Ениќој или Ново Село (грчки : Προβατάς Проватас ; до 1928 г. Γενή Κιόι , Јени Ќој [ 2] Серско , Егејска Македонија , денес во општината Сер на Серскиот округ , Грција. Сè до 1920-тите било населено исклучиво со Македонци .[ 3]
Селото се наоѓа во Серското Поле на 10 км западно од градот Сер .
Во XIX век Ениќој било село во Серската каза. Според „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника “ во 1873 г. во Јениќој (Yéni-Keuï) имало 115 домаќинства сочинети од 220 муслимани и 80 Македонци .[ 4] [ 5]
Во 1891 г. Георги Стрезов вели дека селото е дел од областа Овакол и напишал за него:
„
Ени Ќој, на ЈЗ од Сер 1 ⁄ 2 час до реката . Низ ова село минува патот за Солун. Има 45 куќи. 50 души Македонци,[ 6] [ 7]
“
Треба да се напомене дека под „Турци“ во тоа време неретко се подразбирале сите муслимани. Во овој случај, се работи за Македонци-муслимани.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика “) во 1900 г. во Ени Ќој има 100 жители Македонци-христијани и 220 Македонци-муслимани.[ 4] [ 8]
По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne “) во 1905 г. во Ениќој (Yeni-Keuy) живееле 136 Македонци егзархисти.[ 4] [ 9]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор . Таа година населението броело 520 жители, но во 1920 г. во селото е заведен само 361 жител.[ 3] Лозанскиот договор , а под притисок на властите во Бугарија се иселиле 16 христијани.[ 3] грчки колонисти. Според пописот од 1928 г. Ениќој било етнички мешано село со вкупно 964 жители,[ 3] [ 10]
Во 1936 г. е удрен камен-темелникот на црквата „Св. Ѓорѓи “.[ 11]
Месности во Ениќој преименувани со службен указ на 6 јули 1968 г.
Име
Грчки
Ново име
Грчки
Опис
Бизиргенкија
Μπιζιργένκια
Плусија
Πλούσια[ 12]
Алчак[ 13]
Άλτσάκι
Хамилон
Χαμηλών[ 12]
месност на Ј од Ениќој и на ЈЗ од Горно Караџово ;[ 13]
Кара Табан
Καρά Ταμπάνι
Патома
Πάτωμα[ 12]
Пика[ 13]
Πίκα
Палиорема
Παληόρεμα[ 12]
река на ЈЗ од Ениќој[ 13]
Таш Парча
Τάς Παρτσά
Петра
Πετρα[ 12]
Беј Трла
Μπέη Ταρλά
Хорафија
Χωράφια[ 12]
Ѓубрелик[ 13]
Γκεμπρελίκι
Копротопос
Κοπρότοπος[ 12]
месност на СЗ од Ениќој[ 13]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година
1940
1951
1961
1971
1981
1991
2001
2011
2021
Население
1.185
1.225
1.665
1.507
1.510
1.525
1.344
1.099
Извор за 1940-1991 г. : Т. Симовски , Населените места во Егејска Македонија
↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“ . Државен завод за статистика на Грција.↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“ . Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021 .↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF) . II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 254–255. ISBN 9989-9819-6-5 ↑ 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари , и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г . София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 116–117. ISBN 954-8187-21-3 ↑ Нарекувајќи ги „Бугари“ под влијание на бугарската пропаганда.
↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF) . Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ . Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 842. ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика ISBN 954430424X ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF) . Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 198 – 199 и 200 – 201.↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928 изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012 ↑ „Ιερός Ναός Ἁγίου Γεωργίου“ . Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 16 октомври 2019 .↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 „Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 427. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF) . Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος . Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 146): 1043. 1968.↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
