நாட்டுப்பண்:Wien Neêrlands Bloed (1815–1932) டச்சு இரத்தம் உள்ளவர்கள் ("Those in whom Dutch blood") Het Wilhelmus (இடச்சு) (1932–1949) ("The Wilhelmus")
இடச்சு கிழக்கிந்தியத் தீவுகள் (ஆங்கிலம்: Dutch East Indies அல்லது Netherlands East Indies; இந்தோனேசியம்: Hindia Belanda; இடச்சு: Nederlands-Indië) என்பது நவீன இந்தோனேசியாவின் பெரும்பான்மைப் பகுதிகளை உள்ளடக்கிய ஓர் இடச்சு குடியேற்றப் பகுதியாகும். இதற்கு 1945 ஆகத்து 17 அன்று விடுதலை(Proclamation of Indonesian Independence) அறிவிக்கப்பட்டது.
1800-இல் இடச்சு அரசாங்கத்தின் நிர்வாகத்தின் கீழ் இருந்த இடச்சுக் கிழக்கிந்திய நிறுவனம்(Dutch East India Company) தேசியமயமாக்கப்பட்டது. அந்தக் கட்டத்தில், வணிக நிலையில் இருந்த இடச்சு கிழக்கிந்திய தீவுகள் என்பது இடச்சுப் பேரரசின்(Batavian Republic) குடியேற்றப் பகுதியாக தரம் உயர்த்தப்பட்டது.
பொது
19-ஆம் நூற்றாண்டில் இடச்சுக்காரர்கள், கிழக்கிந்திய தீவுகளில் ஏற்கனவே ஆளுமையில் இருந்த பூர்வீக ஆட்சியாளர்களுக்கு எதிராகவும்; மற்றும் பொது மக்களுக்கு எதிராகவும் பல போர்களை நடத்தினர். அந்தப் போர்களில் நூறாயிரக்கணக்கான இறப்புகள் நடந்தன.[3]
20-ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் மேற்கு நியூ கினி, இடச்சுக்காரர்களின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வந்தது. அந்த ஆக்கிரமிப்புடன் அப்போதைய இடச்சு ஆட்சி, மிகப்பெரிய பிராந்திய ஆளுமையாக மாறியது.[4] இடச்சு கிழக்கிந்தியத் தீவுகள், ஐரோப்பிய ஆளுமையின் கீழ் மிகவும் மதிப்புமிகு குடியேற்றங்களிகளில் ஒன்றாக விளங்கியது.[5]
சுரண்டல் உழைப்பு
இருப்பினும், இடச்சு கிழக்கிந்தியத் தீவுகளின் வருமானம், பெரும்பாலும் உள்நாட்டுச் சுதேசி மக்களின் சுரண்டல் உழைப்பையே சார்ந்து இருந்தது என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.[6] 19-ஆம் நூற்றாண்டில் மசாலா எனும் நறுமணப் பொருட்கள்; மற்றும் பணப்பயிர் வேளாண்மை வணிகத்தில், இடச்சுப் பேரரசு பன்னாட்டு அளவில் முதன்மை வகித்தது.
