі ўсходніх ускраін Дындэра[226].
21 кастрычніка — прынамсі 31 чалавек загінулі ў выніку ўрадавага авіяўдару па мячэці ў Вад-Медані, а дзесяць чалавек загінулі ў выніку атакі САП на вёску Тамбул у штаце Гезіра[227]. Байцы Дагала заявілі, што адбілі Кулбус у АСАД[228]. САП заявілі, што збілі Іл-76 над Мельхай, які перавозіў замежных наймітаў[229][230].
22 кастрычніка — брыгадны генерал УСС Ахмед Шаа аль-Дзін быў забіты падчас сутыкненняў каля Тамбула. Паводле САП, падчас бою забіты ў агульнай складанасці 370 салдат арміі праціўніка[231].
23 кастрычніка — улады адбілі Дындэр[232]. Восем чалавек загінулі ў выніку нападу САП на вёску Сафіта Гунамаб у штаце Гезіра[233]. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу САП у Амдурмане[234].
24 кастрычніка — армія адбіла ў прыхільнікаў Дагала Сукі і Галгані[235]. ЗША ўвялі санкцыі супраць Міргані Ідрыса Сулеймана, дырэктара Суданскай сістэмы абароннай прамысловасці, за яго ролю ў набыцці зброі УСС[236].
25 кастрычніка — прынамсі 50 чалавек загінулі і 200 атрымалі раненні ў выніку нападу войск Дагала на вёску Аль-Сарых у штаце Гезіра[237].
27 кастрычніка — дванаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Эль-Фашыры[238].
29 кастрычніка — пяць чалавек загінулі ў выніку атакі байцоў Дагала на Аль-Хілалі ў штаце Гезіра[239].
30 кастрычніка — шэсць чалавек загінулі ў выніку атакі САП на Вад аль-Фадл у штаце Гезіра[240].
31 кастрычніка — восем чалавек загінулі ў выніку атакі мяцежнікаў на Аль-Фаджр Аль-Башыр у штаце Гезіра[240].
Лістапад
1 лістапада — два чалавекі загінулі ў выніку ўдару беспілотніка УСС у раёне Ад-Хусейн у Хартуме[241]. Урад Судана пачаў перакідку гуманітарнай дапамогі па паветры ў Кадуглі і Джунуд у Паўднёвым Кардафане[242].
2 лістапада — прынамсі 12 чалавек загінулі ў выніку нападу мяцежнікаў на Бірэйдзік, Паўночны Дарфур[243]. Яшчэ дванаццаць чалавек загінулі ў сутычках у Кутуме[244].
4 лістапада — тры чалавекі, у тым ліку два лідары апалчэння і супрацоўнік паліцыі, былі забітыя ў н. п. Эн-Нахуд (Заходні Кардафан) у сутыкненнях паміж паліцыяй і войскамі САП, падтрыманых племянным апалчэннем[245].
6 лістапада — САП абвінавацілі ў расстрэле 13 чалавек у Аль-Хілаліі[246].
7 лістапада — мяцежнікі збілі БПЛА праціўніка над Эль-Фашырам[247].
8 лістапада — суданская армія заявіла, што адбіла станцыі «13» і «Аль-Лістык» у раёне Самраб у Хартум-Бахры[248]. Байцы Дагала напалі пачалі на вёскі ў раёне Каз-аль-Ханджар у штаце Белы Ніл[249]. Савет Бяспекі ААН увёў санкцыі ў дачыненні да кіраўніка аперацый САП Асмана Махамеда Хаміда Махамеда і камандуючага войскамі мяцежнікаў у Заходнім Дарфуры Абдэля Рахмана Джумы Баркалы за іх ролю ў парушэннях правоў чалавека падчас канфлікту[250]
11 лістапада — дзевяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу з боку САП у Эль-Фашыры[251].
12 лістапада — ЗША ўвялі санкцыі ў дачыненні да камандуючага САП у Заходнім Дарфуры Абдэля Рахмана Джумы за яго ролю ў нападах на мірных жыхароў падчас канфлікту[252]. Дваццаць тры чалавекі загінулі ў Аль-Хілалі пасля меркаваных атручванняў з боку байцоў Дагала[253].
13 лістапада — УСС заявілі, што збілі сем беспілотнікаў праціўніка над Эль-Фашырам[254].
14 лістапада — прынамсі 14 чалавек загінулі ў выніку нападу САП на вёску Аль-Томса ў штаце Гезіра[255].
17 лістапада — пяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу мячэці ў Амдурмане (меркавана сіламі Дагала)[256].
18 лістапада — войскі Бурхана збілі некалькі беспілотнікаў над горадам Аль-Фадлаб[257].
