Сяргей Іванавіч Сікорскі

Сяргей Іванавіч Сікорскі
Сяргей Іванавіч Сікорскі
	24 лютага 1958 — 28 красавіка 1960
Папярэднік	Міхаіл Іванавіч Баскакаў
Пераемнік	Аляксандр Нічыпаравіч Аксёнаў
	19 ліпеня 1950 — 6 лютага 1958
Папярэднік	Іван Карасёў
Пераемнік	Канстанцін Мацюшэўскі
	20 ліпеня 1944 — 1946
Папярэднік	Канстанцін Длугашэўскі
Пераемнік	Фёдар Сіляеў
	красавік 1943 — ліпень 1944
Папярэднік	Міхаіл Тупіцын
Пераемнік	Міхаіл Тупіцын
Нараджэнне	29 жніўня (11 верасня) 1907; Бабруйск, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	28 красавіка 1960 (52 гады); Мінск, БССР, СССР;
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі;
Веравызнанне	атэізм
Партыя	КПСС;
Адукацыя	Вышэйшая камуністычная сельскагаспадарчая школа Беларусі імя У. І. Леніна; Курсы ўдасканалення каманднага саставу[d]; Вышэйшая партыйная школа пры ЦК КПСС;
Ваенная служба
Гады службы	1929—1930, 1941—1944
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	партызаны
Званне	Палкоўнік
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна

Сярге́й Іва́навіч Сіко́рскі (11 верасня 1907, Бабруйск — 28 красавіка 1960, Мінск) — савецкі партыйны і ваенны дзеяч, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў падполля і партызанскага руху ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (01.01.1944^[1]).

Біяграфія

Нарадзіўся 11 верасня 1907 года ў Бабруйску.

Працаваў рабочым, старшынёй калгаса, дырэктарам МТС. У 1929—1930 гадах праходзіў службу ў Чырвонай Арміі. У 1937 годзе скончыў Вышэйшую камуністычную сельскагаспадарчую школу Беларусі. Працаваў інструктарам ЦК КП(б)Б, з 1939 года — сакратаром па кадрам Брэсцкага абкама КП(б)Б.

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны С. І. Сікорскі па заданню ЦК КП(б)Б займаўся арганізацыяй падполля і партызанскага руху на тэрыторыі Віцебскай вобласці, а з лістапада 1942 г. прызначаны ўпаўнаважаным ЦК КП(б)Б па Брэсцкай вобласці. З красавіка 1943 года — адначасова сакратар Брэсцкага падпольнага абкама партыі і камандзір Брэсцкага партызанскага злучэння.

Пасля вайны С. І. Сікорскі на адміністрацыйных і гаспадарчых пасадах — сакратар Баранавіцкага абкама ЦК КП(б)Б, намеснік міністра сельскай гаспадаркі БССР, 1-ы сакратар Магілёўскага абкама КПБ, міністр унутраных спраў БССР у 1958—1960 гадах. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1951—1954 гадах, дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1954 года. Выбіраўся членам ЦК КПБ з 1952 года.

Памёр 28 красавіка 1960 года ў Мінску. Пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках.

Узнагароды

Памяць

Імем С. І. Сікорскага названыя вуліцы ў Бабруйску і Брэсце, школа ў вёсцы Здзітава Бярозаўскага раёна, Бабруйская узорная тэхнічная школа ДТСААФ^[2].
Помнік на магіле Героя
Памятны знак на Алеі Герояў у Бабруйску^[3]
У Брэсцкім дзяржаўным універсітэце імя А. С. Пушкіна штогод праводзіцца турнір па баскетболу на прыз імя Героя Савецкага Саюза С. І. Сікорскага.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза белорусским партизанам» от 1 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 6 января (№ 1 (261)). — С. 1
↑ Постановление Совета Министров Белорусской ССР от 26 апреля 1985 г. № 135 О присвоении имён Героев Советского Союза организациям ДОСААФ БССР Архівавана 5 сакавіка 2016. (руск.)
↑ Аллея Героев на площади Победы открыта 11 августа 2009 года, в День освобождения Бобруйска от немецко-фашистских захватчиков Архівавана 2 чэрвеня 2012. (руск.)

Літаратура

Сікорскі Сяргей Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 374. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Высшее партизанское командование Белоруссии. 1941—1944: справочник (руск.) / Э. Г. Иоффе [и др.]; под общ. ред. д-ра ист. наук проф. Э. Г. Иоффе. — Мн.: Беларусь, 2009. — С. 14, 33, 34, 99, 102—104. — 271 с. — 1 500 экз. — ISBN 978-985-01-0836-4.