இந்து சோதிடம்

இந்து சமயம் தொடர்பான கட்டுரை
இந்து சமயம்
இந்து வரலாறு
பண்டைய தோற்றம் சிந்து சமவெளி நாகரிகம் பண்டைய வேத சமயம் திராவிட நாட்டுப்புற சமயம் தமிழ்ச் சமயம் பழங்குடி சமயங்கள்
கிளைநெறிகள் சமகாலம் சைவம் வைணவம் சாக்தம் ஸ்மார்த்தம் புத்திந்து நெறி அருகியவை காணாபத்தியம் கௌமாரம் சௌரம் சண்மதம்
மெய்யியல் ஆறு தத்துவ நோக்குகள் சாங்கியம் யோகம் நியாயம் வைசேஷிகம் மீமாஞ்சம் வேதாந்தம் வைணவம் துவைதம் விசிட்டாத்துவைதம் துவைதாத்துவைதம் சுத்தாத்துவைதம் சிவ மெய்யியல் சித்தாந்தம் காசுமீர சைவம் வீர சைவம் சிரௌத்த சித்தாந்தம்
தெய்வங்கள் மும்மூர்த்திகள் சிவன் திருமால் பிரம்மா முத்தேவியர் உமையவள் திருமகள் கலைமகள் ஏனைய தேவ / தேவியர் புராணம் விநாயகர் முருகன் இராமர் கண்ணன் ஐயப்பன் பராசக்தி கொற்றவை காளி 'வேதகாலம் உருத்திரன் இந்திரன் எமதர்மராஜன் அக்கினி வாயு பகவான் வருணன் குபேரன் திக்பாலர்கள்
கொள்கைகள் முழுமுதல் ஓங்காரம் ஆன்மா மாயை கர்மா பிறவி பஞ்சபூதங்கள் முக்குணங்கள் பேரூழி
நூல்கள் வேதங்கள் இருக்கு யசூர் சாமம் அதர்வணம் பெருமுந்நூல் உபநிடதங்கள் பிரம்ம சூத்திரம் பகவத் கீதை ஆகமங்கள் சைவ ஆகமங்கள் பாஞ்சராத்திரம் வைகானசம் சக்தி தந்திரங்கள் ஏனையவை உபவேதங்கள் ஆயுள்வேதம் வில்வேதம் இசைவேதம் சிற்பவேதம் வேதாங்கங்கள் சிட்சை சந்தசு வியாகரணம் நிருத்தம் கற்பம் இந்து சோதிடம் பதினெண் புராணங்கள் பிரம்ம புராணம் பிரம்மாண்ட புராணம் பிரம்ம வைவர்த்த புராணம் மார்க்கண்டேய புராணம் பவிசிய புராணம் விஷ்ணு புராணம் பாகவத புராணம் நாரத புராணம் கருட புராணம் பத்ம புராணம் சிவ புராணம் லிங்க புராணம் கந்த புராணம் ஆக்கினேய புராணம் வாயு புராணம் வாமன புராணம் மச்ச புராணம் கூர்ம புராணம் இதிகாசங்கள் இராமாயணம் மகாபாரதம் தமிழ் இலக்கியம் சைவத் திருமுறைகள் நாலாயிர திவ்வியப் பிரபந்தம் திருமுருகாற்றுப்படை திருப்புகழ் விநாயகர் அகவல் கம்பராமாயணம் பரிபாடல் மற்றவை தர்மசாத்திரங்கள் மனுதரும சாத்திரம் அர்த்தசாஸ்திரம் சுருதி சுமிருதி
திருவிழாக்கள் தீபாவளி தைப்பொங்கல் தைப்பூசம் சரஸ்வதி பூஜை நவராத்திரி நோன்பு மகா சிவராத்திரி ஹோலி கும்பமேளா இரத யாத்திரை விஷூ தமிழ்ப் புத்தாண்டு விநாயக சதுர்த்தி ஓணம் இராம நவமி கிருஷ்ண ஜெயந்தி சோதரர் திருநாள்
தத்துவஞானிகள் பழங்காலம் ஆங்கீரசர் சனகாதி முனிவர் ஜைமினி கபிலர் பாணினி பதஞ்சலி வான்மீகி வியாசர் வைசம்பாயனர் யாக்யவல்க்கியர் இடைக்காலம் நாயன்மார் ஆழ்வார்கள் ஆதி சங்கரர் பசவர் சைதன்யர் மத்துவர் நிம்பர்க்கர் இராமானுசர் மெய்கண்ட தேவர் துளசிதாசர் வல்லபர் வித்யாரண்யர் சமகாலம் அரவிந்தர் ஆனந்த குமாரசுவாமி தயானந்தர் காந்தியடிகள் நாராயணகுரு பிரபுபாதா ராமகிருஷ்ணர் இரமணர் விவேகானந்தர் சுவாமி தயானந்தர் சிவயோக சுவாமி
சமூகம் நான்கு வர்ணங்கள் பிராமணர் சத்திரியர் வைசியர் சூத்திரர் சங்க கால சாதி அந்தணர் அரசர் வணிகர் வேளாளர் மற்றவை சாதி ஆதிவாசி
நெருங்கிய சமயங்கள் ஆசீவகம் சமணம் பௌத்தம் சீக்கியம் அய்யாவழி
வேறு தலைப்புகள் உலக நாடுகளில் இந்து சமயம் இந்து தொன்மவியல் இந்து நாட்காட்டி இந்து சட்டங்கள் இந்து மத படிமவியல் இந்து தேசியம் இந்துத்துவம் இந்திய இந்துப் புனிதத் தலங்கள் கொடுமைகள் விமர்சனம் சொற்பதங்கள் தமிழ்ச் சமயம்
இந்து சமயம் வலைவாசல் சைவம் வலைவாசல் வைணவம் வலைவாசல்
பா உ தொ

