Балтино

Балтино Καλλιθέα
Балтино
Местоположба во областа Балтино Местоположба на Балтино во општината Гребен
Координати: 39°50.8′N 21°21.4′E / 39.8467°N 21.3567°E / 39.8467; 21.3567
Земја	Грција
Област	Западна Македонија
Округ	Гребен
Општина	Гребен
Општ. единица	Горѓани
Најг. вис.	&100000000000010400000001,040 м
Најм. вис.	&100000000000010000000001,000 м
Население (2011)[1]
• Селска	58
Заедница
• Население	122
• Површина (км2)	49.987
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)
Пошт. бр.	510 31
Повик. бр.	+30-2462-xxx-xxx
Рег. таб.	PNx-xxxx

Балтино или Болтино (грчки: Καλλιθέα, Калитеја; до 1927 г. Μπάλτινον, Балтинон^[2], 1927-1961 г. Καταφύγιον, Катафигион^[3]) — село во Гребенско, југозападна Егејска Македонија, денес во општината Гребен на областа Западна Македонија, Грција, крај границата со Тесалија.

Според пописот од 2011 г. Населението брои 122 жители, во кои се вбројани и жителите на с. Бозово (Прионија) кое се води како дел од една месна заедница. Балтино е најјужно населено место во цела Македонија.^[4]

Селото се наоѓа на јужната граница на Македонија, недалеку од тромеѓата што ги дели Македонија на север, Тесалија на југ и Епир на запад. Атарот на селото на југ и југозапад се граничи со тесалиската општина Каламбака.

Сместено е на околу 40 км јужно од градот Гребен, во северните делови на планината Хасија, која е дел од венецот Пинд.

Се смета дека на сегашното место Балтино е основано околу 1770 г. од 11 влашки семејства.

Во 1881-1912 напосредно на југ од селото поминувала границата меѓу Османлиското Царство и Кралството Грција. Тогаш Балтино е влашко христијанско село на јужниот крај на Гребенската каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Болтино живеат 100 Власи.^[5] Според грчкиот конзулат во Еласона, во 1904 г. Μπάλτινο има 178 влахојазични жители, од кои ниеден не е пороманчен.^[6]

Во Балканската војна во 1912 г. селото го окупираат грчки единици, а по Втората балканска војна во 1913 година Балтино влегува во состав на Грција.

Во 1923 г. во селото биле сместени грчки бегалски семејства од Мала Азија, со вкупно 43 луѓе.^[4]

Во 1927 г. името му е сменето во Катафигион, а во 1961 г. го добива денешниот назив Калитеја.

Во селото се застапени разновидни земјоделски гранки, со особен нагласок на краварството.^[4]

Денес селскиот собор се приредува на 26 јули за Света Петка.

Главна селска црква е „Свети Никола“. Недалеку од селото се и параклисите „Света Троица“ и „Света Петка“.

• Χανιώτης, Ν.Δ., "Η Καλλιθέα Γρεβενών", Αθήνα 1978.