ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் (இந்தியா)

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் (இந்தியா) (Integral humanism (India) என்பது பாரதிய ஜனதா கட்சியின் முன்னோடியான தீனதயாள் உபாத்தியாயாவால் அரசியல் திட்டமாக உருவாக்கப்பட்ட கருத்துக்களின் தொகுப்பாகும். மேலும் இக்கருத்து 1965ல் பாரதிய ஜனசங்கம் பின்னர் பாரதிய ஜனதா கட்சியால் அதிகாரப்பூர்வ கோட்பாடாக ஏற்கப்பட்டது.^[1] பொதுவாக தீன்தயாள் உபாத்யாயாவின் ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் என்பது பொருள்முதல்வாத தத்துவத்துடன் இணைந்த ஒரு சமூக-ஜனநாயக வேலைத்திட்டம் ஆகும். இந்த கோட்பாடு உலகளாவிய சகோதரத்துவம்^[2] என்றும் விளக்கப்படுகிறது.

சர்வோதயா (அனைவரின் முன்னேற்றம்), சுதேசி (உள்நாட்டு), மற்றும் கிராம சுயராஜ்யம் (கிராம உள்ளாட்சி அதிகாரம்) போன்ற காந்தியக் கொள்கைகளை தீன உபாத்யாயா கடன் வாங்கி ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயக் கோட்பாட்டை உருவாக்கினார்.

1960கள் மற்றும் 1970களின் இந்திய அரசியல் அரங்கில் முக்கிய சொற்பொழிவுகளுக்கு ஏற்றவாறு இந்தக் கருத்துகளின் உருவாக்கம் மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளல் உதவியது. இது பாரதிய ஜனசங்கம் மற்றும் இந்து தேசியவாத இயக்கத்தை இந்திய அரசியல் மைய நீரோட்டத்தின் உயர்மட்ட வலதுபுறமாக சித்தரிக்கும் முயற்சிகளை எடுத்துக்காட்டுகிறது. கோல்வால்கரின் படைப்புகளுடன் ஒப்பிடுகையில் இது பெரிய பெரிய மாற்றமாகும். ரிச்சர்ட் ஃபாக்ஸ் என்பவர் "இந்தியன்" என்று மொழிபெயர்த்த "பாரதிய" என்ற சொல்லின் பயன்பாடு ஆகும். அரசியலில் உள்ள உத்தியோகபூர்வ மதச்சார்பின்மை காரணமாக, "இந்து" என்பதற்கு வெளிப்படையான குறிப்பைத் தூண்டுவது சாத்தியமற்றதாகிவிட்டது. மேலும் பாரதிய என்ற சொல்லின் பயன்பாடு அரசியல் யதார்த்தத்தைத் தவிர்க்க அனுமதித்தது.

தீனதயாள் உபாத்தியாயா, மனிதனை மையமாக வைத்து ஒரு உள்நாட்டு பொருளாதார மாதிரியை உருவாக்குவது, இந்தியாவிற்கு மிக முக்கியமானது என்று கருதினார். இந்த அணுகுமுறை கோட்பாடு சமூகவுடைமை (சோசலிசம்) மற்றும் முதலாளித்துவத்திலிருந்து வேறுபடுத்தியது. ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் ஜனசங்கத்தின் அரசியல் கோட்பாடாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. 1970களின் முற்பகுதியில் ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் தலைமையில் நடைபெற்று வந்த முக்கிய காந்திய சர்வோதயா இயக்கத்துடன் பாரதிய ஜனசங்கம் எனும் இந்து தேசியவாத இயக்கம் கூட்டணி வைப்பதை சாத்தியமாக்கியது. இது இந்து தேசியவாத இயக்கத்திற்கான முதல் பெரிய பொது முன்னேற்றமாக கருதப்பட்டது.^[3]

தத்துவம்

பண்டித தீனதயாள் உபாத்தியாயாவின் கூற்றுப்படி, இந்தியாவில் முதன்மையான அக்கறை மனிதர்களை மையமாகக் கொண்ட உள்நாட்டு வளர்ச்சி மாதிரியை உருவாக்குவதாக இருக்க வேண்டும் என்பதே ஆகும்.

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம், மேற்கத்திய அறிவியலை வரவேற்கிறது என்றாலும், மேற்கத்திய முதலாளித்துவ தனித்துவம் மற்றும் மார்க்சிச சோசலிசம் இரண்டிற்கும் எதிரானது. இது முதலாளித்துவத்திற்கும், சோசலிசத்திற்கும் இடையில் ஒரு நடுநிலையை நாடுகிறது. இரு அமைப்புகளையும் அந்தந்த தகுதிகளின் அடிப்படையில் மதிப்பிடுகிறது. அதே நேரத்தில் அவற்றின் அதிகப்படியான மற்றும் அந்நியத்தன்மையை விமர்சிக்கின்றது.