20 лістапада — дзесяць чалавек, уключаючы чацвярых баевікоў САП, былі забітыя ў выніку нападу паўстанцаў на вёску Тэкіна ў штаце Гезіра[258].
21 лістапада — у суданскай арміі заявілі, што адбіл горад Аль-Ландзі[259]. Вызваленчы рух Судана заявіў, што канфіскаваў зброю з канвою ў раёне патройнай мяжы з Чадам і Лівіяй, якая, як мяркуюць, прызначалася для САП[260].
23 лістапада — улады адбілі горад Сінга[261][262]. Ахвярамі абстрэлаў САП у горадзе Абу-Шук сталі сем чалавек[263].
25 лістапада — прадстаўнікі арміі Бурхана заявілі, што цалкам захапілі Сінгу[264].
26 лістапада — паводле інфармацыі ўладаў, суданская армія прарвала аблогу Ад-Дамазіна[265]. Урад абвінаваціў войскі Дагала ў рабаванні гуманітарнай дапамогі з канвою СХП, які рухаўся з Порт-Судана ў лагер для ўнутрана перамешчаных асоб Замзам, калі ён праязджаў праз Армель на мяжы паміж Заходнім і Паўночным Кардаанам, дадаўшы, што нарабаванае было перапраўлена ў Ньялу[266].
27 лістапада — артылерыйская база УС Судана ў Атбары была атакаваная двума дронамі-камікадзэ[267].
29 лістапада — улады заявілі, што зншчылі некалькі беспілотнікаў, запушчаных войскамі Дагала на Эль-Фашыр і аэрапорт Мерове[268][269].
30 лістапада — атрады АСАД заявілі, што разграмілі калону забеспячэння САП каля Ньялы. Было забіта да 30 байцоў Дагала, знішчаны 8 транспартных сродкаў. Трафеямі апалчэнцаў сталі дзевяць беспілотнікаў, вырабленых кампаніяй, зарэгістраванай у Чэхіі. Байцы сцвярджалі, што калона прыбыла з Чада[270].
Снежань
1 снежня — неадзначаная колькасць людзей загінула ў выніку ракетнага ўдару САП па лагеры ўнутрана перамешчаных асоб Замзам[271].
2 снежня — шэсць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП Эль-Фашыра[272]. Яшчэ восем чалавек загінулі ў выніку абстрэлу паўстанцамі лагера ўнутрана перамешчаных асоб Замзам[273]. УСС адваявалі Ум Аль-Куру, за 40 кіламетраў на ўсход ад Вад Медані, і цукровы завод West Senar, прыкладна за 60 кіламетраў на паўднёвы-захад ад горада. Яны таксама дасягнулі Вадзі Аль-Хадада, прыкладна за 7 кіламетраў на поўдзень ад горада Аль-Хадж Абдула ў штаце Гезіра[274].
4 снежня — дзевяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдараў СВС у Эль-Коме, Паўночны Дарфур[275].
5 снежня — дваццаць чалавек загінулі ў выніку нападу САП на Абу-Хурэйру, недалёка ад лагера для перамешчаных асоб Замзам. Яшчэ чацвёра былі забітыя ў выніку абстрэлу лагера сіламі паўстанцаў[276].
6 снежня — сем чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрадавых ВПС па мячэці ў Шамбаце, Хартум-Бахры[277].
7 снежня — прыхільнікі Дагала заявілі, што адбілі Ум-аль-Кура, а ўлады заявілі, што адбілі Вадзі-эль-Хадад[278]. Тры чалавекі загінулі пра абстрэле САП амдурманскага Карары[279].
8 снежня — як мінімум 28 чалавек загінулі і 37 атрымалі раненні падчас атакі БПЛА на заправачную станцыю ў раёне Маё (Хартум)[279]. САП заявілі, што захапілі горад Бут у штаце Блакітны Ніл і пагранічны пераход Джода ў штаце Белы Ніл на мяжы з Паўднёвым Суданам. Улады адмаўлялі поспехі праціўніка ў гэтых раёнах[280].
9 снежня — больш за 100 чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрадавых ВПС па рынку ў Кабкабіі[281]. Авіяўдар суданскай авіяцыі па аэрапорце Ньялы знішчыў узлётна-пасадачную паласу, дыспетчарскія вышкі і месца пастаноўкі перашкод[282]. УС Судана заявілі, што збілі некалькі беспілотнікаў над аэрапортам Атбара[279].
10 снежня — прынамсі 65 чалавек загінулі ў выніку абстрэлу баевікамі Карары (Амдурман)[283], а яшчэ дзевяць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу САП лагера для ўнутрана перамешчаных асоб Замзам[284].
