Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі

Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі
Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі
	ням.: Sozialdemokratische Partei Deutschlands
Лідар	Саскія Эскен і Lars Klingbeil[d]
Дата заснавання	23 мая 1863
Штаб-кватэра	Берлін
Краіна	Германія;
Ідэалогія	сацыял-дэмакратыя, антыфашызм, праеўрапеізм[d] і атлантызм
Інтэрнацыянал	Партыя еўрапейскіх сацыялістаў[d]; Прагрэсіўны альянс; Сацыялістычны інтэрнацыянал; Еўрапейскі рух Германіі[d]; Сацыялістычны рабочы інтэрнацыянал[d] (1940);
Саюзнікі і блокі	Партыя Зялёных
Маладзёжная арганізацыя	Маладыя сацыялісты СДПГ[d]
Колькасць членаў	379 861
Месцаў у Бундэстагу	193 / 630
Месцаў у Еўрапарламенце	23 / 99
Партыйны друк	Vorwärts[d]
Постаці	члены партыі ў катэгорыі (54 чал.)
Сайт	spd.de (ням.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі (ням.: Sozialdemokratische Partei Deutschlands) — адна з двух найбуйнейшых палітычных партый Германіі.

Дзве сацыял-дэмакратычныя арганізацыі, Усеагульная нямецкая рабочая асацыяцыя (ням.: Allgemeiner Deutscher Arbeiterverein) і Сацыял-дэмакратычная рабочая партыя Германіі (ням.: Sozialdemokratische Arbeiterpartei Deutschlands), былі створаны ў 1863 і 1869, а ў 1875 яны аб’ядналіся. У сучасным выглядзе партыя існуе з 1890 года. Пасля 1933 года партыя партыя дзейнічала падпольна. Пасля 1945 года ў ГДР партыя была аб’яднана з іншымі левымі партыямі ў Сацыялістычную адзіную партыю Германіі; у ФРГ партыя стала адной з двух вядучых палітычных сіл краіны разам з Хрысціянска-дэмакратычным саюзам.

4 канцлераў Веймарскай рэспублікі (Фрыдрых Эберт, Філіп Шэйдэман, Густаў Баўэр i Герман Мюлер), 4 канцлераў Германіі ФРГ (Вілі Брант, Гельмут Шміт, Герхард Шродэр і Олаф Шольц) і 3 прэзідэнты (Фрыдрых Эберт (Веймарская рэспубліка), Густаў Хайнеман і Ёханес Рау) былі прадстаўнікамі СДПГ.