மனிதகுலத்தின் நான்கு நோக்கங்கள்

தீனதயாள் உபாத்தியாயாவின் கூற்றுப்படி மனிதகுலம், உடல், மனம், புத்தி மற்றும் ஆன்மா ஆகிய நான்கு படிநிலையில் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட பண்புகளைக் கொண்டுள்ளது. அவை தர்மம் (தார்மீக கடமைகள்), அர்த்தம் (செல்வம்), காமம் (ஆசை அல்லது திருப்தி) மற்றும் மோட்சம் (மொத்த விடுதலை) ஆகிய நான்கு உலகளாவிய நோக்கங்களுடன் ஒத்துப்போகின்றது. மனித வாழ்க்கைக்கு தர்மம் 'அடிப்படை' மற்றும் மோட்சம் மனிதகுலம் மற்றும் சமூகத்தின் 'இறுதி' குறிக்கோள் ஆகும். முதலாளித்துவ மற்றும் சோசலிச சித்தாந்தங்களின் பிரச்சனை என்னவென்றால், அவை உடல் மற்றும் மனதின் தேவைகளை மட்டுமே கருத்தில் கொள்கிறது. எனவே அவை ஆசை மற்றும் செல்வத்தின் பொருள்முதல்வாத நோக்கங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டவை என்று உபாத்தியாயா கூறினார்.

தனித்துவத்தை நிராகரித்தல்

தீனதயாள் உபாத்தியாயா பொதுவுடமைக் கொள்கையை நிராகரித்தார். அதில் தனித்துவம் ஒரு 'பெரிய இதயமற்ற இயந்திரத்தின் ஒரு பகுதியாக 'நசுக்கப்பட்டது'. உபாத்யாயாவின் கூற்றுப்படி சமூகம் என்பது தனிநபர்களுக்கிடையேயான ஒரு சமூக ஒப்பந்தத்திலிருந்து எழுவதற்குப் பதிலாக, அதன் தொடக்கத்தில் ஒரு உறுதியான 'தேசிய ஆன்மா' அல்லது 'நெறிமுறை' கொண்ட ஒரு இயற்கை உயிரினமாக முழுமையாகப் பிறந்தது மற்றும் சமூக உயிரினத்தின் தேவைகளுக்கு இணையாக இருந்தது. தனிநபர்.

தோற்றம்

அத்வைத வேதாந்தம்

ஆதி சங்கரரால் உருவாக்கப்பட்ட அத்வைத பாரம்பரியத்தை ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் பின்பற்றுகிறது என்று தீனதயாள் உபாத்யாயா கருதினார். பிரபஞ்சத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு பொருளின் ஒருங்கிணைக்கும் கொள்கையை இருமை அல்லாத தன்மை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது. மேலும் அதில் மனிதகுலம் ஒரு பகுதியாக உள்ளது. இது இந்திய கலாச்சாரத்தின் சாராம்சம் மற்றும் பங்களிப்பு என்று உபாத்யாயா கூறினார்.

மகாத்மா காந்தி

ஒருங்கிணைந்த மனித நேயம் என்பது மகாத்மா காந்தியின் எதிர்கால இந்தியா பற்றிய பார்வையின் ஒரு துல்லியமான விளக்கமாகும். இருவரும் இந்தியாவிற்கான தனித்துவமான பாதையைத் தேடுகிறார்கள், சோசலிசம் மற்றும் முதலாளித்துவத்தின் பொருள்முதல்வாதத்தை இருவரும் ஒரே மாதிரியாக நிராகரிக்கிறார்கள், இருவரும் நவீன சமுதாயத்தின் தனித்துவத்தை நிராகரிக்கிறார்கள், ஒரு முழுமையான, வர்ண-தர்ம அடிப்படையிலான சமூகத்திற்கு ஆதரவாக உள்ளனர், இருவரும் அரசியலில் மத மற்றும் தார்மீக விழுமியங்களை உட்செலுத்துவதை வலியுறுத்துகின்றனர். மேலும் இருவரும் இந்து மதிப்புகளைப் பாதுகாக்கும் கலாச்சார ரீதியாக உண்மையான நவீனமயமாக்கல் முறையை நாடுகின்றனர்.