20-ஆம் நூற்றாண்டில் நிலக்கரி மற்றும் எண்ணெய்க் கனிம ஆய்வுகளுக்கும் இடச்சு கிழக்கிந்தியத் தீவுகள் அளப்பரிய அளவிற்கு பங்களித்து உள்ளன.[6] காலனித்துவ சமூக ஒழுங்கானது (Colonial Social Order) கடுமையான இனவாதத்திற்குள் மூழ்கி இருந்தது. டச்சு உயரடுக்கு அதிகாரத்தினர், பொதுமக்களிடம் இருந்து விலகித் தனித்தனியாக வாழ்ந்தாலும், குடிமக்கள் மீதான அதிகார ஆளுமை முறைப்பாட்டில் மட்டுமே இணைக்கப்பட்டு இருந்தனர்.[7]
உள்ளூர் அறிவாளர்கள்
இந்தோனேசியா எனும் சொல், புவியியல் அடிப்படையில், இருப்பிட அமைவிற்கு ஏற்ப, 1880-ஆம் ஆண்டுகளுக்குப் பிறகுதான் பயன்படுத்தப்பட்டது. 20-ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில், உள்ளூர் அறிவாளர்கள் இந்தோனேசியாவை ஒரு தேசிய நாடாகக் கருதி, விடுதலை இயக்கத்திற்கான களத்தை அமைத்தனர்.[8]
சப்பானின் இரண்டாம் உலகப் போரின் ஆக்கிரமிப்பு(Japanese occupation of the Dutch East Indies); இடச்சு காலனித்துவ அரசையும்; அதன் பொருளாதாரத்தின் பெரும்பகுதியையும் சிதைத்து விட்டது.
டச்சுக்காரர்கள், கிழக்கிந்தியத் தீவுக்கூட்டத்தின் கட்டுப்பாட்டை மீண்டும் நிலைநிறுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டு,[9] ஏறக்குறைய 220,000 துருப்புக்களைக் களம் இறக்கினர். இந்தோனேசிய தேசியவாதிகளுடன் போர்க்களத்தில் போரிட்டனர்.[10]
1962-இல் இடச்சுக்காரர்கள், தென்கிழக்கு ஆசியாவில் அவர்களின் கடைசி உடைமையாக இருந்த இடச்சு நியூ கினியை(Western New Guinea), நியூயார்க் உடன்படிக்கை (New York Agreement) விதிகளின்படி இந்தோனேசியாவிற்கு மாற்றிக் கொடுத்தனர். அதன் பின்னர், இடச்சு கிழக்கிந்தியத் தீவுகள் எனும் இடச்சு பேரரசின் கிழக்கிந்தியக் குடியேற்றம் (காலனி), புவியியல் அமைப்பில் இருந்து மறைந்து போனது.[11]
↑Dick, Howard W. (2002). Surabaya City Of Work: A Socioeconomic History, 1900–2000 (Ohio RIS Southeast Asia Series). Ohio University Press. ISBN978-0896802216.
↑Ricklefs, M. C. (2008). A history of modern Indonesia since c. 1200 (4th ed.). Stanford, Calif: Stanford University Press. p. 142. ISBN978-0-8047-6130-7.
↑Ricklefs, M. C. (2008). A history of modern Indonesia since c. 1200 (4th ed.). Stanford, Calif: Stanford University Press. pp. 168–169. ISBN978-0-8047-6130-7.
↑Robert Elson, The idea of Indonesia: A history (2008) pp 1–12
↑Ricklefs, M. C. (2008). A history of modern Indonesia since c. 1200 (4th ed.). Stanford, Calif: Stanford University Press. pp. 248–249. ISBN978-0-8047-6130-7.
↑Ricklefs, M C (1991). A History of Modern Indonesian since c.1300 (Second ed.). Houndmills, Baingstoke, Hampshire and London: The Macmillan Press Limited. pp. 271, 297. ISBN0-333-57690-X.
சான்றுகள்
Cribb, R.B., Kahin, A. Historical dictionary of Indonesia (Scarecrow Press, 2004)
Dick, Howard, et al. The Emergence of a National Economy: An Economic History of Indonesia, 1800–2000 (U. of Hawaii Press, 2002) online edition
Reid, Anthony (1974). The Indonesian National Revolution 1945–1950. Melbourne: Longman Pty Ltd. ISBN0-582-71046-4.
Nieuwenhuys, Rob Mirror of the Indies: A History of Dutch Colonial Literature - translated from Dutch by E. M. Beekman (Publisher: Periplus, 1999) Google Books
Ricklefs, M.C. (1991). A Modern History of Indonesia, 2nd edition. MacMillan. chapters 10–15. ISBN0-333-57690-X.
