பெஞ்சமின் இலிசுத்து (Benjamin List, பெஞ்சமின் லிஸ்ட், பிறப்பு: 11 சனவரி 1968), செருமானிய வேதியியலாளரும், கோலோன் பல்கலைக்கழகத்தின்கரிம வேதியியல் பேராசிரியரும், மாக்சு பிளாங்கு நிலக்கரி ஆய்வுக்கழகத்தின் பணிப்பாளரும் ஆவார். வேதி எதிர்வினைகளைத் துரிதப்படுத்தி அவற்றை அதிக செயல்திறன் மிக்கதான கரிம-வினையூக்கிகளை அவர் இணைந்து உருவாக்கினார். இவர் 2021 ஆம் ஆண்டு வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசை "சமச்சீரற்ற கரிமவினையூக்கிகளின் உருவாக்கத்திற்காக" டேவிட் மேக்மிலனுடன் பகிர்ந்து கொண்டார்.
[1]
பின்னணி
அறிவியலாளர்களையும், கலைஞர்களையும் கொண்ட மேல்-நடுத்தரக் குடும்பம் ஒன்றில் பிராங்க்ஃபுர்ட் நகரில் பிறந்தவவர் பெஞ்சமின் லிசுட்.[2] இவ்ரது பூட்டனார்கள் இதய-மருத்துவர் பிரான்சு வோலார்டு, வேதியியலாளர் யாக்கோபு வோலார்டு ஆவர்.[3] இவரது சிற்றன்னை 1995 இல் மருத்துவத்தில் நோபல் பரிசு பெற்ற கிறித்தியான் நூசிலைன்-வோலார்டு ஆவார்.[2][4] இவரது 3-வது அகவையிலேயே, பெற்றோர்கள் இருவரும் மணமுறிவைப் பெற்றனர்.[3]
பணியும் ஆய்வும்
பெஞ்சமின் லிஸ்ட் 1993 இல் பெர்லின் சுதந்திரப் பல்கலைக்கழகத்தில் முதுநிலைப் பட்டம் பெற்று, 1997 இல் பிராங்க்ஃபுர்ட் கோத்தி பல்கலைக்கழகத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார். இவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வறிக்கைக்கு வைட்டமின் பி 12 செமிகோரின்களின் தொகுப்புமுறை தயாரிப்பை எடுத்துக் கொண்டார்.[5][6][7][8] அதன் பின்னர் அமெரிக்காவின் லா ஜொல்லாவில் உள்ள இசுக்ரிப்சு ஆய்வு நிறுவனத்தில் மூலக்கூற்று உயிரியல் துறையில் ரிச்சர்ட் லெர்னரின் குழுவில் 1997 முதல் 1998 வரை அலெக்சாண்டர் வோன் கூம்போல்ட் அறக்கட்டளையின் உதவித்தொகையுடனும்,[3] 1999 முதல் 2003 வரை உதவி பேராசிரியராகவும் பணியாற்றினார்.[9][10]
2003-இல் செருமனி திரும்பி, நிலக்கரி ஆய்வுக்கான மேக்ஸ் பிளாங்க் கல்விக்கழகத்தில் குழுத் தலைவராகப் பணியாற்றினார். 2005 இல் அந்நிறுவனத்தின் இயக்குநர்களில் ஒருவராக, ஒருபடித்தான வினைவேகமாற்றம் சார்ந்த துறைக்கு தலைமை வகித்தார்.[3][11] அவர் 2012 முதல் 2014 வரை நிறுவனத்தின் நிர்வாக இயக்குநராகப் பணியாற்றினார்.[12] 2004 முதல் கொலோன் பல்கலைக்கழகத்தில் கரிம வேதியியலின் பேராசிரியராக பகுதிநேரப் பதவியிலும் இருந்துள்ளார்.[9][10] 2018 முதல் ஒக்கைடோ பல்கலைக்கழகத்தின் வேதியியல் எதிர்வினை வடிவமைப்பு மற்றும் கண்டுபிடிப்புக்கான பகுதியின் முதன்மை ஆய்வாளராகவும் இருந்து வருகிறார்.[13][14] பெஞ்சமின் லிஸ்ட் 'சின்லெட்' என்ற அறிவியல் இதழின் முதன்மை ஆசிரியரும் ஆவார்.[15]
இவர் கரிம வினைவேகமாற்றவியலின் நிறுவனர்களில் ஒருவராகக் கருதப்படுகிறார். இந்தத் துறை உலோகமல்லாத, நொதியல்லாத வினையூக்கிகளைப் பயன்படுத்துகிறது.[16] குறிப்பாக, உதவிப் பேராசிரியராக இருந்தபோது அமினோ அமிலம் புரோலினை திறன் வாய்ந்த சீர்மையற்ற வினையூக்கியாகப் பயன்படுத்துவதற்கான வாய்ப்பைக் கண்டுபிடித்தார்.[16][17] இது மூலக்கூறுகளுக்குள் நடைபெறும் ஆல்டால் வேதிவினைகளில் நடைபெறுகிறது. இதில் இரண்டு வெவ்வேறு மூலக்கூறுகளிலிருந்து கரிம அணுக்கள் ஒன்றாகப் பிணைக்கப்பட்டு, புரோலினால் தூண்டப்படுகிறது.[16][17][18] இந்த மேம்பாடானது, ஆஜோசு-பாரிசு-ஈடர்-சாவர்-வைச்சர்ட் வினையை அடிப்படையாகக் கொண்டது.[19][20] இதைத் தொடர்ந்து, இவர் முதல் புரோலின்-வினையூக்கம் செய்யப்பட்ட மேனிச், மைக்கேல் மற்றும் α- அமைனேற்றம் வேதிவினைகளை உருவாக்கினார்.[21] இவர் சமச்சீர் தன்மையற்ற பொருள்களால் தூண்டப்பட்ட வினையூக்கத்தைக் கண்டறிந்தார். (குறிப்பாக சமச்சீரற்ற எதிர்-எதிர்மின்அயனி இயக்கிய வினையூக்கம், ACDC).[22][23] இவர் துணிகளின் கரிம-வினையூக்கத்தின் புதிய முறைகளையும் உருவாக்கினார்.[24]
2021 அக்டோபர் 6 அன்று, பெஞ்சமின் லிஸ்டுக்கு "சமச்சீரற்ற கரிமவினையூக்கிகளின் உருவாக்கத்திற்காக" டேவிட் மேக்மிலனுடன்வேதியியலுக்கான நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது.[1] இந்த வினையூக்கிகளின் உருவாக்கம் மருந்தியல் ஆய்வு, மருந்துகளின் உற்பத்தி, மற்றும் "வேதியியலைப் பசுமையாக்கல்" ஆகிய துறைகளில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.[25]
↑Mulzer, Johann; List, Benjamin; Bats, Jan W. (1 June 1997). "Stereocontrolled Synthesis of a Nonracemic Vitamin B12 A−B-Semicorrin". Journal of the American Chemical Society (American Chemical Society (ACS)) 119 (24): 5512–5518. doi:10.1021/ja9700515. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0002-7863.
↑"LIST, Benjamin". ICReDD: Institute for Chemical Reaction Design and Discovery, Hokkaido University (WPI-ICReDD). 23 December 2020. Retrieved 6 October 2021.
↑Hajos, Zoltan G.; Parrish, David R. (1974). "Asymmetric synthesis of bicyclic intermediates of natural product chemistry". The Journal of Organic Chemistry (American Chemical Society (ACS)) 39 (12): 1615–1621. doi:10.1021/jo00925a003. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0022-3263.