இந்து சோதிடம் (Hindu astrology) என்பது பாரம்பரிய இந்து சோதிட அமைப்பாகும். இது இந்திய சோதிடம் என்றும் சமீப காலங்களில் வேத சோதிடம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இது இந்து சமயத்தில் உள்ள ஆறு துணைத் துறைகளுள் இதுவும் ஒன்றாகும். இது வேதங்களின் ஆய்வுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. வேதங்களுக்குள் வானியல் பற்றிய ஆரம்பகால நூல்களில் வேதாங்க சோதிடமும் ஒன்றாகும்.^[1][2][3][4] சில அறிஞர்கள் இந்திய துணைக் கண்டத்தில் நடைமுறையில் உள்ள சாதக சோதிடம் பண்டைய கிரேக்க மதத்தின் பிற்பகுதியான வடிவ எலனிஸ்டிக் தாக்கங்களிலிருந்து வந்தது என்று நம்புகிறார்கள்.^[5][6] இருப்பினும், இது ஒரு தீவிர விவாதத்திற்குரியது. மேலும் மற்ற அறிஞர்கள் கிரேக்க சோதிடத்துடன் தொடர்பு கொண்டாலும் சுயாதீனமாக வளர்ந்ததாக நம்புகின்றனர்.^[7]

2001ஆம் ஆண்டு ஆந்திரப் பிரதேச உயர் நீதிமன்றம் சோதிடத்திற்கு ஆதரவாக அளித்த தீர்ப்பைத் தொடர்ந்து, சில இந்தியப் பல்கலைக்கழகங்கள் இப்போது இந்து சோதிடத்தில் முதுநிலை பட்டங்களை வழங்குகின்றன. ஆனாலும் சோதிடம் என்பது ஒரு போலி அறிவியல் என்பது அறிவியலாலர்களின் கருத்தாக உள்ளது.^{[8][9][10][11]}

சோதிடம், ஜோதிஷ் என்ற வார்த்தையிலிருந்து தோன்றியது என மோனியர்-வில்லியம்ஸ் கூறுகிறார். அதாவது ஞாயிறு அல்லது சந்திரன் அல்லது வானத்தின் உடல் போன்ற ஒளியுடன் தொடர்புடையது. சோதிடம் என்ற சொல் வானியல், சோதிடம் மற்றும் வானியல் உடல்களின் இயக்கங்களைப் பயன்படுத்தி நேரத்தைக் கணக்கிடும் அறிவியல் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது.^[12] இது நேரத்தைப் பேணுதல், நாட்காட்டிகளைப் பராமரித்தல் மற்றும் வேத சடங்குகளுக்கான நல்ல நேரங்களைக் கணிப்பது ஆகியவற்றை நோக்கமாகக் கொண்டது.^[12]

