Горно Караџово

Горно Караџово Μονοκκλησιά
Горно Караџово
Местоположба во областа Горно Караџово Местоположба на Горно Караџово во Серскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 41°3.28′N 23°24.0′E / 41.05467°N 23.4000°E / 41.05467; 23.4000
Земја	Грција
Област	Централна Македонија
Округ	Серски
Општина	Сер
Општ. единица	Капетан Митруси
Надм. вис.	&1000000000000001500000015 м
Население (2021)[1]
• Вкупно	233
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Горно Караџово или Големо Караџово (грчки: Μονοκκλησιά, Моноклисија; до 1926 г. Καρατζά Κιόι, Караѕа Ќој,^[2]турски: Karacaköy, Караџаќој) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Сер на Серскиот округ, Грција. Сè до 1920-тите било населено исклучиво со Македонци, а денес е мешано во бројна полза на грчките доселеници.^[3]

Селото се наоѓа во средиштето на Серското Поле, на левиот брег на Струма. Лежи 25 км западно од градот Сер и 1 км јужно од Ениќој.

Во XIX век Горно Караџово било македонско село во Серската каза на Серскиот санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Големо Караџа (Golémo-Karadja) било село со 56 домаќинства на 150 жители Македонци и 12 муслимани.^[4][5] Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Горно Караџово живееле 480 души Македонци христијани.^[4][6]

По Илинденското востание во 1904 г. целото село прешло под врховенството на Бугарската егзархија и во него работела бугарската пропаганда.^[7] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Горно Караџово имало 480 Македонци егзархисти и во селото имало бугарско основно училиште.^[8] Во 1910 г. егзархискиот училиштен инспектор Константин Георгиев забележал дека во Горно Карадџово црквата и училуштето биле во еден ист двор, а учител бил К. Румчев со 42 ученици (30 машки и 12 женски).^[9]

Егзархизмот во селото бил трн во окото на гркоманските андарти. На 25 октомври 1906 г. гркоманскиот капетан Димитар Гоголаков извршил масакр и палежи во селото, убивајќи 17 жители и ранувајќи 8. Истиот ден во околината на селото биле убиени десетина овчари во жесток напад со ладно оружје. Злосторството на андартите предизвикало реакции во некои европски престолнини.^[10][11] Истрагата на властите покажала дека во подготовката на нападот учествувале грчкиот конзул во Сер и митрополитот Хрисостом Драмски.^[12]

По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 312 жители.^[3] За време на Првата светска војна на 2 октомври 1916 г. близу селото се одиграла битка помеѓу бугарската и британската војска во која загинал истакнатиот бугарски поет Димчо Дебељанов. Во 1918 г., по повлекувањето на бугарската војска, грчката власт наметнала принудно иселување во Бугарија. Затоа, во 1920 г. во селото се попишани само 87 лица.^[3] Власта во Горно Караџово доселила грчки колонисти. Во 1926 г. селото е преименувано во Моноклисија.^[13] На пописот од 1928 г. Горно Караџово броело 427 жители,^[3] од кои 346 лица (79 семејства) биле грчки дојденци.^[14]

Во 1955 г. е изградена црквата „Св. Константин и Елена“.^[15]

• Стојо Белдонев — револуционер, деец на ВМОРО, загинал пред 1918 г., роден во Горно или Долно Караџово^[16]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

• Црква „Св. Константин и Елена“ од 1955 г.