முக்திகா ( Muktikā ) என்பது 108 உபநிடதங்களின்தெலுங்கு மொழித் தொகுப்பைக் குறிக்கிறது.[1] ஒவ்வொன்றின் காலமும் தேதியும் தெரியவில்லை. மிகப்பழமையானது கிமு 800 இலிருந்து இயற்றப்பட்டிருக்கலாம்.[2][3]முதன்மை உபநிடதங்கள் கிமு 1 ஆம் மில்லினியத்தில் இயற்றப்பட்டன.[4] பெரும்பாலான யோக உபநிடதங்கள் கிமு 100 முதல் 300 கிபி வரை இயற்றப்பட்டிருக்கலாம்.[5] மேலும், ஏழு சந்நியாச உபநிடதங்கள் கிபி 3 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன் இயற்றப்பட்டன.[6][7]
முக்திகா என்பது தெலுங்கு மொழியில் கி.பி 1883 முதல் அச்சிடப்பட்ட வடிவத்தில் கிடைக்கும் 108 உபநிடதங்களின் தொகுப்பைக் குறிக்கிறது.[1] முக்தி பற்றிய விசாரணையைக் கையாளும் இராமனுக்கும்அனுமனுக்கும் இடையிலான உரையாடலின் ஒரு பகுதியாக இந்த நியதி உள்ளது. இத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுள்ள 108 உபநிடதங்களின் பட்டியலிலுள்ள 50 உபநிடதங்கள் "ஐரோப்பாவின் முதல் சிறந்த சமசுகிருத அறிஞரான கோல்ப்ரூக் என்பார் தொகுத்துள்ளார். மீதமுள்ள 52-ஐ நாராயணன் என்பவர் தொகுத்துள்ளார். இதில் பாரசீக மொழித் தொகுப்பான உபனேகத் என்பதும் அடங்கும்.[8]
நியதி
இந்த நியதி பகவான் இராமனுக்கும்அனுமனுக்கும் இடையிலான உரையாடலின் ஒரு பகுதியாகும். இராமன் வேதாந்தத்தை கற்பிக்க முன்மொழிந்து, " முனிவர்களால் கூட பெறமுடியாத முக்தியை ஒருவர் இவற்றில் ஒரு வசனத்தை [எந்த உபநிடதத்தையும்] பக்தியுடன் படித்தால் போதும் என்னுடன் ஐக்கியமான நிலையை அடைவான்" எனக் கூறுகிறார். அனுமன் பல்வேறு வகையான "விடுதலை" (அல்லது முக்தி, அதனால் உபநிடதத்திற்கு இப்பெயர் வந்தது) பற்றி வினவுகிறார். அதற்கு இராமன், கைவல்யமே ("பற்றற்ற தன்மை") வாழிவின் விடுதலை பெற ஒரே உண்மையான வகை என்று பதிலளிக்கிறார்.[9]
108 உபநிடதங்களின் பட்டியல் 26-29 வசனங்களில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது:[9]
ஒருவர் வீடுபேற்றை எதன் மூலம் ஒருவர் அடைகிறார்? மாண்டூக்கிய உபநிடதம் போதும்; அதிலிருந்து அறிவை அடையவில்லை என்றால், பத்து உபநிடதங்களைப் படிக்கவும். மிக விரைவாக அறிவை அடைந்து, என் இருப்பிடத்தை அடைவாய். அப்போதும் உறுதி ஏற்படவில்லை என்றால், 32 உபநிடதங்களைப் படித்துவிட்டு நிறுத்துங்கள். உடல் இல்லாமல் மோட்சத்தை விரும்பினால், 108 உபநிடதங்களைப் படியுங்கள். அவர்களின் உத்தரவைக் கேளுங்கள்.
பெரும்பாலான அறிஞர்கள் பத்து உபநிடதங்களை முதன்மையாக அல்லது முக்ய உபநிடதங்களாகப் பட்டியலிடுகின்றனர். சிலர் பதினொரு, பன்னிரண்டு அல்லது பதின்மூன்றை முதன்மையானவை அல்லது மிக முக்கியமான உபநிடதங்கள் (சிறப்பம்சப்படுத்தப்பட்டவை) எனக் கருதுகின்றனர்.[10][11][12]
108 உபநிடதங்கள்
108 பெயர்களின் பட்டியல் 30-39 வசனங்களில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. அவை பின்வருமாறு:
பண்டைய வேதங்கள் மற்றும் உபநிடதங்களின் கிட்டத்தட்ட அனைத்து அச்சிடப்பட்ட பதிப்புகளும் 500 ஆண்டுகளுக்கு மேல் பழமையான பிற்கால கையெழுத்துப் பிரதிகளைச் சார்ந்தது, இன்று இருப்பவை உயர்ந்த வாய்வழி மரபு அல்ல.[13] அமெரிக்க மொழியலாளர் மிக்கேல் விட்செல் இந்த வாய்வழி பாரம்பரியத்தை பின்வருமாறு விளக்குகிறார்:
வேத நூல்கள் எழுத்தைப் பயன்படுத்தாமல் வாய்மொழியாக இயற்றப்பட்டு அனுப்பப்பட்டன. ஆசிரியரிடமிருந்து மாணவருக்கு இடைவிடாத பரிமாற்ற வரிசையில் ஆரம்பத்தில் முறைப்படுத்தப்பட்டது. இது மற்ற கலாச்சாரங்களின் பாரம்பரிய நூல்களை விட மேலான ஒரு குறைபாடற்ற உரை பரிமாற்றத்தை உறுதி செய்தது; உண்மையில், இது ஒரு டேப்-ரெக்கார்டிங் போன்றது.... உண்மையான வார்த்தைகள் மட்டுமல்ல, நீண்ட காலமாக இழந்த இசை (டோனல்) உச்சரிப்பும் (பழைய கிரேக்கம் அல்லது ஜப்பானிய மொழியில்) தற்போது வரை பாதுகாக்கப்படுகிறது.[14]
↑Gudrun Buhnemann (1996), Review: The Secret of the Three Cities: An Introduction to Hindu Śakta Tantrism, Journal of the American Oriental Society, Volume 116, Number 3, page 606
↑Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்978-0231144858, Chapter 1, pages 28-30
↑Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்978-0231144858, pages 28-29
↑Quotation of "... almost all printed editions depend on the late manuscripts that are hardly older than 500 years, not on the still extant and superior oral tradition" is from: Witzel, M., "Vedas and Upaniṣads", in: Flood 2003.
↑For the quotation comparing recital to a "tape-recording" see: Witzel, M., "Vedas and Upaniṣads", in: Flood 2003, ப. 68–69.
வெளி இணைப்புகள்
சமசுகிருதம் விக்கிமூலத்தில் பின்வரும் தலைப்பிலான எழுத்தாக்கம் உள்ளது:
