Шарпак е роден во Полска во еврејско семејство, како дете на Ана и Морис Шарпак, во селото Дабровица. Шарпаковото семејство се преселило од Полска во Париз кога тој имал 7 години, започнувајќи со своите студии по математика во 1941 година во лицејот „Свети Луј“.[5]
По подготвителните студии на лицејот „Свети Луј“ во Париз и подоцна во лицејот „Жофр“ во Монтепелје,[6] тој се запишал во 1945 година на париската Школа за рударство, едно од најпрестижните инженерски училишта во Франција. Наредната година станал француски граѓанин. Дипломирал во 1948 година, стекнувајќи се со диплома за рударски инженер станувајќи ученик во лабораторијата на Фредерик Жолио – Кири при Францускиот колеџ во 1949 година,[5][7] годината кога Кири ја раководел изградбата на првиот „атомски стог“ во франција.[8] Додека бил на колеџот , Шарпак си обезбедил истражувачка позиција[5] во национлниот центар за научно истражување (CNRS). Тој се стекнал со докторска титула во 1954 година[9] од одделот јадрена физика при Францускиот колеџ, отакао ја напишал тезата со тема многу мало зрачење при распадот на јадрото (Шарпак и Сузор).[5][10][11]
Во 1959 година, тој започнал да работи во CERN во Женева. Тука тој ја измислил и развил,[12][13]Повеќежичаната пропорционална комора. Комората била патентирана и набрзо ги надминала првичните меурни комори, обезбедувајќи побрза обработка на податоците.[14][15] Ова ново откритие било јавно прикажано во 1968 година.[16] Шарпак подоцна ќе стане содружен пронаоѓач со Нгок и Поликарпо на сцинтилационата жичена комора при крајот на 1970-ите.[17] Тој се пензионирал од ЦЕРн во 1991 година. Во 1980 година, Шарпак станал професор на Школата за физичка и хемиска индустрија во Париз и работел таму сè до 1984 година. Тука тој ги развил и покжал моќните примени на детекторите на честички кои тој ги измислил, најчесто за подобрување на здравствената дијагностика.
Тој бил соосновач и на многу нови претпријатија во полето на медицината како што се: Лаборатории за молекулски погони, Биоспејс инструментс и суперсоник имаџин – заедно со Матијас Финк. Тој бил избран за член на Француската акаемија на науките на 20 мај 1985 година.
Шарпак бил награден со Нобелова анграда за физка во 1992 година „за исмислувањето и создавањето на честичните детектори, особено за повеќежичаната пропорционална комора“, во соработка со Вишата школа за физичка и хемиска индустрија во Париз и ЦЕРН. Ова било последен пат само едно лице да биде наградено со Нобелова награда за физика. Во март 2001 година Шарпак се стекнал со почесна диплома од Андскиот универзитет во Богота, Колумбија.[18]
Devenez sorciers, devenez savants, соавтор Анри Брох (Одил Жакоб, ISBN 90-5814-005-9). Објавен ана англиски со наслов "Debunked!" од страна на Johns Hopkins University Press.
Crittenden, J.A.; Hsiung Y.B.; Kaplan a.D.M.; Hubbard J.R.; Mangeot P.; Peisert A.; Шарпак Ж.; Sauli F.; Brown C.N.; Childress S.; и др. (1986). „Inclusive hadronic production cross sections measured in proton-nucleus collisions at. sqrt. s = 27. 4 GeV“. Physical Review D. 34 (9): 2584. Bibcode:1986PhRvD..34.2584C. doi:10.1103/PhysRevD.34.2584. OSTI7244218.
Наводи
↑Martin, Douglas (2 October 2010). „Georges Charpak, Physics Nobel Winner, Dies at 86“. New York Times. In a speech last year, Dr. Charpak (pronounced shahr-PUCK) said he was born on March 8, 1924, not Aug. 1 as officially recorded.
↑Georges Charpak - Research on particle imaging detectors - 650 pages Volume 6 of World Scientific series in 20th century physicsWorld Scientific, 1995 29 Jan 2012 ISBN 981-02-1902-4
↑STUDY OF THE PERIOD OF THE 57 KEV LEVEL ASSOCIATED WITH THE DISINTEGRATION OF MTh4 24 - Suzor, F.; Charpak, G. 1954 Oct 01 - Journal de Physique et le Radium (France) Changed to J. Phys. (Orsay, Fr.); Journal Volume: Vol: 15; Other Information: Orig. Receipt Date: 31-DEC-55 4358283 - Retrieved 2012-01-29 see also : Isotopes of actinium228Ac = (Actinium 228)
↑F.Suzor et G.Charpak 1959 (June) Study of the electrons and X-rays of autoionisation with Beta radiation of Isotopes of Prometheum 147 - archive
↑Department of Energy (DOE) Research and Development (R&D) Accomplishments - osti.gov Retrieved 2012-01-29
↑Elena април, Aleksey E. Bolotnikov, Alexander I. Bolozdynya, Tadayoshi Doke - Noble Gas Detectors - 362 pages John Wiley & Sons, 28 May 2007 (Google eBook) Retrieved 2012-01-29 ISBN 3-527-60963-6