சோதிடம் என்பது வேத சம்பிரதாயங்களை ஆதரிக்கும் ஆறு துணைத் துறைகளான வேதாங்கங்களில் ஒன்றாகும். ^{[13] :376}ஆரம்பகாலசோதிடம் தியாக சடங்குகளுக்கான தேதிகளை தீர்மானிக்க ஒரு நாட்காட்டியை தயாரிப்பதில் அக்கறை கொண்டிருந்தது. ^{[13] :377}இதில் கிரகங்கள் பற்றி எதுவும் எழுதப்படவில்லை. ^{[13] :377}அதர்வண வேதம் மற்றும் சாந்தோக்கிய உபநிடதத்தில் கிரகணத்தை உண்டாக்கும் "பேய்கள்" பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன. பிந்தையது இராகுவைக் குறிப்பிடுகிறது (கிரகணங்கள் மற்றும் விண்கற்களுக்கு காரணம் என்று நம்பப்படும் ஒரு நிழல் ). ^{[13] :382} கிரகம் என்ற சொல், இப்போது கோள் என்று பொருள்படும். இது முதலில் பேய் என்று கருதப்பட்டது. ^{[13] :381} கிரகணத்தை உண்டாக்கும் அரக்கனாக, சுவர்பானுவை இருக்கு வேதம் குறிப்பிடுகிறது. இருப்பினும் சுவர்பானுவுக்கு கிரகம் என்ற குறிப்பிட்ட சொல் பிற்கால மகாபாரதம் மற்றும் இராமாயணம் வரை பயன்படுத்தப்படவில்லை. ^{[13] :382}

இந்து சோதிடத்தின் அடித்தளம் வேதங்களின்]] பந்தம் என்ற கருத்து ஆகும். இது நுண்ணிய மற்றும் அதி நுண்ணியத்திற்கு இடையேயான தொடர்பைக் கொண்டுள்ளது. மேற்கத்திய (எலனிஸ்டிக்) சோதிடத்தில் பயன்படுத்தப்படும் இராசிச் சக்கரத்திலிருந்து வேறுபடும் இராசியை இந்த நடைமுறை முதன்மையாகச் சார்ந்துள்ளது . இந்து சோதிடம் எலனிஸ்டிக் சோதிடத்தில் காணப்படாத கூறுகளுடன் பல நுணுக்கமான துணை அமைப்புகளான விளக்கம் மற்றும் கணிப்புகளை உள்ளடக்கியது. அதாவது சந்திர மாளிகைகளின் அமைப்பு ( நட்சத்திரம் ). எலனிஸ்டிக் சோதிடத்தின் பரிமாற்றத்திற்குப் பிறகுதான் இந்தியாவில் கிரகங்களின் வரிசை வாரத்திற்கு ஏழு நாட்கள் என நிர்ணயிக்கப்பட்டது. ^{[13] :383[14]} எலனிஸ்டிக் சோதிடம் மற்றும் வானியல் ஆகியவை மேழத்தில் தொடங்கும் பன்னிரண்டு இராசிகளையும், ஏறுவரிசையில் தொடங்கும் பன்னிரண்டு சோதிட இடங்களையும் கடத்தியது. ^{[13] :384} கிரேக்க சோதிடம் இந்தியாவில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதற்கான முதல் சான்று "யவனசாதகம்" என்பதில் காணப்படுகிறது. இது கிபி ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் உள்ளது. ^{[13] :383} "யவனசாதகம் ( lit. . "கிரேக்கர்களின் கூற்றுகள்") 2 ஆம் நூற்றாண்டில் யவனேசுவரரால் கிரேக்க மொழியிலிருந்து சமசுகிருதத்திற்கு மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. மேலும் இது சமசுகிருத மொழியில் முதல் இந்திய சோதிடக் கட்டுரையாகக் கருதப்படுகிறது. ^[15] இருப்பினும் எஞ்சியிருக்கும் ஒரே பதிப்பு இசுபுஜித்வாஜாவின் வசனப் பதிப்பு ஆகும். இது கி.பி 270 இல் இருந்தது. ^{[13] :383} ஆரியபட்டரின் (பொது ஊழி 476–550) ஆர்யபட்டியம் என்பது வார நாளை வரையறுத்த முதல் இந்திய வானியல் நூலாகும். ^{[13] :383}

