Вярбілава (горад)

Вярбілава
	Герб
Краіна	Літва
Павет	Мар’ямпольскі
Раён	Вілкавішкіскі
Сянюнія	Вірбаліская
Каардынаты	54°37′27″ пн. ш. 22°49′05″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1529
Горад з	1593
Плошча	4,6 км²;
Вышыня цэнтра	79 м
Насельніцтва	▼870 чал. (1 студзеня 2023);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
Паштовыя індэксы	LT-70061
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вярбі́лава^[2], таксама Вірбаліс (літ.: Virbalis) — горад у Вількавішкаўскім раёне Мар’ямпольскага павета Літвы, цэнтр Вярбілаўскай сянюніі. Размешчаны за 2 км ад чыгуначнай станцыі Кібарты на лініі Коўна — Калінінград і за 12 км ад Вількавішак.

Гісторыя

Упершыню згадваецца ў 1529 годзе пад назвай Новая Воля ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе адышоў да Прусіі і быў у яе складзе да 1807 года. У гэты час меў назву Вірбален (ням.: Wirballen). З 1807 уваходзіў у склад Варшаўскага герцагства. У выніку Венскага кангрэса, які праходзіў пасля заканчэння вайны з напалеонаўскай Францыяй, Варшаўскае герцагства было скасавана, і ў 1815 годзе быў уключаны ў склад Царства Польскага. Да 1917 года ў традыцыі Расійскай імперыі называўся Вержбалава (руск.: Вержбалово). З пачатку 1860-х гадоў, пасля правядзення Пецярбургска-Варшаўскай чыгункі да прускай мяжы, і да Першай сусветнай вайны, Вярбілава было памежнай станцыяй паміж Расійскай імперыяй і Прусіяй (першай прускай станцыяй, за 1 вярсту ад Вярбілава, быў Эйдкунен), тут былі мытня і памежныя ўстановы. Мястэчка Вярбілава было ва Уладзіслаўскім павеце Сувалкаўскай губерні.

Падчас Першай сусветнай вайны з лютага 1915 быў акупаваны нямецкай арміяй. У 1918 годзе пры ўтварэнні Літоўскай Рэспублікі увайшоў у яе склад. Да Другой сусветнай вайны горад меў каталіцкую, лютэранскую і яўрэйскую абшчыны.

З 1940 года быў у складзе Літоўскай ССР. Падчас Другой сусветнай вайны быў пакінуты Чырвонай арміяй 22 чэрвеня 1941 года. Вызвалены ў 1944 годзе войскамі 3-га Беларускага фронту ў ходзе Гумбінен-Гольдапскай наступальнай аперацыі. З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.