Поль Пенлевэ

Поль Пенлевэ
фр.: Paul Painlevé
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 17 красавіка 1925 — 28 лістапада 1925
Папярэднік	Эдуар Эрыё
Пераемнік	Арыстыд Брыян
старшыня Савета міністраў Францыі[d] 12 верасня 1917 — 13 лістапада 1917
Папярэднік	Аляксандр Рыбо
Пераемнік	Жорж Клемансо
220-ы president of the French Academy of Sciences[d] 1 студзеня 1918 — 31 снежня 1918
Папярэднік	Jacques-Arsène d'Arsonval[d]
Пераемнік	Léon Guignard[d]
Нараджэнне	5 снежня 1863(1863-12-05)[1][2][…] Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3]
Смерць	29 кастрычніка 1933(1933-10-29)[3][1][…] (69 гадоў) Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3]
Месца пахавання	Пантэон[4] могілкі Манпарнас[4]
Дзеці	Jean Painlevé[d]
Партыя	Republican-Socialist Party[d]
Член у	Ліга правоў чалавека[d] Французская акадэмія навук Шведская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Расійская акадэмія навук Акадэмія маральных і палітычных навук[d] Instituto de Estudios Catalanes[d][5]
Адукацыя	Вышэйшая нармальная школа[d] Ліцэй Людовіка Вялікага[d] Парыжскі ўніверсітэт[6]
Месца працы	Універсітэт Ліль 1[d][7] факультэт прыродазнаўчых навук Парыжскага ўніверсітэта[d][7] Вышэйшая політэхнічная школа[d][7] Калеж дэ Франс[7] Вышэйшая нармальная школа[d][7] Парыжскі ўніверсітэт Кансерваторыя мастацтваў і рамёстваў[d]
Узнагароды	прэмія Панселе[d] (1896) Канкур жэнераль[d] Bordin Prize[d] (1894)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Поль Пенлевэ (фр.: Paul Painlevé; 5 снежня 1863, Парыж — 29 кастрычніка 1933, Парыж) — французскі дзяржаўны дзеяч, навуковец і палітык, які двойчы займаў пасаду прэм'ер-міністра Францыі ў 1917 і 1925 годзе.

Быў выдатным матэматыкам і зрабіў важны навуковы ўнёсак у галіне тэорыі функцый і матэматычнай фізікі. Ён працаваў у розных сферах, у тым ліку ў алгебры і тэорыі дыферэнцыяльных ураўненняў. Яго даследаванні і працы былі вельмі важнымі ў развіцці матэматыкі, і ён быў прызнаны як адзін з самых выдатных французскіх матэматыкаў свайго часу. Ён таксама стаў сябрам Французскай акадэміі навук і атрымаў шмат навуковых узнагарод. Ён быў прафесарам у розных універсітэтах, у тым ліку ў Сарбоне, дзе яго выкладанне і работы карысталіся вялікай павагай.

Быў актыўным палітыкам і ўдзельнічаў у жыцці Францыі ў складаныя часы Трэццяй рэспублікі. Ён некалькі разоў быў прэм'ер-міністрам Францыі і займаў важныя пасады ва ўрадзе. Асобна ён вылучаўся ў гады Першай сусветнай вайны, калі быў міністрам абароны і аказваў уплыў на фарміраванне палітыкі ў галіне абароны і ваеннага кіравання.

Таксама адзначаўся тым, што працаваў у розных сферах, ад кіравання эканомікай да дыпламатыі, а яго ўрад быў таксама вядомы рэформамі, якія былі неабходныя ў час цяжкіх эканамічных і палітычных праблем.