இந்துக்களின் சமகால வாழ்வில் சோதிடம் நாட்டுப்புற நம்பிக்கையின் முக்கிய அம்சமாக உள்ளது. இந்துக்களின் கலாச்சாரத்தில், புதிதாகப் பிறந்த குழந்தைகளுக்கு அவர்களில் சாதக அடிப்படையில் பாரம்பரியமாக பெயரிடப்படுகிறது. மேலும் சோதிடக் கருத்துக்கள் நாட்காட்டி மற்றும் விடுமுறை நாட்களை ஒழுங்கமைப்பதில் பரவலாக உள்ளன. மேலும் திருமணம், புதிய வணிகத்தைத் தொடங்குதல் அல்லது குடியேறுதல் போன்ற முக்கிய முடிவுகளை எடுப்பது. ஒரு புதிய வீடு கட்டுதல் போன்றவை. கோள்கள் உட்பட வான் கூறுகள் மனிதனின் வாழ்நாள் முழுவதும் செல்வாக்கு செலுத்துவதாக பல இந்துக்கள் நம்புகிறார்கள். மேலும் இந்த கிரக தாக்கங்கள் "கர்மாவின் பலன்" என்றும் நம்புகின்றனர். நவகிரகங்கள், கிரக தெய்வங்கள், நீதி நிர்வாகத்தில் ஈசுவரனுக்கு (இந்து சமயத்தில் உயர்ந்த உயிரினமாகக் கருதப்படும் கருத்து) கீழ்ப்பட்டதாகக் கருதப்படுகின்றனர். எனவே, இந்த கிரகங்கள் பூமிக்குரிய வாழ்க்கையில் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்று நம்புகின்றனர். ^[16]

சோதிடம் விஞ்ஞான சமூகத்தால் பிரபஞ்சத்தை விவரிக்கும் சக்தி இல்லை என்று நிராகரிக்கப்பட்டது. சோதிடத்தின் அறிவியல் சோதனை நடத்தப்பட்டது. மேலும் சோதிட மரபுகளில் கோடிட்டுக் காட்டப்பட்டுள்ள வளாகங்கள் அல்லது உத்தேச விளைவுகளை ஆதரிக்க எந்த ஆதாரமும் கிடைக்கவில்லை. ^{[17] :424}நட்சத்திரங்கள் மற்றும் கிரகங்களின் நிலைகள் மற்றும் இயக்கங்கள் பூமியில் உள்ள மக்களையும் நிகழ்வுகளையும் பாதிக்கும் வகையில் சோதிடர்களால் முன்மொழியப்பட்ட எந்த வழிமுறையும் இல்லை. ஒரு போலி அறிவியலாக அதன் நிலை இருந்தபோதிலும், சில மத, அரசியல் மற்றும் சட்ட சூழல்களில், சோதிடம் நவீன இந்தியாவில் அறிவியல்களில் ஒரு இடத்தைத் தக்க வைத்துக் கொண்டுள்ளது. ^[18]