11 снежня — беспілотнікі прыхільнікаў Дагала атакавалі базу праціўніка ў Шэндзі[285]. Пятнаццаць чалавек загінулі ў выніку абстрэлу лагера ўнутрана перамешчаных асоб сіламі САП у Замзаме[286]. Шэсць чалавек загінулі пры ўрадавых бамбардзіроўках Ньялы[287].
12 снежня — войскі Бурхана адбілі раён Аль-Самраб у Хартум-Бахры[288]. У Эль-Фашыры пад абстрэлам прыхильнікаў Дагала загінула 16 чалавек[289].
13 снежня — пры абстрэле фашырскай бальніцы дронам паўстанцаў загінулі 9 чалавек[290].
15 снежня — 38 чалавек загінулі пры абстрэлах САП Эль-Фашыра[290]. Дзевяць чалавек загінулі ў выніку авіяўдару ўрадавых ВПС у Вад-Медані. Яшчэ чатырнаццаць чалавек загінулі ў сутыкненнях на паўночны ўсход ад Ум-Равабы[291].
16 снежня — ЕС увёў санкцыі ў дачыненні да былога кіраўніка ваеннай разведкі Салаха Гоша, кіраўніка аперацый САП Асмана Хаміда, губернатара Заходняга Дарфура Тыджані Каршума і дырэктара ваеннай разведкі УСС Махамеда Алі за іх ролю ў ваенных злачынствах, падрыў пераходу да грамадзянскага ўраду ў Судане і закупку абсталявання і зброі, якія выкарыстоўваюцца бакамі ў канфлікце[292]. Войскі Бурхана заявілі, што забілі 17 баевікоў і захапілі яшчэ чацвярых у засадзе недалёка ад Гара-Кабашы, штат Хартум[291].
17 снежня — Сілы аператыўнай падтрымкі пачалі атакі з выкарыстаннем беспілотнікаў на аэрапорт Кенана і Эд-Дувейм у штаце Белы Ніл, а таксама на Вад-Ашана ў Паўночным Кардафане, у выніку чаго загінуў салдат[291].
18 снежня — дваццаць восем чалавек загінулі ў выніку абстрэлаў паўстанцамі Эль-Фашыра. Чатыры чалавекі загінулі ў выніку авіяўдару ВПС Судана па школе у Ньяле, дзе хаваліся бежанцы[293].
19 снежня — тры супрацоўнікі Сусветнай харчовай праграмы загінулі ў выніку авіяўдару па палявым офісе арганізацыі ў Ябусе, штат Блакітны Ніл[294]. Больш за 50 чалавек загінулі ў выніку рэйдаў САП на Абу-Зарэйг, на поўдзень ад Эль-Фашыра[295].
21 снежня — Аб’яднаныя сілы абароны Дарфура заявілі, што захапілі Аль-Зур (Паўночны Дарфур) на мяжы трох краін: Судана, Чада і Лівіі. Горад быў адбіты ў САП[296].
22 снежня — пяць баевікоў Дагала былі забітыя ў выніку атакі на Аль-Тамтам на поўначы Судана[297]. САП заявілі, што адбілі Аль-Зур[298].
23 снежня — войскі Дагала абвінавацілі праціўніка ў пашкоджанні плаціны Джэбель-Аулія ў выніку авіяўдараў, што прывяло да паводкі ў штаце Белы Ніл. УСС абвінавацілі САП у тым, што яны выклікалі гарызантальнае затапленне вадасховішча, зачыніўшы плаціну[299]. Армія Бурхана адваявала кампус Універсітэта Машрыка і дасягнула паўночна-ўсходняй частцы Шамбата ў Хартум Бахры[300].
25 снежня — прынамсі дзесяць байцоў былі забітыя ў выніку ўдару беспілотніка паўстанцаў па трэніровачным лагеры Аль-Маакіль на паўднёвы ўсход ад Шэндзі, дзе размяшчаліся праўрадавыя ваенізаваныя групы[301]. Саудаўская бальніца, апошняя дзеючая бальніца ў Эль-Фашыры, была разбурана ў выніку абстрэлу з боку САП[302].
26 снежня — тры чалавекі загінулі ў выніку абстрэлу баевікамі САП лагера для перамешчаных асоб Абу-Шук[303]. Упершыню з пачатку канфлікту ў кантраляваныя паўстанцамі раёны Паўднёвага Хартума прыбыў канвой з гуманітарнай дапамогай[304].
28 снежня — прынамсі сем чалавек загінулі ў выніку ўрадавых авіяўдараў на поўдні Хартума[305].
30 снежня — падраздзяленне «Суданскі шчыт» УСС заявіла, што адбіла ў паўстанцаў горад Вад-Равах у штаце Гезіра[306].
