Жан-Батыст Вілель

Жан-Батыст Вілель
фр.: Jean-Baptiste de Villèle фр.: Joseph de Villèle
мэр Тулузы[d] 1815 — 1818
кіраўнік урада Францыі[d] 14 снежня 1821 — 4 студзеня 1828
Папярэднік	Арман-Эмануэль дзю Плесі Рышэльё
Пераемнік	Жан Батыст Мартыньяк
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 1815 — 1828
Нараджэнне	14 красавіка 1773(1773-04-14)[1][2][…] Тулуза, дэпартамент Верхняя Гарона, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя[3]
Смерць	13 сакавіка 1854(1854-03-13)[1][2][…] (80 гадоў) Тулуза, дэпартамент Верхняя Гарона, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя[3]
Месца пахавання	Mourvilles-Basses[d]
Род	Villèle[d]
Партыя	Ultra-royalist[d][3]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан-Батыст Гіём Жазеф Мары Ан Серафэн, граф дэ Вілель (фр.: Jean-Baptiste Guillaume Joseph Marie Anne Séraphin, comte de Villèle; 14 красавіка 1773, Тулуза — 13 сакавіка 1854, Тулуза) — французскі дзяржаўны дзеяч, які займаў пасаду прэм'ер-міністра Францыі з 1822 па 1828 год.

У юнацтве служыў афіцэрам французскага ваенна-марскога флоту. З 1791 па 1807 год жыў на Маскарэнскіх астравах, дзе займаўся плантацыйнай дзейнасцю і быў уладальнікам рабоў.

Пасля вяртання ў Францыю стаў мэрам Тулузы і дэпутатам парламента ў 1815 годзе, дзе хутка стаў вядомым як лідар ультрараялістаў. У лютым 1820 года ён быў прызначаны міністрам, але палітыку герцага дэ Рышэльё лічыў занадта ўмеранай.

У снежні 1821 года быў прызначаны старшынёй рады міністраў і займаў гэтую пасаду да студзеня 1828 года. Яго ўрад праводзіў кансерватыўную палітыку, імкнучыся аднавіць уплыў каталіцкай царквы і арыстакратыі. Аднак яго меры выклікалі незадаволенасць у грамадстве, што прывяло да яго адстаўкі.