இந்து ஜாதகம் வாழ்க்கை 360° வட்டம் வீடுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு, சக்கரத்தில் உள்ள தாக்கங்களைச் செயல்படுத்தும் ஒரு வழியைக் குறிக்கிறது. ஒவ்வொரு வீட்டிலும் தொடர்புடைய காரகம் ( சமஸ்கிருதம் : ' குறிப்பான்'), ஒரு குறிப்பிட்ட வீட்டின் விளக்கத்தை மாற்றக்கூடிய கிரகங்கள் உள்ளன. ஒவ்வொரு பாவமும் ஜாதகத்தின் எந்த விளக்கப்படத்திலும் பன்னிரண்டு பாவங்களுடன் 30° வளைவைக் கொண்டுள்ளது . இவை எந்த ஜாதக ஆய்விலும் ஒரு முக்கிய பகுதியாகும், ஏனெனில் 'இருப்பின் நிலை' என்று புரிந்து கொள்ளப்படும் பாவங்கள், ஜோதிட அறிகுறிகளை பூர்வீகத்திற்குத் தனிப்பயனாக்குகின்றன, மேலும் ஒவ்வொரு ராசியும் அதன் உண்மையான இயல்பைக் குறிப்பிடுவதைத் தவிர, ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பாவத்தின் அடிப்படையில் நபர் மீது அதன் தாக்கத்தை வெளிப்படுத்துகிறது . ஜோதிஷத்தின் பல்வேறு அம்சங்களைப் படிப்பதற்கான சிறந்த வழி, உண்மையான நபர்களின் விளக்கப்பட மதிப்பீட்டில் அவற்றின் பங்கையும் அவை எவ்வாறு விளக்கப்படுகின்றன என்பதையும் காண்பதாகும்.

பாவங்களின் அர்த்தங்கள் மேற்கத்திய ஜோதிடத்தில் உள்ள மும்மூர்த்திகளைப் போலவே இருக்கின்றன. வீடுகள் நான்கு புருஷார்த்தங்களாக (சமஸ்கிருதம்: 'வாழ்க்கையில் நோக்கங்கள்') பிரிக்கப்பட்டுள்ளன, அவை வீட்டின் மனநிலை அல்லது பொருளைக் குறிக்கின்றன. இந்த நான்கு புருஷார்த்தங்கள் தர்மம் (கடமை), அர்த்தம் (வளங்கள்), காமம் (இன்பம்) மற்றும் மோட்சம் (விடுதலை) ஆகும் . அவை பின்வருமாறு 12 பாவங்களுடன் ஒத்துப்போகின்றன:

• தர்மம் - 1வது, 5வது மற்றும் 9வது பாவங்கள் - ஒரு பாதையையும் நோக்கத்தையும் கண்டுபிடிக்க வேண்டிய அவசியம்.
• அர்த்த - 2வது, 6வது மற்றும் 10வது பாவங்கள் - அந்தப் பாதையை நிறைவேற்றத் தேவையான வளங்களைப் பெற வேண்டிய அவசியம்.
• காமம் - 3வது, 7வது மற்றும் 11வது பாவங்கள் - இன்பம் மற்றும் இன்பத்திற்கான தேவை.
• மோட்சம் - 4வது, 8வது மற்றும் 12வது பாவங்கள் - உலகத்திலிருந்து விடுதலை பெற வேண்டிய அவசியம்.

வாழ்க்கையின் இந்த 4 நோக்கங்களும் மேலே உள்ள வரிசையில் 12 பாவங்கள் வழியாக 3 முறை மீண்டும் மீண்டும் செய்யப்படுகின்றன:

முதல் சுற்று, பாவங்கள் 1 முதல் 4 வரை, தனிநபருக்குள் இருக்கும் செயல்முறையைக் காட்டுகின்றன. இரண்டாவது சுற்று, பாவங்கள் 5 முதல் 8 வரை, மற்றவர்களுடன் தொடர்பு கொள்வதில் உள்ள ரசவாதத்தைக் காட்டுகிறது. மூன்றாவது சுற்று, பாவங்கள் 9 முதல் 12 வரை, சுயத்தின் உலகளாவியமயமாக்கலைக் காட்டுகிறது.

• இந்து மதத்தில் எண்களின் முக்கியத்துவம்
• இந்து நாட்காட்டி
• இந்து அண்டவியல்
• சோதிட வரலாறு
• நாடி சோதிடம்
• பஞ்சாங்கம்
• இந்திய வானியலின் 27 நட்சத்திரங்கள்

• இந்து சோதிடம் குர்லியில்