Селото се наоѓало на 22 км југозападно од Рупишта, на планината Одре. На 1 км северно е селото Мангила, а на 2 км западно е Осничани. Лежело на истоимената река Марчишта[3] (Жулишта,[3] Тулиште,[4] Жедна Река,[5] на грчки преименувана во Рема Македономахон[4]), десна притока на Галешово.[3]
Историја
Во Отоманското Царство
На крајот од ΧΙΧ век Марчишта било мало село во Костурската каза. Од запустената црква „Св. Никола“ са зачувани вредни икони.[6]
За време на Балканските војни селото е окупирано од грчка војска и по нивниот завршеток во 1913 г. влегло во состав на Грција. Истата година населението броело 130 жители (броејќи го заедно со соседното Мангила). Во 1920 г. се води одделно со 30 жители.[2] Во 1926 г. селото е преименувано во Като Периволион. По Нејскиот мировен договор во 1919 г. 16 лица од Марчишта се иселиле во Бугарија по официјален пат.[12]
На пописот од 1928 г. селото е заведено со 37 жители. Поради блискоста и малобројноста на населението, Марчишта и Мангила имале заедничко училиште. Селаните оделе на печалба.[2]
Марчишта силно настрадало во Граѓанската војна (1946-1949) и малкуте преостанати семејства се преселиле во Мангила.[2]
Население
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година
1940
1951
1961
1971
1981
1991
2001
2011
2021
Население
43
—
—
—
—
—
—
—
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
↑Бистрицки (1919). Българско Костурско(PDF). Ксанти: Издава Костурското Благотворително Братство „Надежда“ в гр. Ксанти. Печатница и книжарница „Родопи“. стр. 9.