Википедија:Викиекспедиции 2025
Во текот на 2025 година се планирани четири викиекспедиции, со кои би биле опфатени следните области:
Прва експедицијаПодгорје и Огражден.svg) По спроведената изложба на крајот на април за 10-годишниот јубилеј на експедициите, решивме дека првиот викенд од мај е идеален за почеток на експедициите за 2025 година. Првата експедиција за оваа година беше одредена во Струмичката Котлина, со што конечно нашата екипа ќе ги посети и струмичките села. Во поплавневните часови на 2 мај 2025 година (петок), вообичаените членови Ehrlich91, Kiril Simeonovski, Полупрофесионален Шофер и Деан Лазаревски, како и новиот член во екипата на експедициите Корисник:MacedonianMaps се упатија кон сместувањето во градот Струмица. Прв денОткако најдовме пекарница на излезот од Струмица и по краткиот појадок, се упативме кон првото село, а тоа беше Сушица, во која поминавме цел еден час, бидејќи селото имаше доста објекти за фотографирање. Покрај работите кои ги имавме забележано, излезе точно тврдењето дека во селото постои и манастир, за кој имавме само еден извор со што го потврдивме неговото постоење. На враќање од манастирот забележавме мал параклис, за кој излезе дека е изграден во двор на приватен имот. Потоа, се упативме кон селото Зубово, каде исто така се задржавме, но поради компактноста на селото одеше доста побрзо фотографирањето на самото село. Од Зубово се упативме кон општинското седиште, Ново Село, каде најпрвин отидовме да го посетивме манастирот во близина на малото вештачко езеро, а потоа се упативме и на првата земјена авантура, односно посета на селото Барбарево. Кога се спуштивме од Барбарево, во Ново Село ги досликавме објектите кои не ги имавме опфатено во првиот момент, пред да се упатиме кон новоизграденото село Самоилово. Од Самоилово, тргнавме во посета на второто село високо на Огражден, селото Стиник, по чиј пат сретнавме и планинари, кои се познаваа со Кирил. Во Стиник како времето да е застанато и малкуте жители одгледуваат свињи, што прокоментиравме дека е некоја карактеристика за самата планина Огражден, бидејќи и на беровска страна во селото Двориште имаме сретнато распространето одгледување на свињи. Бидејќи самиот пат беше доста лош низ селото, до црквата која доминира во селото, тројца членови (Тони, Кирил и Никола) отидоа пеш до нејзе. Од Стиник се вративме повторно на регионалниот пат, каде за кратко време отидовме до селото Бајково, каде иако имавме забележано дека се наоѓа и манастир „Св. Петар и Павле“, сепак некако не ги проверивме податоците од тефтерот во тој момент и заборавивме да го документираме. Кон крајот на денот, ни остана и последното огражденско село, а тоа беше селото Бадолен, за кое во минатото имаше многу написи поврзани со криминални активности за шверц на цигари од поранешен градоначалник на општината. Во селото одвај и да има останато куќи, но црквата е целосно обновена. На враќање од селото, ја посетивме и поранешната касарна на АРМ, која стои напуштена. На едно место, патот до селото се доближува до границата со Бугарија на само 2 километри. Кога се вративме од Бадолен, го посетивме Ново Коњарево, каде веднаш наидовме на необичен објект, кој излезе дека е црква. По кратко време, мештанин кој дојде до црквата ни раскажа дека црквата не е осветена бидејќи градбата не била одобрена од црковните лица. Со посетата на црквата и училиштето во Ново Коњарево го завршивме првиот ден, кој излезе со помалку посетени села, но барем ги посетивме најтешко достапните села во областа. Втор денВториот ден го започнавме со незавршената мисија од претходниот ден, односно да ги посетиме сите села од општината Ново Село. Така, започнавме во Старо Коњарево, а пред самото село со нашиот дрон фотографиравме интересна географска појава наречена мртвица во близина на реката Струмица. Од ова село се движевме во подножјето на планината Беласица посетувајќи ги селата Дражево, а подоцна и Смолари. Во Смолари решивме да не го фотографираме водопадот, туку тоа да биде нешто што ќе биде дел од некоја посебна геоекспедиција, опфаќајќи ги сите беласички водопади. Потоа, се придвиживме кон скоро споените четири села, Мокрино, Мокриево, Колешино и Борисово, во кои се задржавме долго време поради бројните верски градби и училишта, како и други стопански и општествени градби. Особено беше карактеристично селото Колешино кое поседува бројни христијански градби од различните деноминации, како што се протестанти, адвентисти, како и Јеховини сведоци, чиј објект не го пронајдовме, односно заклучивме дека веројатно повеќе не постои. Од Колешино се придвиживме кон селата во Општина Босилово, но претходно застанавме сред полето да го фотографираме со дронот Моноспитовското Блато како заштитен споменик на природата. Штом дојдовме во Бориево, некако веднаш се примети голема разлика во уредувањето на селата кај општината Ново Село со овие од општината Босилово, па така првите села се далеку поуредени и средени во споредба со вторите. Во Моноспитово, исто така, се задржавме подолго време поради големиот број верски објекти, слично како во Колешино. Тука, имавме и расправа со мештанин за тоа дали ни е потребна дозвола за снимањето со дрон и прашуваше зашто сме го правеле тоа, посочувајќи дека го правиме истото само за пари. Од Моноспитово се упативме кон селото Еднокуќево, а потоа и во општинското седиште Босилово, со што ставивме крај на оваа експедиција. ИсходСо фотографирани 20 нови села и поминати над 400 километри, можеме да кажеме дека имавме уште една успешна експедиција. Можеби бројот на селата е помал од нашиот просек, но бројот на фотографирани објекти и далеку над нашиот просек. Галерија
ФотографииСите фотографии направени за време на викиекспедицијата се достапни во следнава категорија:
Поврзано |
Portal di Ensiklopedia Dunia