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் இரண்டு கருப்பொருள்களைச் சுற்றி ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட தரிசனங்களைக் கொண்டுள்ளது: அரசியல் மற்றும் சுதேசியில் அறநெறி மற்றும் பொருளாதாரத்தில் சிறிய அளவிலான தொழில்மயமாக்கல். இந்த கருத்துக்கள் நல்லிணக்கம், கலாச்சார-தேசிய மதிப்புகளின் முதன்மை மற்றும் ஒழுக்கம் ஆகியவற்றின் அடிப்படைக் கருப்பொருள்களைச் சுற்றி வருகின்றன.[3][10]

ஜவகர்லால் நேருவின் பொருளாதாரக் கொள்கைகளுக்கு மாறாக

நேருவின் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் மற்றும் தொழில்மயமாக்கல் ஆகியவை நாட்டின் கலாச்சார மற்றும் ஆன்மீக பாரம்பரியத்தைப் புறக்கணித்து மேற்கிலிருந்து விமர்சனமின்றி கடன் வாங்கப்பட்டன என்ற அடிப்படையில் தீனதயாள் உபாத்தியாயா நிராகரிக்கிறார்.

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேய தத்துவம் என்பது இந்திய சிந்தனையின் சாரத்தை உள்ளடக்கிய தீனதயாள் உபாத்யாயினால் முன்வைக்கப்பட்ட ஒரு பொருளாதார மற்றும் சமூக தத்துவமாகும். ஜனசங்கம் அதை 1965 இல் தனது அறிக்கையாக ஏற்றுக்கொண்டது. பாரதிய ஜனதா கட்சியின் முறையான தத்துவமும் இதுதான்.

பார்வை

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம்

ஒற்றையாட்சி மனிதநேயத்தின்படி, தனிநபர்கள் மனித உடலின் செல்களைப் போன்றவர்கள், அவை உறுப்புகளை உருவாக்குகின்றன, இதனால் மனிதர்கள் ஒன்றிணைந்து சமூகத்தில் வெவ்வேறு அமைப்புகளை உருவாக்குகிறார்கள். அரசு குடும்பம், நீதிமன்றம் போன்ற பல அமைப்புகளால் ஆனது. இந்த உடல் நாட்டின் சுயநினைவின் கோரிக்கைகளுக்கு ஏற்ப செயல்படுகிறது. அந்தக் கேள்வியை தர்மம் என்றும், அந்தக் கேள்வியை உருவாக்கும் சுயநினைவு சிதி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. தேசத்தின் தூண்கள் ஒன்றிணைந்து மனிதகுலத்தின் சுயநினைவையும், பிரபஞ்சத்தின் சுயநினைவையும் உருவாக்குகின்றன. இந்த சுய உணர்வு மனிதகுலத்தின் முழு ஆன்மா என்று அழைக்கப்படலாம். அந்த தரிசனமே மனித நேயத்தின் ஒருமைப்பாட்டின் பார்வை.

வெளிப்பாடு

தீனதயாள் உபாத்யாயா, பாரதீய ஜனசங்கத்தின் காரியகர்த்தாக்கள் (செயல் வீரர்கள்) முன்னிலையில் மனித தரிசனத்தின் ஒருமைப் பார்வையை ஒரு விரிவான வடிவத்தில் முன்வைத்துக்கொண்டிருந்தார். குவாலியரில் 500 ஜனசங்க செயல்வீரர்கள் முன்னிலையில் நான்கு நாள் சிந்தனை முகாமில் தீனதயாள் தனது கோட்பாட்டை முன்வைத்தார். அவருடைய ஒவ்வொரு பிரசங்கத்துக்குப் பிறகும், தொழிலாளர்களின் கருத்துகளாக அவற்றை விளக்கும் பாணியை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார். ஒருங்கிணைந்த மனிதநேய தத்துவத்தின் அடிப்படையில், பாரதிய ஜனசங்கத்தின் நோக்கங்கள் அடங்கிய கொள்கை கையேட்டை தயாரித்து விஜயவாடாவில் நடைபெற்ற பாரதிய பிரதிநிதிகள் சபையில் சமர்ப்பித்து, விவாதங்கள் மற்றும் விளக்கங்களுக்குப் பிறகு, அதன் ஒவ்வொரு வாக்கியமும் பேரவையால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. தீன தயாள் உபாத்தியாயாவின் கொள்கைகளை வரைவதன் மூலமும், நாடு முழுவதும் உள்ள புகழ்பெற்ற ஆளுமைகளுக்கு (அறிவுஜீவிகள், பத்திரிக்கையாளர்கள், அரசியல் சிந்தனையாளர்கள் போன்றவர்களுக்கு) அனுப்புவதன் மூலமும் அவர்களின் கருத்துக்களைப் பெறுவதில் அக்கறை காட்டினார்.

