Смалінінкай

Смалінінкай
	Герб
Краіна	Літва
Павет	Таўрагскі
Раён	Юрбаркаскі
Сянюнія	Смалінінкайская
Каардынаты	55°04′30″ пн. ш. 22°34′40″ у. д.HGЯO
Першая згадка	XV стагоддзе
Плошча	1,77 км²;
Вышыня цэнтра	27 м
Насельніцтва	▲847 чал. (1 студзеня 2023);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Паштовыя індэксы	LT-74009
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Смалінінкай (літ.: Smalininkai, жам. Smalėninkā, да 1923 г. — Шмаленінгкен або Шмаленінкен^[2], ням.: Schmalleningken, у традыцыі Рэчы Паспалітай — Смольнікі, польск.: Smolniki^[3]) — горад у Літве, на правым беразе ракі Нёман. Месціцца за 12 км ад Юрбарка. Адміністрацыйны цэнтр Смалінінкайскай сянюніі.

Назва

Назва горада паходзіць ад літ.: smala — смала; ням.: -ingken — вёска, што даслоўна перакладаецца як «смольная вёска».

Гісторыя

Смольнікі, хутчэй за ўсё, былі заселены ў канцы XV стагоддзя як важны памежны пункт^[4]. Мяжа была ўстаноўлена Мельнскім дагаворам 1422 года паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Дзяржавай Тэўтонскага ордэна, якая пасля 1525 года стала Герцагствам Прусія, а пасля 1701 года — Каралеўствам Прусія^[4]. Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года стаў мяжой паміж Усходняй Прусіяй і Расійскай імперыяй. У 1871—1914 гадах мяжа праходзіла паміж Германскай і Расійскай імперыямі^[4].

Праз Смольнікі праходзіў гандлёвы, а потым і паштовы шлях з Каралеўца ў Коўну. Смольнікі былі пазначаны на карце Каралеўства Прусія 1701 года.

У 1792 годзе паселішча стала мястэчкам. У 1845 годзе вёска стала парафіяльнай, а ў 1878 годзе тут была пабудавана праваслаўная царква. У канцы XIX стагоддзя ў вёсцы пражывала 709 чалавек, занятых у асноўным у сельскай гаспадарцы, рачным сплаве і гандлі лесам^[5]. Вялікая колькасць спірту прадавалася ў Расійскую імперыю. У 1902 годзе была пабудавана лёгкая чыгунка ад Пагегаў да Смольнікаў.

Пасля паражэння Германіі ў Першай сусветнай вайне, у 1920 годзе, паводле Версальскага дагавора, вобласці Германскай імперыі на поўнач ад Нёмана ўтварылі Клайпедскі край пад мандатам Лігі нацый, пры гэтым непасрэдны кантроль і падтрыманне парадку ў новастворанай тэрыторыі былі замацаваны за Францыяй.

У выніку Мемельскага паўстання 1923 года тэрыторыя перайшла Літве. У 1925 годзе насельніцтва вёскі было 1,741 жыхароў.

У выніку Нямецкага ўльтыматуму Літве ў сакавіку 1939 года тэрыторыя трапіла пад уладу Германіі.

Па заканчэнні Другой сусветнай вайны ў 1945 годзе тэрыторыя засталася пад кантролем СССР. У 1945 годзе Смалінінкай атрымаў статус горада, пазней перададзены Літоўскай ССР.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.