Адвечная песня (спектакль)

«Адвечная песня»
«Адвечная песня»
Жанр	музычны спектакль
Заснаваны на	паэмы Янкі Купалы «Адвечная песня»
Кампазітар	Цімур Каліноўскі
Рэжысёр	Сяргей Кавальчык
Мастак-пастаноўшчык	Уладзімір Ціханаў
Харэограф	Тамара Федасеева
Акцёры	Ігар Сігаў; Таццяна Мархель; Віктар Багушэвіч і інш.
Працягласць	90 хв.
Краіна	Беларусь
Мова	беларуская
Год	25 верасня 2002
Пастаноўкі	Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі
Узнагароды	гран-пры фестывалю ў Волагдзе (2007), дыпломы фестываляў у Гомелі (2003) і Херсоне (2006)

«Адвечная песня» — спектакль, пастаўлены рэжысёрам Сяргеем Кавальчыкам у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі і прымеркаваны да 120-годдзя з дня нараджэння Янкі Купалы. Прэм’ера адбылася 25 верасня 2002 года.

Апісанне

Спектакль акрэслены пастаноўнікамі як «першая беларуская фольк-рок-опера».^[1]

Акцёры

Ігар Сігаў — Мужык
Таццяна Мархель — Маці, Зіма
Віктар Багушэвіч — Бацька
Алена Баярава, Ганна Палупанава — Жонка
Наталля Халадовіч — Бяда
Галіна Чарнабаева, Марыя Пятровіч — Доля
Сяргей Шымко — Голад, Холад
Ганна Маслоўская — Вясна
Ігар Вяпшкоўскі — Бязногі салдат
Анастасія Баброва — Лета
Людміла Сідаркевіч — Вядзьмарка
Бела Шпінер — Восень
Максім Паніматчанка — Старэйшы сын
Вераніка Буслаева — Нявестка
Аляксандр Марчанка, Дзяніс Паршын, Кірыл Навіцкі — Салдаты
Андрэй Дабравольскі — Святар
Глаша Арыніч, Маша Халадовіч — Дзеці Мужыка
Алена Баярава, Ганна Палупанава, Марыя Пятровіч, Надзея Цвяткова — Сялянкі

Водгукі

…Пастаноўка скарае магутнай, заразлівай энергетыкай, якая знаходзіць жывы водгук у глядзельнае залы. Кола жыцця працаўніка-беларуса ад нараджэння да смерці вяртае нас да нацыянальных вытокаў…, падводзіць да ўсведамлення драматычнага лёсу народу… вобраз Мужыка ў таленавітым выкананні І. Сігава, … падкрэслівае ў яго характары светлы, стваральны пачатак.
З кнігі «Сучасная беларуская драматургія» (2004)^[2]

Неймаверны захапляльны спектакль пра тых, хто даваў нам жыццё, сілу, гонар і веру, спектакль пра шлях Беларуса пад гэтым сонцам на гэтай зямлі… Спектакль, які ўжо праз год пасля свайго нараджэння заваяваў Гран-пры на Міжнародным тэатральным фестывалі «Славянскія тэатральныя сустрэчы». Спектакль, які шквалам авацый сустрэлі на гастролях у Іркуцку… Убачыўшы яго хоць раз, вы наўрад ці яго забудзеце.
Вольга Новік^[3]

З першых тактаў музыкі глядач трапляе ў стыхію паэзіі, вакалу, танцу і пантамімы. Нам распавядаюць аб лёсе Чалавека ад нараджэння да сыходу ў іньшы свет. Выканаўца цэнтральнае ролі Мужыка… адразу дорыць адкрыццё: бездакорнае валоданне вершам — якасць, згубленая сёння ў тэатры. …Таццяна Мархель скарае і голасам, и глыбокім пранікненнем у сутнасць народнае песні, а ўся трупа вельмі ладна і гарманічна падхоплівае. Тая ж трупа вельмі пластычная ў гарэзных танцах. Цікавыя і яркія народныя вобразы ўплеценыя ў дзею спектаклю, тэмпарытм якога вывераны і няспынна трымае ўвагу гледача. Зладжанасць усёй дзеі кажа аб развітым пачуцці ансамблю, пачуцці локцю, а разнастайнасць сцэнічных сродкаў — аб сінтэтычнасці.
Эверт Карсакоў^[4]

Дынамічная, відовішчная рок-опера «Адвечная песня»… стала візітоўкай Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі… Стваральнікі спектаклю здолелі данесці да сучаснай моладзевай аўдыторыі паэтычны дух купалаўскага шэдэўра, увесці гарадскога гледача ў архаічны ьвет сялянскага побыту, перадаць метафізічную сувязь пораў года з асноўнымі этапамі чалавечага жыцця. Далікатныя, беражлівыя адносіны рэжысёра да тэксту паэмы не перашкодзілі з'яўленню сучасных акцэнтаў (напрыклад, з'яўленню людзей у супрацьрадыяцыйных касцюмах з дазыметрамі ў руках), а пэсымістычны купалаўскі фінал увогуле заменены ў спектаклі на аптымістычны: нават пабачыўшы, што творыцца на сучаснае Беларусі, Мужык не вяртаецца ў труну, а застаецца на зямлі як сімвал незнішчальнасці і бессмяротнасці беларускай нацыі, як апора Бацькаўшчыны. Невыпадкова «Адвечная песня» надзвычай спадабалася ўкраінскім гледачам і крытыкам, якія былі прыемна здзіўленыя яскравай нацыянальнай формай, выяўленнем гістарычнага аптымізму і магутнай акцёрскай энергетыкай у беларускім спектаклі.
Сяргей Кавалёў^[5]

Узнагароды

2003 — дыплом «Найлепшы спектакль фестывалю», фестываль «Славянскія тэатральныя сустрэчы» (Гомель)
2006 — дыплом дырэктара фестывалю акцёру І. Сігаву «За сцэнічнае ўвасабленне глыбіні славянскай душы», дыплом калектыву тэатру «За акцёрскі ансамбль», VIII Міжнародны тэатральны фестываль «Мельпамена Таўрыі» (Херсон, Украіна)
2006 — дыплом акцёру І. Сігаву ад «Народнай газеты», тэатральны конкурс XIII Мінскага міжнароднага кінафестывалю «Лістапад» («Мінск»)
2007 — гран-пры IX Міжнароднага тэатральнага фестывалю «Галасы гісторыі» (Волагда, Расія)

Зноскі

↑ Адвечная песня (нявызн.)(недаступная спасылка). Рэспубліканскі тэатр беларускай драматургіі. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2013. Праверана 28 кастрычніка 2012.
↑ Беларускі саюз літаратурна-мастацкіх крытыкаў. Сучасная беларуская драматургія. — 2004. — С. 144.
↑ В.Новік. Рэцэнзція на спектакль «Адвечная песня» / Настаўніцкая газета. — 2005. — 22 верасня.
↑ Э.Карсакоў. Нататкі аб гастролях Рэспубліканскага тэатра беларускай драматургіі ў Іркуцку.
↑ Кавалёў, Сяргей. Рэцэпцыя творчасці Янкі Купалы і Якуба Коласа ў сучасным беларускім тэатры (нявызн.). Czasopis / Villa Sokrates (28 кастрычніка 2012).(недаступная спасылка)