இந்த கோட்பாடு அதிகாரப்பூர்வமாக மிகவும் ஜனநாயக முறையில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. மும்பையில் கூடியிருந்த முக்கிய பிரமுகர்கள் மற்றும் சிந்தனையாளர்களுக்கு நான்கு நாள் தொடர் சொற்பொழிவுகள் மூலம் தீனதயாள் உபாத்தியாயா ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயத்தை விளக்கினார்.

இரஷ்டிரிய சுயம்சேவாக் சங்கத்தின் இரண்டாவது தேசியத் தலைவர் மாதவ கோல்வால்கர், மூத்த பிரசாரகர் மற்றும் சிந்தனையாளரான தத்தோபந்த் பாபுராவ் தெங்காடி மற்றும் ஜனசங்கத்தின் நிறுவனத் தலைவர் சியாமா பிரசாத் முகர்ஜி ஆகியோருடன் தொடர்ந்து கலந்துரையாடி தீனதயாள் உபாத்யாயா ஒருங்கிணைந்த மனித நேயக் கருத்தை தொடர்ந்து முன்னெடுத்துச் சென்றார். அக்கால சங்க காரிய கர்த்தாக்களுடன் தீனதயாள் ஆற்றிய சொற்பொழிவுகள் தனிநபர், சமூகம் மற்றும் அவற்றுக்கிடையேயான உறவுகள் பற்றிய ஆழமான பார்வையை அளித்தன. பிரகிருதி, சம்ஸ்கிருதி, விகிருதி, சித்தி, விராட் முதலான பாடங்களை மிக எளிமையாக விளக்கினார்.

ஆய்வுக் கட்டுரைகள் மற்றும் கட்டுரைகள்

ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் தொடர்பான பல ஆய்வுகள் மற்றும் அதன் விளைவாக புத்தகங்கள் மற்றும் ஆய்வுக் கட்டுரைகள் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இந்தியாவின் தனித்துவமான பொருளாதாரம் பற்றிய கட்டுரையை [3] தயாரித்தார். 1967ல் கோழிக்கோடு மாநாட்டில் தீனதயாள் உபாத்தியாயா ஜனசங்கம் கட்சியின் தேசியத் தலைவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிறகு, ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயம் அடிப்படையில் விரிவான நடைமுறை வேலைத் திட்டத்தைத் தயாரிக்க முடிவு செய்தார். ஒருங்கிணைந்த மனிதநேயத்தின் பல்வேறு அம்சங்களை விளக்கி ஆங்கிலம் மற்றும் இந்தியில் 10 தொகுதிகள் கொண்ட நூல்களை தில்லியில் வெளியிடப்பட்டது.

மேற்கோள்கள்

↑ {Philosophy of Integral Humanism at the website of BJP
↑ Universal Great Brotherhood
↑ Rao, Nitya (11 April 2007). "Social justice and gender rights". In Katharine Adeney; Lawrence Saez (eds.). Coalition Politics and Hindu Nationalism. Routledge. pp. 124–125. ISBN 978-1134239788.

ஆதாரங்கள்

Gosling, David (2001). Religion and ecology in India and southeast Asia. London New York: Routledge. ISBN 0-415-24030-1.
Hansen, Thomas (1999). The Saffron Wave: Democracy and Hindu nationalism in modern India. NJ: Princeton University Press. ISBN 9780691006710. Archived from the original on 4 September 2009. Alt URL
Bhatt, Chetan (2001). Hindu nationalism origins, ideologies, and modern myths. Oxford New York: Berg. ISBN 1-85973-343-3.
Nanda, Meera (2003). Prophets facing backward: postmodern critiques of science and Hindu nationalism in India. New Brunswick, N.J: Rutgers University Press. ISBN 0-8135-3357-0.
Malik, Yogendra (1994). Hindu nationalists in India : the rise of the Bharatiya Janata Party. Boulder: Westview Press. ISBN 0-8133-8810-4.
Téatreault, Mary; Denemark, Robert A. (2004). Gods, guns, and globalization : religious radicalism and international political economy. Boulder, Colo: Lynne Rienner Publishers. ISBN 1-58826-253-7.
Marty, Martin (1993). Fundamentalisms and the state : remaking polities, economies, and militance. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-50884-9.
Koertge, Noretta (2005). Scientific values and civic virtues. Oxford New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-517224-9.

மேலும் படிக்க

Two Extracts from Integral Humanism from Jaffrelot, Christophe (2007). Hindu nationalism a reader (in செக்). Princeton, N.J: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-13097-2.